Beagle – towarzysz do zabaw i obrońca rodziny

Beagle – towarzysz do zabaw i obrońca rodziny

Beagle od wieków używany do polowań, stał się obecnie ulubionym psem domowym. Przyjazny, łagodny jest świetnym towarzyszem zabaw, a jednocześnie doskonałym obrońcą rodziny.

Opis rasy Beagle

Charakter

Beagle ma wesołe usposobienie,  jest pełen energii, aktywny i żywiołowy. Uwielbia się bawić.  Z racji głęboko zakorzenionego instynktu ma dużą potrzebę eksploracji otoczenia. Każdego dnia potrzebuje sporej dawki ruchu. Jest idealnym kompanem dla wszystkich osób lubiących aktywny tryb życia i długie spacery po parku, lesie, polu. Nie lubi samotności, źle znosi brak towarzystwa. Jest bardzo oddany i mocno przywiązuje się do właściciela. Jest doskonałym przyjacielem dla nieco starszych dzieci. Ma radosne,  łagodne usposobienie. Z tej racji nie nadają się do stróżowania. Doskonale odnajduje się  w towarzystwie innych psów, bez względu  na ich wiek, rasę i wielkość. Lubi przewodzić w grupie, dlatego z pewnością podejmie próbę podporzadkowania sobie wszystkich domowników. Ze względu na tę cechę w wychowaniu wymaga  konsekwencji i stanowczości.

Beagle i jego wygląd

Beagle to rasa należąca do sekcji psów gończych.

Sugerowane rozmiary i szerokości akcesoriów dla psa tej rasy:

Oto sugerowane rozmiary, jakie będą pasować na dorosłe psy tej rasy. Zostały dobrane na podstawie długoletniego doświadczenia w szyciu akcesoriów oraz najczęstszych wyborów innych opiekunów psów tej rasy. Pamiętaj, tylko zmierzenie da 100% pewność - każdy pies jest inny.

  •  budowa ciała- mocna, krepa,
  •  wysokość w kłębie- od 33 do 40 cm,
  •  głowa- średniej wielkości, mocna,
  •  stop- wyraźnie zaznaczony, kufa niespiczasta,
  •  nos- czarny,
  •  oczy- o łagodnym wyrazie, koloru ciemnobrązowego lub orzechowego, niezbyt głęboko osadzone, szeroko rozstawione,
  • uszy- długie, zaokrąglone za końcach, zwisające wzdłuż policzków,
  • tułów- mocny, zwarty,
  • klatka piersiowa – głęboka z dobrze wysklepionymi żebrami, 
  • kończyny przednie – proste,  dobrze umięśnione, stopy silne, palce zwarte,
  • ogon – mocny, średniej długości, wysoko osadzony,
  • szata – krótka i przylegająca sierść, z najczęściej spotykanym umaszczeniem- tricolor, rzadziej bicolor,  hare pied (zajęcze), mottle ( cętkowane).

Żywienie

Zachłanność beagle’a w kwestii jedzenia nie zna granic, jest po prostu ogromnym łakomczuchem. Należy uważać w tym względzie, ponieważ brak umiaru w jedzeniu może doprowadzić do ich nadwagi i otyłości, które pociągną za sobą kolejne problemy zdrowotne.  Należy unikać podawania mu reszek ze stołu. W celu poskromienia tego niesamowitego apetyt, należy bardzo rozsądnie racjonować żywność. Najlepiej przyrządzać je samodzielnie, starając się aby posiłki były bogate w składniki odżywcze. Dbając o dobrze zbilansowaną dietę można wzbogacić ją  preparatami z wapniem oraz witaminami. W okresie linienia przydatne będą wszelkie suplementy, które posiadają biotynę.

