Cane corso w swojej historii pełniły różne funkcje. Brały udział w polowaniach, towarzyszyły w walkach legionistów rzymskich, walczyły na arenach. Wykorzystywane były jako psy obronne, stróżujące i pasterskie. Obecnie doskonale odnajdują się w roli wiernego stróża i obrońcy rodziny.
Cane corso to starożytna rasa psów pochodząca z Włoch, wywodząca się od rzymskich molosów, które były wykorzystywane jako psy bojowe w starożytnych legionach. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego psy te znalazły zastosowanie w różnych dziedzinach życia, stając się wszechstronnymi pomocnikami w gospodarstwach wiejskich.
W średniowieczu cane corso pełniły funkcje obronne, pilnując majątków i stad przed drapieżnikami oraz intruzami. Były także używane jako psy myśliwskie, szczególnie do polowań na dużą zwierzynę, taką jak dziki czy jelenie. Dzięki swojej sile, inteligencji i lojalności cane corso zdobyły uznanie jako niezastąpieni stróże i towarzysze ludzi.
Oto sugerowane rozmiary, jakie będą pasować na dorosłe psy tej rasy. Zostały dobrane na podstawie długoletniego doświadczenia w szyciu akcesoriów oraz najczęstszych wyborów innych opiekunów psów tej rasy. Pamiętaj, tylko zmierzenie da 100% pewność - każdy pies jest inny.
W XIX i XX wieku rasa niemal wyginęła z powodu zmian w rolnictwie i urbanizacji. Jednak dzięki pasjonatom, którzy rozpoczęli programy hodowlane w latach 70. XX wieku, cane corso zostały uratowane i ponownie stały się popularne. Przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) rasa cane corso uznana została w 1996 roku. Zaklasyfikowano ją do grupy II (psy typu pinczer i sznaucer, molosy, szwajcarskie psy górskie i dobytku) oraz sekcji 2.1 (molosy typu mastifa).
Cane corso sprawia wrażenie psa pewnego siebie, zrównoważonego i czujnego. Wyróżnia się postawą, która od razu wskazuje na jego naturalne zdolności stróżujące i obronne. Połączenie siły, pewności siebie i elegancji sprawia, że jest to jedna z najbardziej charakterystycznych ras wśród molosów.
Cane corso to pies średniej oraz dużej wielkości. Samce osiągają wysokość w kłębie od 64 do 68 cm, a samice od 60 do 64 cm. Waga oscyluje w granicach 40-50 kg dla samców i 38-45 kg dla samic. Proporcjonalna budowa ciała sprawia, że cane corso wygląda harmonijnie i atletycznie.
Głowa cane corso jest szeroka i masywna, z wyraźnym stopem (przejściem między czołem a nosem). Kufa jest głęboka i szeroka, nos duży i czarny, a wargi (faldy) lekko obwisłe. Oczy są średniej wielkości, owalne i osadzone szeroko. Ich kolor zależy od umaszczenia – najczęściej ciemne, ale mogą być jaśniejsze w przypadku psów o jasnym umaszczeniu. Uszy są trójkątne, średniej wielkości, naturalnie zwisające. Ogon jest osadzony wysoko i gruby u nasady. Naturalnie jest noszony w dół, choć w przeszłości często był kopiowany.
Cane corso mają krótką, gęstą i lśniącą sierść, która jest nieco szorstka w dotyku. Podszerstek jest minimalny, ale wystarczający, by chronić psa przed niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi. Najczęściej przedstawiciele rasy występują w umaszczeniach takich jak: czarne, szare (grafitowe, jasnoszare), płowe (jasne lub ciemne), pręgowane (ciemne pręgi na płowym lub szarym tle). Na klatce piersiowej i kończynach mogą występować białe znaczenia, ale powinny być niewielkie.
Cane corso to psy o wyjątkowym charakterze, łączące lojalność, inteligencję i silny instynkt obronny. Są niezwykle oddane swojej rodzinie i mają naturalną skłonność do chronienia swoich bliskich oraz ich terytorium. Dzięki temu są doskonałymi psami stróżującymi, które potrafią ocenić sytuację i reagować w sposób zdecydowany, ale nie impulsywny.
W relacjach z rodziną cane corso są czułe, spokojne i zrównoważone. Mocno przywiązują się do swoich opiekunów, często wykazując dużą potrzebę bliskości i uwagi. Są cierpliwe wobec dzieci, pod warunkiem, że zostały odpowiednio zsocjalizowane i mają jasno określone granice. Mimo swojej łagodności wobec domowników, cane corso mogą być nieufne wobec obcych. Potrzebują trochę czasu, by nieznajomą osobę obdarzyć zaufaniem. Wynika to przede wszystkim z ich wrodzonego instynktu stróżowania.
Psy rasy cane corso zazwyczaj źle znoszą samotność. Pozostawione na długie godziny, mogą z nudów wykazywać destrukcyjne skłonności (np. niszczyć przedmioty). Dlatego warto od szczeniaka przyzwyczajać je do nieobecności domowników.
