Pointer – inteligentny pies o niezależnym usposobieniu

Pointer – historia rasy

Pointer, to starożytna rasa psów myśliwskich pochodzących z Wielkiej Brytanii. Jednak według niektórych kynologów jego przodków należałoby szukać w innych państwach, przypuszczalnie w Hiszpanii, Francji i Włoszech. W celu uzyskania doskonałego psa myśliwskiego do odnajdywania i wskazywania drobnego ptactwa czy zajęcy, brytyjscy hodowcy skrzyżowali przybyłe psy legawe z mocnymi psami myśliwskimi, takimi jak: foxhounda, bloodhounda, greyhounda, a także seter. Po nich właśnie pointer odziedziczył wytrzymałość, wyjątkowy węch oraz niezwykłą szybkość i zwinność. Pointer, po namierzeniu zwierzyny, zastygał bez ruchu w charakterystycznej pozie, czyli z podciągniętą przednią łapą, wskazując myśliwemu położenie zwierzyny. Stąd wzięła się też nazwa rasy (z ang. point oznacza wskazywać).

Brytyjscy hodowcy hodują rasę w jej obecnej formie od 1835 roku. Pierwszy wzorzec rasy opracowano w 1937 roku. Niestety w okresie II wojny światowej liczebność populacji pointerów mocno zmalała. Liczne hodowle ocalały w szczególności w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. W Europie hodowle odbudowywały się bardzo powoli i z tego powodu współczesny wzorzec został przyjęty dopiero w 1970 roku. Według Międzynarodowej Organizacji Kynologicznej (FCI) pointer należy do grupy 7 – wyżły, sekcji 2 – wyżły brytyjskie.

Charakter

Wyżeł angielski to inteligentny i przyjazny pies znany w szczególności ze swoich doskonałych umiejętności łowieckich. Odznacza się czujnością i zrównoważonym usposobieniem. Ten zręczny i wytrwały pies ma doskonały węch i z łatwością odnajduje drogę w obszarach, przez które inne psy myśliwskie musiałyby przedzierać się dużo wolniej.
Pointer potrzebuje silnego, odpowiedzialnego opiekuna, któremu może w pełni zaufać. W sferze uczuciowej wykazuje się dużą wrażliwością. Szczęście przynosi mu obecność bliskich osób, wymaga mnóstwa miłości i uwagi. Szybko buduje silną więź ze wszystkimi domownikami, choć w szczególny sposób przywiązuje się do opiekuna. Pointer wykazuje dużą cierpliwość w kontaktach z pociechami. Najlepiej jednak, aby ich wzajemne kontakty odbywały się pod kontrolą dorosłych. W stosunku do obcych jest podejrzliwy i głośno interweniuje, gdy ktoś wkracza na jego teren. Z innymi zwierzętami potrafi na ogół stworzyć przyjazną relację, pod warunkiem, że od szczeniaka będzie do nich przyzwyczajany (choć z kotami bywa różnie).

Pointer i jego wychowanie

Szkolenie tego inteligentnego psa jest zazwyczaj łatwe, ponieważ pointer jest wyjątkowo oddany i uwielbia nowe wyzwania. Idealnie byłoby, gdyby pies przeszedł specjalistyczne szkolenie myśliwskie. Najważniejsze jednak jest, aby rozpocząć naukę już w wieku szczenięcym i połączyć ją z nienaganną socjalizacją. Ukierunkowanie na psa myśliwskiego lub psa miejskiego, wymaga konsekwentnego postepowania z dużym wyczuciem. Trzeba wziąć pod uwagę, że pointer to energiczny pies, z ogromnym temperamentem. Do zaspokojenia swoich potrzeb potrzebuje znacznej dawki aktywności fizycznej, połączonej z wyzwaniami umysłowymi. Pointer uwielbia długie spacery i uprawianie psich sportów, zabawy z piłką, aportowanie patyków.

