Nauka komendy „zostaw” zajmuje czołowe miejsce w edukacji każdego psa. Stanowi jedno z najistotniejszych poleceń, które jest pomocne w wielu sytuacjach, tak w domu, jak i poza nim. Służy do nauki samokontroli i może zapobiec niepożądanemu zachowaniu pupila. Za jej pomocą możemy miedzy innymi powstrzymać czworonożnego przyjaciela przed zjedzeniem czegoś, co mogłoby mu zaszkodzić. Jak nauczyć psa komendy do mnie?
W praktycznym ujęciu komenda „zostaw” ma wiele cennych zastosowań. Poza powstrzymaniem pupila od zjedzenia rzeczy, które mogą okazać się dla niego niezdrowe lub wręcz toksyczne, polecenie to może również uchronić wartościowe przedmioty przed zniszczeniem. Ponieważ zdrowie i bezpieczeństwo pupila jest priorytetem, należy mieć na uwadze, iż komenda „zostaw” w niektórych przypadkach może nawet ocalić życie czworonoga. Warto zatem wprowadzić ją do kalendarza szkolenia psa stosunkowo szybko.
Trening komendy „zostaw” ma jeszcze jeden istotny cel. Pokazuje psu, że jest towarzyszem, którego również obowiązują pewne ograniczenia. Pupil musi nauczyć się, że są zachowania, na które potrzebuje zgody opiekuna, czyli rzeczy których mu robić nie wolno. W praktyce oznacza to, że aby nauczyć pupila komendy „zostaw”, pies musi skojarzyć polecenie z niepożądanym zachowaniem.
Trening komendy „ zostaw” nie należy do najłatwiejszych, dlatego jeśli jesteśmy zaabsorbowani szkoleniem innego polecenia, powinniśmy go najpierw dokończyć. Ponadto, jeśli rozpoczniemy już szkolenie, a nie przejdziemy jeszcze wszystkich jego etapów, nie należy rozpoczynać nauki innych poleceń.
Pierwszy etap szkolenia obejmuje elementy, które mają pokazać pupilowi, że oczekiwanie na przyzwolenie opiekuna na dane działanie jest bardzo korzystne. W końcu po co się trudzić szukaniem i pospiesznym zjadaniem czegoś co leży podłodze, ulicy lub trawniku, kiedy można dostać znacznie smaczniejszy kąsek od opiekuna. Do nauki komendy „zostaw” potrzebne nam będą dwa rodzaje psich przysmaków, przy czym jeden z nich musi być bardziej kuszący od drugiego. Pierwszy etap nauki najlepiej przeprowadzić w domu, z dala od elementów rozpraszających uwagę czworonoga. Szkolenie rozpoczyna się od pokazania pupilowi mniej atrakcyjnego smakołyku na wyciągniętej dłoni. W chwili gdy podopieczny zainteresuje się przysmakiem, wypowiadamy komendę „zostaw”. Polecenie powinno być podane głośno i wyraźnie, neutralnym brzmieniem głosu (bez okrzyku).
Oczywiście na tym etapie komenda ta nie budzi u psa żadnych skojarzeń, dlatego niewątpliwie będzie próbował dobrać się do przysmaku. W takim wypadku szybko zamykamy dłoń, uniemożliwiając pupilowi dostanie się do smakołyku. Ćwiczenie to powtarzamy jeszcze kilka razy (cykl max 5 powtórzeń w jednej sesji treningowej), czekając cierpliwie na moment, gdy czworonożny przyjaciel, po usłyszeniu komendy „zostaw”, sam zrezygnuje z przysmaku i odwróci głowę od dłoni. W tym momencie chwalimy go i podajemy mu bardziej atrakcyjny smakołyk (z drugiej ręki). Najlepiej trenować kilka razy dziennie przez 5 minut, pamiętając o przynajmniej 15- minutowej przerwie miedzy sesjami. Na tym etapie przyda się duża doza cierpliwości i konsekwencji.
