Szpic japoński – śnieżnobiały przyjaciel

Historia rasy

Szpic japoński (jap. Nihon Supittsu) ma stosunkowo krótką, lecz fascynującą historię. Zaczyna się ona w latach 20. XX wieku w Japonii. Rasa ta została stworzona na bazie szpiców, które sprowadzono do Japonii z Europy. Te niewielkie białe czworonogi szybko zdobyły popularność wśród japońskich hodowców. Postanowili oni udoskonalić ich cechy, by stworzyć rasę idealnie dostosowaną do lokalnych warunków.

Początkowo hodowle bazowały na importowanych szpicach różnych typów. Były to m.in. szpice amerykańskie i rosyjskie. Wpłynęło to na różnorodność genetyczną. Hodowcy skupili się na uzyskaniu psa o kompaktowej budowie. Ważna była też gęsta śnieżnobiała sierść i wyjątkowo łagodny charakter. Już w latach 30. XX wieku rasa zaczęła nabierać swojego obecnego wyglądu.
Po II wojnie światowej szpic japoński zyskał na popularności. Rasa była ceniona nie tylko w Japonii. Unikalny wygląd i wspaniałe cechy charakteru szpica japońskiego zyskały uznanie na również poza jej granicami. W 1948 roku Japoński Związek Kynologiczny (JKC) opracował oficjalny wzorzec rasy. Stał się on podstawą dla dalszej hodowli.

Na przestrzeni lat rasa ta ewoluowała w kierunku psa domowego. Szpic japoński cieszy się reputacją inteligentnego, przyjaznego i łatwego w szkoleniu. Dziś jest ceniony za swoją zdolność do dostosowywania się. Świetnie sprawdza się w różnych stylach życia. Odnajduje się zarówno w miejskich mieszkaniach, jak i w wiejskich posiadłościach. Wciąż jednak jest to rasa stosunkowo rzadka poza Japonią.

Wygląd szpica japońskiego

Ogólny wygląd szpica japońskiego łączy harmonię i elegancję. To rasa średniej wielkości. Psy te osiągają wysokość w kłębie od 30 do 38 cm. Samce są zazwyczaj nieco większe od samic. Waga waha się od 5 do 10 kg. Zależy to od płci i indywidualnych cech psa.

Jego kompaktowa sylwetka łączy w sobie harmonijną budowę. Ciało jest lekkie, ale muskularne. Głowa szpica japońskiego jest proporcjonalna do reszty ciała. Stop, czyli przejście między czołem a kufą, jest wyraźny. Oczy są średniej wielkości i migdałowatego kształtu. Mają najczęściej ciemnobrązowy kolor. Nadaje to spojrzeniu inteligentny i życzliwy wyraz. Uszy są małe, trójkątne i stojące. Łapy są zwarte i dobrze umięśnione. Pozwala to szpicowi na swobodne, lekkie ruchy, z pełną gracją.

Najbardziej charakterystyczną cechą szpica japońskiego jest jego śnieżnobiała sierść. Jest gęsta i dwuwarstwowa. Podszerstek jest miękki i bardzo gęsty. Dłuższy, prosty włos okrywowy tworzy efektowną „kryzę” wokół szyi. Nadaje to psu wyjątkowo elegancki wygląd. Ogon jest bujnie owłosiony. Zwykle noszony jest wysoko, zakręcony nad grzbietem.

Charakter i temperament

Szpic japoński to pies o wyjątkowo przyjaznym, wesołym i zrównoważonym charakterze. Jest znany z ogromnej lojalności wobec właściciela oraz gotowości do nawiązywania bliskiej relacji z rodziną. To pies, który łączy w sobie energię i łagodność. Jego inteligencja i szybkie uczenie się sprawiają, że jest idealnym towarzyszem dla osób ceniących posłuszne i łatwe w szkoleniu psy.
Szpic japoński jest bardzo elastyczny w adaptacji do różnych warunków życia. W domu zachowuje się spokojnie i łagodnie, ciesząc się bliskością człowieka. Na spacerach pokazuje swój wigor i zamiłowanie do aktywności. Jest odważny, ale nie nachalny, dzięki czemu doskonale radzi sobie w nowych sytuacjach. Jego naturalna ciekawość pomaga mu w kontaktach z otoczeniem, a jednocześnie zachowuje ostrożność wobec obcych.

