PL 
EN
Dobroduszny i potężny obrońca, tak na ogół postrzegany jest dog kanaryjski przez miłośników tej rasy. Lecz ten wspaniały pies oczarowuje również swoim spokojnym i zrównoważonym charakterem, imponującym wyglądem i niezwykłą elegancją ruchów.
Dog kanaryjski jest potomkiem mastifa hiszpańskiego, który już w okresie średniowiecza był szeroko rozpowszechniony w Hiszpanii kontynentalnej. W dawnych pismach mastif hiszpański był określany głównie jako „Alano” i według zapisów był używany do polowań oraz jako pies pasterski. Pełnił również rolę psa stróżującego i ochronnego. Przedstawiciele tej rasy byli także wykorzystywani w walkach byków oraz w walkach psów.
Dobrze wyszkolone psy były używane w wojsku i stanowiły wsparcie w podboju Ameryki Południowej. W tym właśnie okresie mastyf hiszpański trafił na Wyspy Kanaryjskie, które stanowiły przystanek podczas wypraw. Psy te zostały skrzyżowane z rodzimymi rasami, Bardino Majorera i Cao de Castro Laboreiro i wówczas narodziła się nowa rasa – Perro de Presa Canarios. Psy te znakomicie spisywały się w roli strażników wiejskich posiadłości oraz przy ochronie dużych stad zwierząt osadników. Te imponujące zwierzęta uznano za niezależną rasę pod nazwą Dogo Canario (dog kanaryjski) dopiero w 2001 roku. Zgodnie z klasyfikacją FCI dog kanaryjski należy do grupy 2 – pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, sekcja 2.1 – molosy typu mastif.
Oto sugerowane rozmiary, jakie będą pasować na dorosłe psy tej rasy. Zostały dobrane na podstawie długoletniego doświadczenia w szyciu akcesoriów oraz najczęstszych wyborów innych opiekunów psów tej rasy. Pamiętaj, tylko zmierzenie da 100% pewność - każdy pies jest inny.
Dogo Canario to silny i rosły pies. Ma muskularną, proporcjonalną sylwetkę. Samce osiągają wysokość w kłębie od 60 do 66 cm, samice są nieco mniejsze od 56 do 60 cm. Waga dorosłych przedstawicieli rasy sięga od 40 do 65 kilogramów. Długość ciała doga przekracza wysokość w kłębie (u samic ta cecha jest bardziej widoczna niż u samców). Czaszka jest duża, masywna i szeroka. Pies nosi głowę tuż powyżej wysokości w kłębie. Ogon jest szeroki u nasady, zwężający się ku końcowi. Na ogół nie sięga poza staw skokowy. Uszy są średniej wielkości, opadające (w Hiszpanii w niektórych przypadkach przycinanie uszu jest wciąż dozwolone).
Dogo Canario posiada krótką, gładką, lekko połyskującą sierść, bez podszerstka. Na uszach włosy są cienkie i krótkie z tyłu ud nieznacznie dłuższe. Ubarwienie futra jest pręgowane i występuje w różnorodnych odcieniach. Barwy wahają się od jasnoszarego lub jasnobeżowego do ciemnego brązu. Na klatce piersiowej oraz szyi mogą występować białe znaczenia. Maska na twarzy jest zawsze koloru czarnego.
Pomimo imponującego wyglądu Dogo Canario ma spokojne i zrównoważone usposobienie. Cechą charakterystyczną tej rasy jest wysoki próg bodźców. Jego silny instynkt opiekuńczy czyni go doskonałym psem stróżującym. Ponadto wykazuje się pewnością siebie, mocnymi nerwami, jest odważny i inteligentny. W rodzinnym gronie wykazuje przyjazną, towarzyską osobowość. Buduje silną więź z opiekunem, lubi dzieci. Jest dobroduszny i lojalny wobec wszystkich członków rodziny. Pomimo pewności siebie i silnego charakteru uważany jest za posłusznego i łatwego w szkoleniu czworonoga. Powinien być jednak wcześniej socjalizowany, aby w przyszłości nie wykazywał agresywnych zachowań wobec obcych.
Dog kanaryjski należy do psów bardzo aktywnych i należy poświęcić wystarczająco dużo czasu na organizowanie pupilowi ćwiczeń fizycznych i wyzwań umysłowych. Jako pies ze sportową duszą dog jest idealnym towarzyszem wędrówek i wszelkiej aktywności fizycznej, może z łatwością towarzyszyć rodzinie w wycieczkach lub bieganiu.
Dogo Canario cieszy się dobrym zdrowiem. Właściwie nie ma żadnych chorób specyficznych dla tej rasy. Dog kanaryjski zawdzięcza to swojej przede wszystkim rozważnej, wielowiekowej hodowli i zachowaniu czystości oryginalnej rasy. Nie podjęto żadnych działań wpływających na jego charakter lub cechy zewnętrzne, poprzez próby modyfikowania lub nadmierne rozmnażanie. Niemniej jednak opiekun powinien zaplanować regularne, profilaktyczne kontrole stanu zdrowia, zwłaszcza pod kątem dysplazji stawu biodrowego i łokciowego. Średnia długość życia przedstawicieli tej rasy wynosi od 10 do 12 lat.
Dogo Canario uważa się za psa niewymagającego i łatwego w pielęgnacji. Jego sierść jest krótka i wymaga jedynie sporadycznego szczotkowania – najlepiej przy użyciu gumowej rękawicy albo szczotki z metalowym zgrzebłem. Szczególną uwagę należy poświęcić pazurom, które należy regularnie przycinać. Tak jak w przypadku wszystkich czworonożnych przyjaciół warto systematycznie dbać o stan zębów, uszu oraz skóry wokół oczu.
Zdjęcie: Smok Bazyli, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
Twój pupil rozumie już podstawowe polecenia i teraz przyszedł czas na poszerzenie repertuaru psich trików. Wspólne treningi mogą być zabawnym doświadczeniem zarówno dla Ciebie, jak i dla zwierzęcia. Dają szansę na zacieśnienie więzi i odkrycie czegoś nowego. Pokażemy Ci jak w kilku prostych krokach nauczyć swojego czworonożnego przyjaciela komendy „obrót”.
Terier rosyjski kojarzony jest zazwyczaj z rozważnym intelektualistą o rozwiniętym instynkcie obronnym i powściągliwym charakterze. Reprezentuje rasę psów użytkowych wyhodowanych przez radzieckich hodowców. To idealny towarzysz, strażnik, ratownik i poszukiwacz, który odziedziczył po swoich przodkach wiele pozytywnych cech. Po sznaucerze olbrzymim wykazuje odwagę, zrównoważony charakter oraz imponujący wygląd, jest inteligentny, wytrwały i posłuszny jak airedale terier, a nieustraszoną naturą przypomina rottweilera.
Owczarek szetlandzki (zwany pieszczotliwie sheltie) to mały pakiet energii, który wymaga dużo ćwiczeń i aktywności. Jest dzielnym, krzepkim psem, któremu nie przeszkadza wiatr i deszcz. Zdecydowanie woli spędzać czas w ruchu, niż leżeć na kolanach. Znany jest z przepięknej sylwetki, swojej wysokiej inteligencji i dobrej kondycji. Jego chęć do nauki i radosne usposobienie sprawiają, że jest idealnym psem do towarzystwa, bardzo wdzięcznym i chętnie współpracującym partnerem.