Przed przystąpieniem do kolejnego etapu szkolenia warto nauczyć psa zwracania na nas uwagi, w chwili gdy wypowiadamy komendę „zostaw”. Zamiast od razu chwalić oraz nagradzać pupila, gdy zostawi dłoń w spokoju, nic nie mówimy i nic nie robimy. Zaskoczony pies z pewnością spojrzy na nas i będzie czekał na smakołyk. Chwalimy go i oferujemy smakołyk dopiero wtedy, gdy pupil po usłyszeniu komendy „zostaw” podniesie wzrok i nawiąże z nami kontakt wzrokowy (zamiast patrzeć na dłoń). Ćwiczenie to wymaga także wielu powtórzeń.
W następnym kroku przystępujemy do nauki psa rezygnacji ze zjedzenia czegoś co leży na podłodze. W tym celu kładziemy mniej kuszący smakołyk na podłodze i za każdym razem, kiedy pupil zbliży się z zamiarem złapania kąska, podajemy komendę „zostaw”. Jeśli czworonożny przyjaciel zignoruje polecenie, zakrywamy przekąskę stopą. Powtarzamy ćwiczenie, aż do momentu kiedy pies po usłyszeniu komendy „zostaw” zrezygnuje z leżącego na podłodze smakołyku. Wtedy chwalimy go i nagradzamy ulubionym przysmakiem. Powtarzamy ćwiczenia kilka razy dziennie w krótkich sesjach.
Końcowy etap szkolenia obejmuje naukę w mniej kontrolowanym środowisku, np. w parku. Przed wyprowadzeniem pupila można ukryć smakołyki na codziennej trasie spacerów lub poprosić znajomą osobę o rozłożenie przysmaków w miejscu docelowym, chwilę przed naszym przyjściem. Podczas ćwiczeń pies powinien być na dość krótkiej smyczy. Kiedy pupil wyczuje przekąskę i rozejrzy się za nią, pociągnie smycz w jej kierunku. Należy wtedy zatrzymać się i wypowiedzieć komendę „zostaw”. Czekamy do momentu, aż pies przestanie ciągnąć i spojrzy na nas (nie szarpiemy, nie ciągniemy za smycz). Wtedy należy go pochwalić, nagrodzić smakołykiem i ruszyć dalej.
Jeśli czworonożny przyjaciel pomyślnie przyswoi wszystkie etapy szkolenia i konsekwentnie przestrzega polecenia, należy stopniowo zmniejszać zależność od smakołyków. Nadal chwalimy go, głaskamy, lecz oferujemy coraz mniej przekąsek. Po pewnym czasie nagroda w formie słownej pochwały lub czułości będzie równie silnym motywatorem.
Przyswajanie i utrwalanie przez psa nowych zachowań oraz umiejętności zawsze wiąże się z pewnym stresem. Zadaniem opiekuna jest poprowadzenie pozytywnego, przyjaznego szkolenia, takiego, które działa na psa motywująco i wyzwala przyjemne emocje.
Jeśli podczas nauki pupil osiągnie sukces, znacznie chętniej będzie podejmować następne wyzwania.
Inteligentny, posłuszny, wesoły, tak w dużym skrócie można określić usposobienie psa Goldendoodle. Jest idealnym towarzyszem, zarówno dla rodzin z małymi dziećmi, jak i seniorów. Uwielbia poznawać nowych przyjaciół, jest zawsze serdeczny, otwarty i pełen miłości. Goldendoodle jest również cenionym psem terapeutycznym. Dzięki swojej dobrodusznej naturze potrafi wspierać stabilność emocjonalną, zwalczać niepokój i redukować poziom stresu u ludzi.
Zastanawiasz się jak zaplanować idealne wakacje z psem tak, aby móc dzielić szczęście z udanego urlopu z czworonożnym przyjacielem. Nie będziemy ukrywać, że podróżowanie z pupilem wymaga starannego planu oraz przestrzegania kilku zasad. Warto przed wyjazdem przemyśleć kluczowe kwestie i przygotować wszystko tak, aby wspólny pobyt był beztroski i dostarczył dużo radości obu stronom.
Uwielbiany na całym świecie jamnik jest oddanym towarzyszem, doskonałym stróżem, psem idealnym dla rodziny. Właściciele chwalą jamniki za ich bystry umysł i dobry kontakt z ludźmi. Rasa ta stanowiła inspirację dla takich osobowości jak: Napoleon, Anton Pawłowicz Czechow, Andy Warhol oraz Picasso.