Warto podkreślić, że szpic japoński jest świetnym psem rodzinnym. Uwielbia spędzać czas z ludźmi i potrzebuje bliskości swoich opiekunów, co czyni go idealnym psem do towarzystwa. Chętnie uczestniczy w rodzinnych aktywnościach i szybko dostosowuje się do tempa życia domowników. Doskonale dogaduje się z dziećmi, dzięki swojej łagodnej naturze, tolerancji i cierpliwości. Jest czuły i delikatny, co sprawia, że można mu zaufać w kontaktach z najmłodszymi. Ważne jest jednak, by nauczyć dzieci szacunku do psa, aby relacja była bezpieczna i komfortowa dla obu stron.
Na ogół szpic japoński dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami domowymi. Dzięki swojej towarzyskiej naturze potrafi nawiązać pozytywne relacje z psami, kotami czy mniejszymi zwierzętami. Wczesna socjalizacja jest jednak niezbędna, aby pies czuł się komfortowo w obecności innych zwierząt. Chociaż może czasem być nieco dominujący, zazwyczaj unika konfliktów i łatwo akceptuje nowych towarzyszy.

Pielęgnacja

Szpic japoński to pies o śnieżnobiałej, efektownej sierści, która wymaga regularnej pielęgnacji. Mimo tego jego utrzymanie w dobrym stanie jest stosunkowo łatwe. Ważne jest jednak przestrzeganie kilku podstawowych zasad. Aby sierść była w dobrej kondycji, należy regularnie ją szczotkować. Wystarczy robić to 2–3 razy w tygodniu. Szczotkowanie usuwa martwe włosy i zapobiega powstawaniu kołtunów. W okresie linienia, czyli wiosną i jesienią, szczotkowanie powinno być częstsze. Warto wówczas czesać psa codziennie.

Kąpiele szpica japońskiego są potrzebne tylko raz na kilka miesięcy. Można je wykonywać częściej, jeśli pupil się zabrudzi. Do kąpieli należy używać delikatnych szamponów przeznaczonych dla psów o wrażliwej skórze. Sierść szpica ma naturalne właściwości odpychające brud. Dzięki temu pies przez długi czas wygląda schludnie.

Pazury szpica japońskiego należy regularnie przycinać. Jeśli pies często chodzi po twardych nawierzchniach, pazury mogą ścierać się naturalnie. W innym przypadku zwykle wystarczy robić to co 2–4 tygodnie. Zęby szpica wymagają systematycznej pielęgnacji, najlepiej 2–3 razy w tygodniu. Należy stosować specjalne szczoteczki i pasty przeznaczonej dla psów. Możesz również wykorzystać przekąski dentystyczne lub zabawki, które wspierają higienę jamy ustnej.

Zdrowie szpica japońskiego

Szpic japoński na ogół cieszy się dobrą kondycją fizyczną i długowiecznością. Niektóre psy dożywają nawet szesnastu lat. Jednak, jak każda rasa, może być podatny na pewne problemy zdrowotne.
Jednym z częstszych schorzeń jest zwichnięcie rzepki. Objawia się to kulawizną lub trudnościami w poruszaniu się. W bardziej zaawansowanych przypadkach pies może unikać obciążania chorej łapy. Leczenie często wymaga interwencji chirurgicznej. Aby zmniejszyć ryzyko,należy unikać nadmiernych obciążeń stawów psa.

Innym potencjalnym problemem jest progresywna atrofia siatkówki. To choroba genetyczna, która może prowadzić do utraty wzroku. Wczesnym objawem jest trudność psa w widzeniu w słabym oświetleniu. Regularne badania okulistyczne mogą pomóc w wykrywaniu choroby na wczesnym etapie. Chociaż nie ma na nią leczenia, można dostosować środowisko psa, aby poprawić jego komfort.

