Amstaff – oddany i towarzyski, ale tylko w dobrych rękach!
Amstaff – oddany i towarzyski, czy niebezpieczny i agresywny? Jakie jest prawdziwe oblicze psów tej rasy?
Amstaff – oddany i towarzyski, ale tylko w dobrych rękach!
Amstaff – opis rasy
Amstaff, american staffordshire terrier jest psem o proporcjonalnej, wysportowanej sylwetce. Charakteryzuje go bardzo muskularna budowie ciała. Silne umięśnienie sprawia, że pomimo niewielkiego wzrostu, waga psów tej rasy dochodzi nawet do 36 kg. Sylwetka amstaffa jest majestatyczna. Ma szeroką, długą klatką piersiową, krótki grzbiet z opadającym zadem i nisko osadzony ogon. Nogi są stosunkowo krótkie, silne, wyraźnie umięśnione. Osadzona na masywnej szyi głowa ma dobrze zarysowaną szczękę, czarne, szeroko rozstawione oczy. U amstaffów wymogiem jest czarna trufla nosowa, inne barwy lub odbarwienia dyskwalifikują psa. Sierść amstaffa jest krótka i sztywna. Jego umaszczenie bywa zróżnicowane– jednobarwne, wielobarwne, łaciate z białymi lub ciemnymi plamami, a nawet pręgowane.
Amstaff i jego charakter
Charakter amstaffa jest kombinacją genów i wychowania. Szczeniak wykazuje dużą zaciętość, ciekawość, odwagę i inteligencję, dlatego bardzo szybko się uczy. Kluczem do sukcesu w jego wychowaniu jest konsekwencja, łagodność i cierpliwość. Ponieważ psy tej rasy są wrażliwe i reagują impulsywnie, nie należy wobec nich stosować kar fizycznych, Unikajmy też drażnienia i krzyków.
Sugerowane rozmiary i szerokości akcesoriów dla psa tej rasy:
Oto sugerowane rozmiary, jakie będą pasować na dorosłe psy tej rasy. Zostały dobrane na podstawie długoletniego doświadczenia w szyciu akcesoriów oraz najczęstszych wyborów innych opiekunów psów tej rasy. Pamiętaj, tylko zmierzenie da 100% pewność - każdy pies jest inny.
Psy tej rasy potrzebują dużej uwagi swojego opiekuna, połączonej z codzienną dawką ruchu, zabawy, aktywności na świeżym powietrzu. Amstaff nie lubi długo przebywać samotnie w zamknięciu. Jest bardzo towarzyski, mocno przywiązuje się do swojej rodziny. Jest niezwykle energiczny i jeśli tę dawkę energii nie ukierunkujemy w dobrą stronę, z pewnością sam znajdzie sobie jakieś niszczycielskie zajęcie. Zważywszy, iż rasa ta wywodzi się z grupy psów bojowych i ma dosyć niski próg tolerancji nie zaleca się pozostawiania psa samego z dzieckiem, choć wiele w tym względzie zależy od wychowania czworonoga. Z racji silnych szczęk i swojej masy nie jest też właściwym kompanem dla mniejszych psów, po prostu może stanowić dla nich niebezpieczeństwo.
Umiejętności i wychowanie
Amstaff (czyli amerykański staffordshire terier) jest psem wytrzymałym, silnym, niezwykle sprawnym fizycznie. Nieumiejętnie prowadzony może mocno ciągnąć za smycz. Odpowiednio wytrenowany staje się prawdziwym sportowcem i doskonale odnajduje się w takich dziedzinach jak weight pulling (przeciąganie ciężarów) lub high jump (skok wzwyż do szarpaka). Poza tym psy tej rasy są sprytne, i bardzo zwinne. Ponieważ z łatwością uczą się nowych poleceń i trwale je zapamiętują, warto już od małego poświęcić czas na ich szkolenie. Unikniemy wtedy problemów z nadpobudliwością na spacerach i ekspresyjnym zachowaniem w domu. Bez problemów poradzą sobie z aportowaniem, przeskakiwaniem przez przeszkody, pływaniem i bieganiem przy rowerze. Należy jednak pamiętać, by intensywne treningi rozpocząć dopiero na początku drugiego roku życia czworonoga. Niewskazane jest szkolenie psów tej rasy pod kątem obronności, ponieważ może to skutkować nieprzewidywalnym, agresywnym zachowaniem.
Ponieważ jak już wspomnieliśmy amstaff jest bardzo inteligentny i sprytny potrafi bezlitośnie wykorzystać wszelkie słabości właściciela. Dlatego opiekun powinien mieć cechy dominujące i nigdy nie może okazywać przed nim strachu. Kluczowymi elementami w ułożeniu amstaffa są więc pewność siebie, konsekwencja, stanowczość i upór. W przypadku szczeniaków przydatne może się okazać szkolenie w psim przedszkolu, które pozwoli za socjalizację psa i pomoże opiekunom zrozumieć schemat zachowań czworonoga..
Opieka nad amstaffem
Psy tej rasy cieszą się zazwyczaj solidnym zdrowiem. Z alergicznymi problemy skórnymi można poradzić sobie bez większych problemów za pomocą odpowiedniej diety. Ze względu na dużą aktywność fizyczną, wrażliwe stawy i tendencje do dysplazji stawu biodrowego zaleca się zwłaszcza w okresie rozwoju wprowadzać do diety preparaty chroniące chrząstkę stawową. Dobrym pomysłem jest profilaktyczne wprowadzanie suplementów, które zawiera glukozaminę i chondroitynę. W karmieniu amstaffa warto postawić na zbilansowaną dietę i zainwestować w wysokiej jakości karmę, która dostarczy mu niezbędnych składników odżywczych i właściwej ilości kalorii .
Amstaff nie wymaga czasochłonnych zabiegów pielęgnacyjnych. Jego krótką sierść wystarczy czesać raz w tygodniu, najlepiej szczotką ze sztywnym włosiem. Ponieważ jego skórę pokrywa warstwa łoju, która podczas upałów i mroźnych dni stanowi izolację cieplną, należy unikać częstych kąpieli. Raz w miesiącu należy czyścić psu uszy, zęby i oczy, a także kilka razy w roku przycinać pazury. Do wszystkich zabiegów pielęgnacyjnych trzeba podchodzić zdecydowanie i stanowczo, ponieważ pupil z pewnością będzie unikał tego typu czynności.
Amstaff to pies nie dla każdego
To przede wszystkim dobry towarzysz dla osoby bardzo aktywnej, zrównoważonej, konsekwentnej, odpowiedzialnej i jednocześnie wrażliwej. Amstaff będzie świetnym kompanem podczas jazdy na rowerze czy biegania. Jego wychowanie powinno być przemyślane, odpowiedzialne. Wymaga połączenia stanowczości z łagodnością oraz zapewnienia psu poczucia bezpieczeństwa i stabilności.