Cane sorso to psy bardzo inteligentne i chętne do nauki, ale jednocześnie niezależne i pewne siebie. Potrzebują konsekwentnego, spokojnego przewodnika. Ich szkolenie powinno opierać się na łagodnym podejściu, sprawiedliwym traktowaniu i jasno określonych zasadach. Brak odpowiedniego wychowania i socjalizacji może prowadzić do problemów behawioralnych. Wynika to z tego, że psy tej rasy mają silny charakter i mogą próbować przejąć kontrolę, jeśli wyczują brak zdecydowanej postawy u opiekuna. Kluczowym elementem jest rozpoczęcie treningu od wczesnych miesięcy życia, gdy pies jest bardziej podatny na socjalizację i naukę podstawowych komend. Ważne jest, aby proces szkolenia opierał się na pozytywnym wzmocnieniu – nagradzaniu psa smakołykami, pochwałami za poprawne wykonanie polecenia.
Rasa ta wyróżnia się dużą energią i potrzebują codziennych ćwiczeń fizycznych i stymulacji umysłowej. Cane corso uwielbiają spacery, bieganie czy inne formy wspólnej aktywności, które pomagają im spożytkować energię i zachować zdrowie psychiczne. Zaniedbanie tej potrzeby może prowadzić do frustracji i niepożądanych zachowań. Ważne jest, aby zabawy z cane corso były kontrolowane i dostosowane do ich siły oraz energii. Nie powinny być one zbyt forsowne, szczególnie u szczeniąt, aby nie przeciążyć ich rozwijających się stawów. Jedną z ich ulubionych aktywności jest aportowanie. Rzucanie piłki, frisbee lub innej zabawki pozwala im wykorzystać naturalny instynkt łowiecki i spożytkować energię. Ze względu na ich siłę i naturalną aktywność, idealnie sprawdzają się zabawy, które wymagają ruchu, takie jak bieganie za piłką czy przeciąganie liny.
Cane corso lubią również zabawy umysłowe, takie jak gry polegające na szukaniu ukrytych smakołyków w domu lub ogrodzie. Dzięki swojemu wyostrzonemu węchowi i inteligencji szybko uczą się takich zadań i czerpią z nich dużą radość.
Pielęgnacja krótkich włosów cane corso jest prosta. Do utrzymania gładkiej sierści w znakomitej kondycji wystarczy regularne szczotkowanie, raz tygodniu. Wyjątek stanowi szczyt linienia, który przypada wiosną i jesienią i wtedy warto wyczesywać sierść nawet codziennie. Ważną kwestią jest odpowiedni dobór narzędzi do pielęgnacji pupila. W tym wypadku świetnie sprawdzają się specjalne gumowe rękawice i psie zgrzebła, zwłaszcza furminator, za pomocą którego z łatwością usuniemy martwy włos. Drugim elementem są kąpiele. Ich częstotliwość zależy od aktywności psa. Ze względu na skłonność do uczuleń, do kąpieli używamy delikatnych szamponów. Podczas zabiegu pilnujemy, aby szampon został dokładnie spłukany. Suszenie pupila zaczynamy od wytarcia skóry ręcznikiem, następnie możemy przejść do właściwego suszenia, przy użyciu suszarki, nastawionej na chłodny nawiew.
Pazury przycinamy co 3 tygodnie. Chyba, że pies ściera je sam podczas aktywności fizycznej. Regularnie, raz na miesiącu, czyścimy uszy z użyciem specjalnego płynu do mycia uszu, a następnie dokładnie je suszymy. Warto zadbać też o zęby pupila. Do zabiegu zmniejszającego grubość płytki nazębnej możemy użyć szczoteczki i pasty do zębów dla psów lub specjalnej nakładki na palec.
Cane corso, choć zazwyczaj zdrowe i odporne, mogą być podatne na pewne problemy zdrowotne typowe dla dużych ras psów. Warto zrozumieć najczęstsze schorzenia, aby lepiej zadbać o ich zdrowie i komfort życia.
Jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych jest dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, schorzenie genetyczne polegające na nieprawidłowym ukształtowaniu stawów. Objawia się ono kulawizną, trudnościami w poruszaniu się, szczególnie po wysiłku, oraz niechęcią do biegania czy skakania. Leczenie zależy od zaawansowania choroby – w łagodniejszych przypadkach stosuje się leki przeciwzapalne i suplementy wspierające stawy. W bardziej zaawansowanych wymagana jest interwencja chirurgiczna. Profilaktyka obejmuje odpowiednią kontrolę masy ciała, prawidłowe żywienie psa karmą odpowiednio zbilansowaną do wieku i niedoprowadzanie do nadwagi. Czworonogowi należy zapewnić regularną aktywność fizyczną dostosowaną do jego możliwości. Jest to szczególnie ważne w okresie szczenięcym, kiedy należy unikać forsowania psa zbyt intensywnym ruchem, zwłaszcza skokami.
