Tłuszczaki u psów są dość powszechnym problemem, budzącym zrozumiały niepokój u właścicieli. Na szczęście nie każda zauważona podskórna zmiana jest groźna. Tłuszczaki zazwyczaj nie są niebezpieczne i nie wymagają leczenia. W każdym jednak przypadku konieczna jest wizyta u weterynarza w celu dokładnego zbadania i zdiagnozowania pupila.
Tłuszczak u psa to jeden z najczęściej występujących niezłośliwych nowotworów podskórnej tkanki łącznej. Powstaje na skutek przerostu tkanki tłuszczowej, adipocytów, czyli komórek tłuszczowych otoczonych cienką włóknistą torebką. Zmiany te na ogół nie stanowią większego zagrożenia dla życia pupila, mogą jednak (zwłaszcza duże) powodować dyskomfort. Na szczęście tylko w bardzo rzadkich przypadkach tłuszczaki przybierają formę tłuszczako-włókniaków, które wymagają pilnej interwencji chirurgicznej, następnie intensywnego specjalistycznego leczenia. Zmiany pojawiają się zazwyczaj w okolicach tułowia i szyi, na brzuchu, rzadziej na kończynach i klatce piersiowej.
Tłuszczaki najczęściej przybierają postać brodawek lub podskórnych guzków. Mogą występować zarówno pojedynczo, jak i w mnogiej postaci. Zazwyczaj rosną bardzo powoli lub nie zmieniają wielkości. Nie wykazują tendencji do owrzodzeń albo pękania. Są sprężyste, miękkie, łatwo dają się przesuwać pod skórą. W większości przypadków nie powodują dolegliwości bólowych, jednak osiągając duże rozmiary mogą uciskać na narządy wewnętrzne i wywoływać ból lub inne problemy np. z oddychaniem.
W grupie psów obarczonych największym ryzykiem występowania tłuszczaków znajdują się czworonogi mające znaczną nadwagę oraz te w średnim i starszym wieku. Uważa się, że tłuszczaki są naturalną częścią procesu starzenia się zwierzęcia. Wśród ras psów narażonych na występowanie tego typu zmian wymienia się przede wszystkim: labradory, owczarki niemieckie oraz szetlandzkie, wyżły weimarskie, jamniki, beagle i sznaucery.
Najczęstszą postacią jest łagodny tłuszczak, tzw. tłuszczak klasyczny. Rzadziej występujący naciekający tłuszczak może wrastać w otaczające go tkanki, takie jak mięśnie, ścięgna, naczynia krwionośne, nerwy oraz kości. Zazwyczaj wykazuje większe tendencje wzrostowe i jeśli przybierze znaczne rozmiary musi być usunięty chirurgicznie. Inna, na szczęście bardzo rzadka forma „liposarcoma” jest nowotworem złośliwym, który może się szybko rozprzestrzeniać i zaatakować narządy wewnętrzne: wątrobę, śledzionę oraz płuca. Szybki wzrost zmian podskórnych staje się zagrożeniem dla życia zwierzęcia i wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej.
Przyczyny powstawania tłuszczaków nie zostały jeszcze jednoznacznie wyjaśnione. Bierze się pod uwagę zarówno czynniki genetyczne, wpływ hormonów, jak i czynniki zewnętrzne (np. zbyt ciasno dopasowane obroże, szelki lub w miejscu wcześniej nabytych urazów). Przyczyn upatruje się także w zmianach zapalnych o podłożu immunologicznym, nieprawidłowościach w układzie pokarmowym psa. Jeśli narządy wewnętrzne (wątroba, nerki, jelita), które są odpowiedzialne za neutralizowanie toksyn nie działają prawidłowo, pojawiają się tłuszczaki sygnalizujące pojawienie się nadmiaru toksyn w organizmie.
Typowy tłuszczak jest łatwy do rozpoznania. Można go określić poprzez badanie dotykowe. Takie badanie nie daje jednak stuprocentowej pewności w kwestii wykluczenia złośliwych zmian nowotworowych. W razie jakiekolwiek wątpliwości wykonuje się laboratoryjne badanie histopatologiczne próbki pobranej podczas biopsji. Biopsja cienkoigłowa jest bezpieczną, szybką i małoinwazyjną metodą diagnostyczną. Czas oczekiwania na wynik wynosi jednie kilka dni.
Dodatkowo weterynarz może zlecić wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych oraz RTG (najczęściej w przypadku starszych psów).
Łagodne tłuszczaki, zwłaszcza w postaci małych guzków, nie wymagają leczenia. Dopóki nie przeszkadzają psu, są jednie poddawane obserwacji. Kiedy jednak zmiany osiągną rozmiar sprawiający psu dyskomfort, weterynarz zazwyczaj decyduje się na chirurgiczne usunięcie tłuszczaka. Sytuacja ta dotyczy klasycznej formy guza, który nie uszkadza sąsiedniej, zdrowej tkanki. W przypadku naciekającego tłuszczaka nie ma pewności, że usunięta zmiana nie odrośnie po pewnym czasie. Dlatego najczęściej mały guzek pozostawia się w spokoju. Większy guz wraz otaczającą go tkanką usuwa się chirurgicznie.
W przypadku zmian złośliwych poza zabiegiem chirurgicznym stosuje się radioterapię lub chemioterapię (w niektórych przypadkach obie formy). Rokowanie dla poszczególnych zmian pozostaje indywidualną kwestią i zależy przede wszystkim od rodzaju guza, stanu zdrowia psa i jego wieku.
Ponieważ przyczyny powstawania tłuszczaków nie są do końca znane, zapobieganie narostom tłuszczowym jest trudne. Z badań wynika, że przeciwdziałanie otyłości, zmiana diety (wprowadzenie do codziennego jadłospisu większej ilości produktów naturalnych) oraz sterylizacja samic może dawać pozytywne efekty w tym zakresie. Przede wszystkim ważna jest wzmożona uwaga opiekuna. Regularne oglądanie skóry pupila (zwłaszcza w starszym wieku) może pomóc we wcześniejszym wykryciu zmian. Należy pamiętać, że każdy zauważony guz powinien być poddany badaniu weterynaryjnemu.
Basenji przyciąga uwagę oryginalnym wyglądem i pewnością siebie. Jest mądry, przyjazny i pełen energii. Choć zazwyczaj dość mocno akcentuje swoją niezależność, pozostawia niezatarte wrażenie pogodnym charakterem.
Każdy, kto ma w domu kudłatego czworonoga, zna ten problem. Na ubraniach, meblach, dywanie, kocu pojawia się sierść pupila. Niestety także wtedy, gdy pospiesznie ubieramy się przed wyjściem lub oczekujemy gości. Jak poradzić sobie w tej sytuacji? Pokażemy jakie sztuczki i domowe sposoby mogą pomóc w pozbyciu się niechcianych włosów.
White Terrier West Highland jest żywiołowym pupilem, obdarzonym typowym dla terierów wdziękiem i odrobiną przekory. To mały, aktywny i nieustraszony pies, którego znakiem rozpoznawczym jest śnieżnobiałe futerko. Jest popularnym psem rodzinnym i znaną „twarzą” wielu kampanii reklamowych. Co sprawia, że rasa ta jest tak wyjątkowa?