Wygląd

Wyżeł angielski to elegancki i silny pies średniej wielkości. Budowa jego ciała jest postawna i symetryczna. Elegancka głowa (noszona wysoko) ma wyraźny stop i mocną kufę z wyrazistymi wargami, które nieco przypominają boksera. Szyja jest smukła i długa, grzbiet mocny i umięśniony, a nogi długie i smukłe. Gruby ogon, zwężający się ku końcowi, noszony jest zazwyczaj na wysokości grzbietu. Jego ściśle przylegająca sierść jest krótka i gładka z połyskiem. Dopuszczalne są liczne kolory, z których najczęściej spotyka się: cytrynowo-biały, pomarańczowo-biały, orzechowo-biały lub czarno-biały. Dozwolone jest również umaszczenie jednokolorowe i trójkolorowe.

Pointer a zdrowie

Dieta tego energicznego psa powinna być dostosowana do stopnia jego aktywności fizycznej. Pointer, kiedy nie poluje, szybko przybiera na wadze, czemu należy zapobiegać. Psy tej rasy nie są uważane za szczególnie podatne na choroby. Średni wiek życia przedstawicieli tej rasy to około 14 lat. Wśród schorzeń, które najczęściej dotykają pointery można wymienić:

• dysplazję stawów biodrowych
• schorzenia serca
• choroby nerek, w tym amyloidozę nerek
• choroby skórne: alergia, trądzik, dysplazja mieszkowa
• choroby oczu, takie jak postępujący zanik siatkówki (PRA) czy wywinięcie się powieki (etropium).

Pielęgnacja Pointera

Krótka sierść pointera nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji – wystarczy raz w tygodniu zwykłe szczotkowanie lub przecieranie sierści szmatką. Do wyczesywania martwego włosa bardzo przydatna jest szczotka: gumowa silikonowa lub z naturalnego, sztywnego włosia. W okresie intensywnego linienia na jesień i zimę, warto zwiększyć wysiłki, zwłaszcza, że krótki, twardy włos jest trudny do usunięcia z tapicerki czy dywanu. Zaleca się kąpanie pupila co cztery do sześciu tygodni, aby utrzymać go w czystości i zdrowiu. Należy jednak uważać, aby nie doprowadzić do wysuszenia jego skóry i nie spotęgować skłonności do alergii. Pomocne są odpowiednie szampony do skóry wrażliwej. Oczywiście, tak jak w przypadku innych czworonożnych przyjaciół, tak i u pointera należy systematycznie dbać o właściwy stan uszu, pazurów i zębów.

Ciekawe i warte poznania

Podczas II wojny światowej pointer o imieniu Judy, który przebywał na okręcie wojennym w służbie Królewskiej Marynarki Wojennej, ostrzegał załogę o nadlatujących samolotach. W 1942 roku, podczas bitwy o Singapur, statek jednak zatonął, a pies wraz z ocalałą załogą utknął na bezludnej wyspie. Odważny i oddany pointer szukał świeżej wody, a także bronił swojej załogi przed krokodylami. Na Sumatrze, po schwytaniu przez Japończyków, Judy stała się jedynym psem, którego oficjalnie zarejestrowano jako jeńca wojennego. Po powrocie do Wielkiej Brytanii (w 1946 roku) pointer został odznaczony Medalem Dickina. Judy zmarła w wieku 14 lat i otrzymała swój własny kamienny pomnik w Tanzanii.

---

Może ci się spodoba:

• Maltańczyk – biała kulka o sympatycznym usposobieniu
• Pekińczyk – energiczny, mały lew
• Beagle – towarzysz do zabaw i obrońca rodziny
• Buldog Angielski – spokojny inteligent
• Pomeranian – niewielki rozmiarem, ale wielki sercem
• Chart Angielski (Whippet) – mistrz psich sportów
• Papillon – pełny wdzięku malec
• Owczarek Australijski – pies o unikatowym umaszczeniu
• Dog niemiecki – wielki, serdeczny i kochający towarzysz