Innym problemem są skręt żołądka i związane z nim rozszerzenie żołądka, które mogą wystąpić nagle i stanowią zagrożenie życia pupila. Schorzenie to objawia się powiększeniem brzucha, wymiotami bez treści, niepokojem oraz osłabieniem. Skręt żołądka wymaga natychmiastowej interwencji weterynaryjnej, często operacyjnej. Profilaktycznie zaleca się karmienie psa kilkoma mniejszymi posiłkami dziennie zamiast jednego dużego. Ponadto, unikanie aktywności fizycznej bezpośrednio po jedzeniu oraz podawanie karmy w podwyższonych miseczkach.
Entropion, czyli podwinięcie powieki, to kolejny problem, który może dotyczyć cane corso. Schorzenie to prowadzi do podrażnienia oka przez rzęsy i może powodować zaczerwienienie, łzawienie. W cięższych przypadkach dochodzi do uszkodzenia rogówki. Leczenie zazwyczaj polega na korekcyjnej operacji powiek. Profilaktyka jest trudna, ponieważ schorzenie ma podłoże genetyczne, dlatego kluczowe jest eliminowanie zagrożenia na poziomie hodowlanym.
Cane corso mogą być także podatne na problemy z sercem, takie jak kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM). Choroba ta powoduje osłabienie mięśnia sercowego, co prowadzi do problemów z krążeniem. Objawy to duszność, nietolerancja wysiłku, kaszel oraz omdlenia. Leczenie obejmuje stosowanie leków wspomagających pracę serca oraz odpowiednią dietę. Profilaktyka polega na regularnych kontrolach kardiologicznych, szczególnie u starszych psów.
Rasa ta bywa również narażona na choroby skóry, takie jak alergie czy zapalenie skóry. Mogą one powodować świąd, zaczerwienienie, łysienie i wtórne infekcje. Leczenie zależy od przyczyny – od zmiany diety, przez leczenie miejscowe, po stosowanie leków przeciwalergicznych. Profilaktyka obejmuje dobranie odpowiedniej diety, unikanie alergenów oraz dbanie o regularną pielęgnację sierści i skóry.
W tym miejscu warto podkreślić, że cane corso potrzebuje regularnych wizyt u weterynarza oraz systematycznych badań kontrolnych. Świadoma opieka nad pupilem pozwala na szybkie wykrycie chorób i dobranie skutecznego leczenia. Właściwa dieta, odpowiednia dawka aktywności fizycznej oraz uważne obserwowanie psa to kluczowe elementy profilaktyki, które pozwalają na utrzymanie w dobrej kondycji i zdrowiu czworonożnego przyjaciela.
Dbałość o prawidłowy rozwój mięśni i utrzymanie właściwej kondycji wymagają podawania wysokiej jakości, zbilansowanej karmy. Cane corso to psy dużej rasy, które mają duże zapotrzebowanie energetyczne. Jednocześnie są podatne na nadwagę, dlatego kluczowe jest kontrolowanie porcji i dostarczanie wysokiej jakości składników odżywczych. Podstawą ich diety powinno być białko pochodzenia zwierzęcego, które wspiera rozwój mięśni oraz regenerację organizmu. Mięso, takie jak kurczak, wołowina, jagnięcina czy ryby, powinno stanowić główny składnik posiłków.
W skład codziennego menu cane corso mogą wchodzić zarówno produkty naturalne (np. BARF) lub gotowe, czyli suche, mokre karmy przeznaczone dla psów ras dużych i olbrzymich. Samodzielnie przygotowywane posiłki powinny być uzupełniane o odpowiednie preparaty wapniowo-witaminowe. Dzienną porcję trzeba podzielić co najmniej na trzy części. Ze względu na skłonność do skrętu żołądka, pies do 30 minut po posiłku nie powinien uprawiać żadnej aktywności fizycznej.
Eurasier to niezwykle elegancka i wszechstronna rasa, która łączy w sobie wdzięk, inteligencję i przyjazny charakter. Pies ten zachwyca nie tylko swoją urodą, ale także spokojnym, zrównoważonym usposobieniem, dzięki czemu doskonale sprawdza się w roli oddanego towarzysza rodziny.
Labrador retriever, ujmujący swoim przyjaznym, sympatycznym usposobieniem, jest najpopularniejszą rasą psa w Ameryce i zdobywa także coraz więcej zwolenników w Europie. Stanowi idealne połączenie inteligencji i łagodności, co czyni go jednym z najbardziej ukochanych zwierząt domowych.
Seter angielski jest eleganckim i wszechstronnym psem myśliwskim, cenionym za doskonały węch i umiejętność pracy w terenie. Rasa ta wyróżnia się szlachetnym wyglądem, długą, jedwabistą sierścią oraz łagodnym i przyjaznym charakterem. Dzięki swojej energii, inteligencji i spokojnemu usposobieniu jest idealnym towarzyszem dla aktywnych rodzin i osób lubiących długie spacery czy sporty na świeżym powietrzu.