Niektóre szpice mogą być podatne na alergie skórne. Objawiają się one świądem, zaczerwienieniem skóry lub częstym drapaniem. W takim przypadku konieczne jest zidentyfikowanie i wyeliminowanie alergenu. Weterynarz może zalecić odpowiednią dietę lub leczenie farmakologiczne.

Ważne! Zdrowie szpica japońskiego można wspierać przez odpowiednią opiekę. W zakres ten wchodzą w szczególności: zdrowa dieta, regularna aktywność fizyczna w umiarkowanym zakresie, dbałość o zdrowie stawów. A ponadto, unikanie forsowania psa i intensywnego biegania po twardych nawierzchniach. Podstawą są także regularne wizyty u weterynarza. Kontrolne badania powinny odbywać się przynajmniej raz w roku. W czasie takich wizyt weterynarz sprawdzi ogólny stan zdrowia psa, zadba o szczepienia i profilaktykę przeciwpasożytniczą. Może także wykonać badania krwi, kontrolę wzroku i kondycji stawów.

Szkolenie i socjalizacja szpica japońskiego

Szpic japoński to inteligentny pies, który szybko uczy się nowych rzeczy. Dzięki swojemu przyjaznemu charakterowi i chęci do współpracy jest łatwy w szkoleniu. Kluczem do sukcesu są odpowiednie metody, cierpliwość i konsekwencja w działaniach. Szkolenie powinno być oparte na pozytywnym wzmocnieniu, nagradzaniu psa za dobre zachowanie i wykluczeniu stosowania kar. Warto stosować krótkie i regularne sesje treningowe w spokojnej atmosferze.

Szpic japoński ceni sobie kontakt z właścicielem. Trening powinien być więc okazją do budowania bliskich relacji. Naukę najlepiej zacząć od prostych komend, takich jak “siad” czy “zostań”. Z czasem możesz wprowadzać bardziej zaawansowane polecenia. Szpic japoński uwielbia aktywność i zabawy, które angażują jego umysł. Jednym z najlepszych sposobów na naukę jest łączenie treningu z zabawą. Możesz używać zabawek interaktywnych, które wymagają od psa rozwiązywania prostych problemów. Zabawy w aportowanie uczą posłuszeństwa i pomagają spalić energię.
Ćwiczenia takie jak “przynieś piłkę” czy “szukaj smakołyka” są idealne dla tej rasy. Wspólne gry wzmacniają więź między psem a właścicielem. Trening posłuszeństwa powinien być przeplatany z zabawami, aby pies się nie nudził. Ucz go także sztuczek, które rozwijają jego zdolności intelektualne.

Warto również pamiętać o wczesnej socjalizacji szpica japońskiego. Proces ten powinien rozpocząć się już w pierwszych tygodniach życia psa (około 3-16 tygodnia) i obejmować kilka kluczowych aspektów:

• poznawanie różnych osób, takich jak dzieci, dorośli i osoby starsze, a także oswajanie z dotykiem,
• zapoznawanie z innymi zwierzętami, aby pupil nauczył się odpowiedniej komunikacji i zachowań społecznych,
• eksplorację różnych miejsc, takich jak parki, ulice, sklepy zoologiczne,
• przyzwyczajanie do różnych dźwięków i obiektów.

Dzięki wczesnej socjalizacji pies staje się bardziej pewny siebie, zrównoważony i mniej podatny na lęki czy problemy behawioralne w przyszłości.

Zasady żywienia szpica japońskiego

Rasa ta, mimo swojej aktywności, ma stosunkowo niewielkie potrzeby kaloryczne. Dlatego dieta powinna być dobrze zbilansowana i dostosowana do jego wieku, wielkości, ogólnego stanu zdrowia i poziomu aktywności. Szpic japoński najlepiej czuje się na diecie opartej na wysokiej jakości karmie. Karma powinna zawierać odpowiednią ilość białka, tłuszczów i węglowodanów. Warto wybierać karmę przeznaczoną dla psów małych ras. Jest ona dostosowana do ich potrzeb energetycznych i wielkości. Należy unikać karm niskiej jakości, które zawierają dużo sztucznych dodatków. Dobra karma wspiera zdrowie sierści, skóry i ogólną kondycję psa.