Beagle – wychowanie

Beagle są inteligentne, sprytne, ale bywają także uparte. W sprzyjającej okazji chętnie postawią na swoim. Szkolenie takiego czworonoga  wymaga,  więc przede wszystkim cierpliwością i konsekwencji. Ponieważ psy tej rasy są wrażliwe, przyjazne, szkolenie powinno mieć charakter łagodny i dostarczać im pozytywnych bodźców. Najlepiej połączyć go z zabawą i ulubioną formą nagradzania. Poddawane nużącym,  męczącym ćwiczeniom stają uparte, zamknięte. Należy podkreślić, że całkowite posłuszeństwo w przypadku tych czworonogów jest bardzo trudne do osiągnięcia. Z pewnością  sprawią znacznie mniej  kłopotów swoim właścicielom po długim spacerze, gdy są wybiegane. 

Opieka na Beaglem

Beagle są silnymi psami i zazwyczaj cieszą dobrym zdrowiem. Pomimo, iż są odporne na warunki atmosferyczne nie powinny przebywać poza domem przez cały rok. Zimą psu należy zapewnić ciepłe pomieszczenie,  latem miejsce osłonięte od słońca. W każdej porze roku należy zapewnić mu znaczną porcję ruchu na świeżym powietrzu,  zabierając  go na długie spacery. Psy tej rasy nie wymagają czasochłonnej pielęgnacji sierści, wystarczy wyczesywanie jej raz w tygodniu. Natomiast podatne na infekcje  bakteryjne długie, zwisające uszy wymagają regularnego czyszczenia. Najczęstszymi problemami zdrowotnymi tej rasy są kłopoty z oczami, czyli wypadanie gruczołu trzeciej powieki (najczęściej u szczeniąt) oraz u starszych osobników zaćma czy jaskra. Psy tej rasy  z powodu sporego apetytu mają dużą skłonność do tycia, dlatego powinny mieć ograniczony dostępu do jedzenia.

Co wyróżnia Beagle’a?

  • Doskonały węch. Większość informacji o otaczającym świecie zdobywa dzięki swojemu nosowi. Jeśli zwęszy nagle jakiś trop, cały świat przestaje dla niego istnieć.
  • Melodyjne szczekanie. To cecha charakterystyczna, dzięki której zyskały nazwę „singing beagles”. To hałaśliwy pies, który bardzo lubią szczekać prawie na wszystko.
  • Potrzeba ruchu. Psy te zdecydowanie potrzebują zajęcia, hobby, ruchu, który spożytkuje ich energię.
  • Wrażliwy towarzysz. Jest doskonałymi, wrażliwym opiekunem.
  • Uwaga na rzeczy. Stare, nowe bez różnicy- ten pies uwielbia gryźć wszystko co napotka.

Może Ci się spodoba:

Zobacz również....

Czego nie może jeść pies?
Kategorie: Blog, Zdrowie psa,

Pies to najlepszy przyjaciel człowieka, opiekujemy się nim, traktujemy jak członka rodziny. Nie jest jednak człowiekiem i potrzebuje właściwie dobranej diety, odbiegającej od diety człowieka. Produkty, które człowiek może zjeść bez problemu, są dla niego bezpieczne, nie zawsze są zdrowe dla psa. Niektóre z nich są dla czworonoga po prostu szkodliwe, nawet śmiertelnie niebezpieczne. Po ich zjedzeniu pupil może poważnie zachorować lub się zatruć. Dlatego jeżeli nie chcemy nieświadomie wyrządzić mu krzywdy dobrze wiedzieć, czego nie może jeść pies.

Opis rasy Amstaff
Kategorie: Blog, Rasy psów,

 Amstaff – oddany i towarzyski, czy niebezpieczny i agresywny? Jakie jest prawdziwe oblicze psów tej rasy?

szelki dla jack russel terrier
Kategorie: Blog

Jeśli założymy że każdy pies wychodzi minimum 3 razy dziennie na spacer to w roku daje nam to średnio ponad tysiąc spacerów czyli ponad tysiąc okazji na wspólną przygodę. Co zrobić, aby przyjemnie je spędzić i zapewnić dużo frajdy psu, ale również i sobie?