Nowofundland to rasa wyhodowana na kanadyjskiej Nowej Fundlandii. Przez tamtejszych rybaków wykorzystywana była do transportowania ciężkich ładunków oraz pomocy przy wyciąganiu sieci z morza. Obecnie nowofundlandy, dzięki wrodzonym umiejętnościom , doskonale odnajdują się w ratownictwie wodnym. Ich łagodne, wesołe usposobienie, cierpliwość i opiekuńczość sprawiają, że są oddanymi przyjaciółmi i towarzyszami zabaw.
Nowofundlandy, znane też pod nazwą wodołazy lub owczarki nowofundlandzkie, zgodnie z klasyfikacją należą do grupy 2- pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, zaliczane są do sekcji molosów typu górskiego. Są psami o imponującej posturze, masywnej budowie ciała, mocnym, umięśnionym tułowiu. Pomimo to nie sprawiają wrażenia ociężałych. Suki tej rasy osiągają 66 cm wysokości w kłębie, natomiast psy nawet 72cm. Waga psa dochodzi do 70 kg, suki do około 58 kg. Sierść nowofundlandów jest nieprzemakalna. Wodołazy posiadają średniej długości prosty włos i bardzo gęsty podszerstek. Kojarzone są zazwyczaj z czarną, głęboko nasyconą maścią, chociaż możemy także spotkać osobniki z czarno-białą lub brązową sierścią.
Nowofundland jest przede wszystkim spokojnym, cierpliwym, i pozbawionym agresji psem. Wyróżnia się łagodnym, zrównoważonym charakterem. Jest opiekuńczy, posłuszny i oddany. Bardzo mocno przywiązuje się do domowników i wymaga bliskiego kontaktu z człowiekiem. Jest pełen radości życia, serdeczny, wesoły, uwielbia zabawę. Wszystkie te cechy sprawiają, że jest idealnym towarzyszem dla całej rodziny (także dla małych dzieci). Choć bez problemu znosi kilkugodzinną nieobecność domowników, dłuższa izolacja źle wpływa na jego psychikę. Nieszczęśliwy, samotny staje się osowiały i nieznośny dla otoczenia.
Oto sugerowane rozmiary, jakie będą pasować na dorosłe psy tej rasy. Zostały dobrane na podstawie długoletniego doświadczenia w szyciu akcesoriów oraz najczęstszych wyborów innych opiekunów psów tej rasy. Pamiętaj, tylko zmierzenie da 100% pewność - każdy pies jest inny.
Nowofundland potrafi dostosować się do różnorodnych warunków mieszkaniowych , choć najlepiej czuje się w domu z ogrodem. Bez względu na to, jak dużą przestrzeń będzie miał wokół domu, potrzebuje codziennych spacerów, zwłaszcza nad brzegiem stawu, jeziora, rzeki lub morza.
Życzliwy charakter nowofundlandczyka sprawia, że nie odnajduje się w roli stróża, chociaż w sytuacjach zagrożenia bez wahania staje w obronie bliskich. Dzięki swojej niezwykłej inteligencji, posłuszeństwu i odwadze doskonale sprawdza się jako pies ratowniczy.
Nowofundland jest niezwykle inteligentny, zdyscyplinowany, chętnie się uczy i współdziała z opiekunem, Z łatwością zapamiętuje polecenia, niestety szybko się nudzi. Szkolenie musi więc być urozmaicone, a opiekun powinien wykazywać się konsekwencją, cierpliwością, kreatywnością, sprawiedliwym i łagodnym podejściem. Naukę dobrze rozpocząć już z małym szczeniakiem, najlepiej od zabaw w wodzie. W trakcie treningu należy planować regularne przerwy, podczas których pupil odpocznie i zaspokoi pragnienie.
Nowofundlandy to silna i odporny rasa, choć jak w przypadku wszystkich szybko rosnących ras, warto w szczególny sposób zwrócić uwagę na jego zachowanie w pierwszych miesiącach życia. W okresie wzrostu należy pamiętać, aby zbytnio nie forsować pupila oraz nie dopuszczać do przekarmienia.
Wśród najczęstszych schorzeń można wymienić:
Ze względu na duże skłonność do splątywania (tworzenia kołtunów), pielęgnacja gęstej sierści nowofundlanda jest czasochłonna. Poza okresem linienia konieczne jest szczotkowanie kilka razy w tygodniu, natomiast wiosną (w okresie linienia) należy wyczesywać sierść codziennie. W pielęgnacji dobrze sprawdzają się: metalowy grzebień, szczotka pudlówka oraz preparat ułatwiający rozczesywanie sierści. Podczas szczotkowania należy zwrócić szczególną uwagę na klatkę piersiową, uszy oraz łapy. W trakcie kąpieli ( raz na dwa miesiące) należy stosować specjalną odżywkę, która zabezpiecza warstwę ochronną sierści.
Duży pies oznacza duży apetyt. Aby zapobiec otyłości należy żywienie nowofundlanda dostosować do jego aktywności, rozmiaru, wieku i stanu zdrowia. Z powodu podwyższonego ryzyka skrętu żołądka, warto podzielić posiłki na dwie porcje: lżejszą rano i bardziej obfitą wieczorem. Najlepiej sprawdza się dieta oparta na surowym mięsie, urozmaicana suchą, wysokiej jakości karmą. Posiłki warto wzbogacać suplementami diety, zwłaszcza wspomagającymi funkcjonowanie stawów (glukozaminą i chondroityną). Ponieważ nowofundlandy mają ogromne pragnienie, należy bezwzględnie pamiętać o zapewnieniu pupilowi stałego dostępu do wody.
Nowofundland jest wyśmienitym pływakiem i doskonałym ratownikiem. Potrafi wskoczyć do wody z bardzo dużej wysokości. Ma silnie zakodowany instynkt ratowania, dlatego przebywając z nim nad wodą należy wykazać się szczególną ostrożnością, ponieważ będzie próbował wyciągnąć z wody wszystkie kąpiące się osoby.
W 1885 roku Ludwik Pasteur, chemik z wykształcenia, mikrobiolog (właściwie) z przypadku, stworzył szczepionkę przeciw wściekliźnie. Po wielu doświadczeniach i serii szczepień uzyskał u psów pełne uodpornienie na zarazki wścieklizny. Od tego momentu niewidzialny wirus zyskał jedynego przeciwnika w postaci preparatu ratującego przed śmiertelną chorobą. Współcześnie strategia eliminacji wścieklizny opiera się w głównej mierze na obowiązkowych szczepieniach psów. Pomimo prowadzonej profilaktyki, ta niezwykle niebezpieczna wirusowa choroba, wciąż występuje w ponad 150 krajach na świecie. Czym więc właściwie jest wścieklizna u psa?
Zapraszamy do akcji “Wspólna pomoc przytulisku!”, w ramach której możecie podarować bezdomnym psiakom obroże, szelki, smycze, derki i kurteczki, których już nie używacie a w zamian otrzymacie zniżkę na zakupy.
Parwowiroza u psa (tzw. psi tyfus) jest chorobą zakaźną, która dotyka przede wszystkim szczenięta do 6. miesiąca życia. Wirus parwowirozy jest niebezpieczny dla wszystkich psów, ale u młodszych czworonogów przebieg choroby jest cięższy i niestety śmiertelność jest znacznie wyższa. Dlatego tak ważne są szczepienia zwierząt przeciwko podstawowym chorobom zakaźnym.