W przypadku żywienia domowego, najlepiej skonsultować dietę z weterynarzem. Ponadto, każda zmiana w diecie powinna być skonsultowana z weterynarzem. Jeśli pies ma alergie pokarmowe lub specjalne potrzeby żywieniowe, konieczne może być wprowadzenie diety weterynaryjnej.

Dorosłego szpica należy karmić dwa razy dziennie. Dla szczeniaków zaleca się podawanie trzech lub czterech posiłków dziennie. Porcje powinny być dostosowane do wagi psa i jego poziomu aktywności. Zbyt duże porcje mogą prowadzić do nadwagi, a zbyt małe do niedoborów. Szpic japoński może otrzymywać zdrowe przekąski, ale w umiarkowanych ilościach, nie więcej niż 10% dziennego zapotrzebowania kalorycznego. Odradzamy karmienie psa resztkami ze stołu. Mogą one zawierać składniki szkodliwe dla jego zdrowia, takie jak przyprawy czy tłuszcze. Zdrowe dodatki to np. gotowane warzywa, takie jak marchew czy dynia.

Śnieżnobiały przyjaciel, pełen radości i lojalności

Szpic japoński to pies, który łączy w sobie elegancję, inteligencję i przyjazny charakter. Jest idealnym towarzyszem dla rodzin, osób aktywnych oraz tych, którzy szukają wiernego przyjaciela. Jego śnieżnobiała sierść, wesołe usposobienie i łatwość w szkoleniu sprawiają, że trudno mu się oprzeć. Jednocześnie wymaga odpowiedzialnej opieki, regularnej pielęgnacji i dużej dawki uwagi. Jeśli marzysz o psie, który wprowadzi radość i energię do Twojego życia, szpic japoński może być strzałem w dziesiątkę. To rasa, która ceni bliskość z człowiekiem i potrafi dopasować się do różnych stylów życia.

Najczęściej zadawane pytania

1. Skąd pochodzi rasa szpic japoński?
   Szpic japoński pochodzi z Japonii, gdzie powstał w latach 20. XX wieku. Rasa ta wywodzi się ze szpiców sprowadzonych z Europy. Japońscy hodowcy udoskonalili jej cechy, tworząc psa idealnie dostosowanego do lokalnych warunków.
2. Jak wygląda szpic japoński?
   Szpic japoński to średniej wielkości pies o śnieżnobiałej sierści. Ma proporcjonalną sylwetkę, migdałowe, ciemnobrązowe oczy i stojące, trójkątne uszy. Jego ogon jest bujnie owłosiony i zakręcony nad grzbietem.
3. Czy szpic japoński nadaje się do mieszkań?
   Szpic japoński świetnie nadaje się do życia w mieszkaniu. Jest psem towarzyskim, spokojnym w domu, ale potrzebuje codziennych spacerów. Jego elastyczna natura pozwala mu łatwo przystosować się do różnych warunków.
4. Czy szpic japoński dobrze dogaduje się z dziećmi?
   Szpic japoński doskonale dogaduje się z dziećmi dzięki swojej łagodnej i cierpliwej naturze. Uwielbia rodzinne aktywności i bliskość z domownikami. Ważne, aby dzieci rozumiały, jak szanować psa i jego przestrzeń.
5. Jak długo żyje szpic japoński?
   Szpic japoński żyje średnio od 12 do 16 lat. Jego długość życia zależy od odpowiedniej opieki, zdrowej diety i regularnej aktywności. Regularne wizyty u weterynarza wspierają jego zdrowie i dobre samopoczucie.

Może ci się spodoba:

• Małe rasy psów. Poznaj najpopularniejsze z nich!
• Duże rasy psów. Które psy są największe?
• Akita Inu – pies jak pomnik przyrody
• Goldendoodle – doskonały towarzysz osób aktywnych
• Rasy psów z włosami – które psy mają włosy?

Zdjęcia użyte we wpisie:

• KISSABLANC, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
• Cartier kiev, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
• Yukisnowflakeprincess, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
• Yuliya Strizhkina, Ilona Didkovska, CC0, via Wikimedia Commons