Kategoria: Zdrowie psa

Psi nos to wyjątkowo czułe i dokładne narzędzie, które służy poznawaniu świata zewnętrznego i analizie różnorodnych bodźców ze środowiska. Odgrywa także dominującą rolę w odbiorze stanów emocjonalnych ludzi oraz innych zwierząt. Mokry, chłodny nos jest odzwierciedleniem procesów zachodzących w organizmie czworonoga i potocznie uważany jest za objaw zdrowia oraz dobrej kondycji psa. Lecz czy suchy nos u psa zawsze powinien być powodem do niepokoju?

Nużyca u psa jest pasożytniczą chorobą zapalną skóry o podłożu genetycznymi lub immunologicznym. Wywoływana jest przez roztocza, które w wyniku nadmiernego, patologicznego namnażania się w mieszkach włosowych i gruczołach łojowych, doprowadzają do łysienia, łuszczenia się skóry, krost, czyraków, rumienia oraz wtórnych infekcji. Chociaż jest schorzeniem, które nie zagraża życiu psa, nie należy jej bagatelizować!

Świerzb jest chorobą pasożytniczą o wysokim stopniu zaraźliwości. Schorzenie wywoływane jest przez świerzbowce. Podstawowym objawem związanym z inwazją świerzbowca jest bardzo silny świąd, który nie ma charakteru sezonowego. Pasożyt atakuje miedzy innymi ludzi oraz zwierzęta domowe, tj.: psy, koty, króliki, świnki morskie. Na zachorowanie najbardziej narażone są młode osobniki, chociaż choroba może przytrafić się w każdym wieku. Warto więc dowiedzieć się, jak chronić swojego pupila i siebie przed tym groźnym schorzeniem.

Biegunka u psa jest jednym z najczęściej występujących problemów zdrowotnych u psów. Nie jest schorzeniem samym w sobie, a jedynie objawem mogącym występować w przebiegu wielu dolegliwości. Może pojawić w następstwie zwykłej niestrawności, lecz może być także objawem poważnej choroby. Dlatego poznanie przyczyny  biegunki oraz umiejętność określenia miejsca jej powstawania w jelitach jest kluczowe dla skuteczności terapii. 

Nosówka u psa jest wysoce zaraźliwą, niezwykle niebezpieczną chorobą, która może doprowadzić do nieodwracalnych zmian w organizmie lub skończyć  się śmiercią zwierzęcia. Występuje powszechnie na całym świecie i razem z parwowirozą należy do najgroźniejszych chorób zakaźnych wśród psowatych. Choć zachorowanie może wystąpić u psów w każdym wieku, najbardziej narażone są szczenięta, a także słabe i starsze osobniki. Dzięki szczepieniom ochronnym, występowanie  nosówki zostało znacznie ograniczone. Pamiętajmy jednak, że wirus wciąż jest w środowisku i stanowi zagrożenie dla naszych pupili.

Kleszcze przenoszą wiele chorób, które są groźne dla ludzi oraz zwierząt. Szkodniki te, mimo niewielkiego rozmiaru mogą wyrządzić wiele krzywdy pupilom i przysporzyć jednocześnie wielu problemów ich właścicielom. Warto więc dowiedzieć się jak najwięcej o zagrożeniu jakie niesie ze sobą choroba odkleszczowa zwana babeszjozą. Czym jest babeszjoza?

W 1885 roku  Ludwik Pasteur, chemik z wykształcenia, mikrobiolog (właściwie) z przypadku, stworzył szczepionkę przeciw wściekliźnie. Po wielu doświadczeniach i serii szczepień uzyskał u psów pełne uodpornienie na zarazki wścieklizny. Od tego momentu niewidzialny wirus zyskał jedynego przeciwnika w postaci preparatu ratującego przed śmiertelną chorobą. Współcześnie strategia eliminacji wścieklizny opiera się w głównej mierze na obowiązkowych szczepieniach psów. Pomimo prowadzonej profilaktyki, ta niezwykle niebezpieczna wirusowa choroba, wciąż występuje w ponad 150 krajach na świecie. Czym więc właściwie jest wścieklizna u psa?

Parwowiroza u psa (tzw. psi tyfus) jest chorobą zakaźną, która dotyka przede wszystkim szczenięta do 6. miesiąca życia. Wirus parwowirozy jest niebezpieczny dla wszystkich psów, ale u młodszych czworonogów przebieg choroby jest cięższy i niestety śmiertelność jest znacznie wyższa. Dlatego tak ważne są szczepienia zwierząt przeciwko podstawowym chorobom zakaźnym.

Cieczka u psa to trudny moment nie tylko dla samego czworonoga, lecz także dla wszystkich domowników. Suczka jest pobudzona i drażliwa, a jej nietypowe zachowanie oraz objawy towarzyszące rui mają wpływ na wszystkich wokół. To okres, w którym warto poświęcać jej więcej uwagi i czułości. Dobry moment na rozpieszczanie i wsparcie, by czuła się spokojniejsza i mniej zestresowana.

Twój pies nie chce jeść? Brak apetytu u psa powinien być zawsze dla opiekuna sygnałem ostrzegawczym. Nagłe zniechęcenie do spożywania pokarmów może mieć różne podłoże, dlatego szczególnie ważna jest wnikliwa obserwacja reakcji pupila na jedzenie oraz zachowania w zwyczajowych porach karmienia. Ponieważ przedłużające się zaburzenie łaknienia może zwiastować chorobę, należy skonsultować się z weterynarzem, w celu podjęcia odpowiedniej terapii.

Podwyższona temperatura psa jest często pierwszym objawem sygnalizującym opiekunowi, że z pupilem dzieje się coś niedobrego. Pojawienie się gorączki jest zawsze niepokojącym symptomem, który należy traktować jako niebezpieczeństwo dla zdrowia psa.