Shih tzu – mały piesek z charakterem

Historia shih tzu, czyli śladami legend

Pochodzenie shih tzu jest tajemnicze i oparte przede wszystkim na legendach i podaniach. Jedna z legend głosi, że piesek tej rasy towarzyszył Buddzie, podczas jego wędrówek przez świat. W chwilach zagrożenia przeobrażał się w groźnego lwa. Według wierzeń Lamów duchowy lew, posiadał trzy siły: umiejętność długiego skoku, spacerów w kurzu oraz we mgle, a także miał najdonośniejszy głos. Dlatego tybetańscy duchowni szczególnie popierali hodowanie tej rasy. Z podań wiemy, że najpiękniejsze okazy shih tzu były wybierane jako prezenty dla władców Cesarstwa Chińskiego. W Chinach od wieków małe pieski cieszyły się uznaniem, traktowano je z wielkim szacunkiem. Jednak swój szczyt popularności osiągnęły w pierwszej połowie XIX wieku. W tym okresie ogromnie cenionym egzemplarzem był piesek, który z łatwością mógł ukryć się w szerokim rękawie szaty cesarza. I pomimo, iż w pałacu hodowano też inne rasy małych piesków : mopsy i pekińczyki, to właśnie shih tzu stały się ulubieńcami cesarzy.

Jak wygląda shih tzu?

Rasa shih tzu charakteryzuje się niewielkim rozmiarem, czyli około 28 centymetrów wysokości w kłębie (waga od 4 do 8 kilogramów) oraz długą i gęstą sierścią. Osobniki tej rasy posiadają różnorodne umaszczenie, zarówno jednolite jak i wielokolorowe z białymi zaznaczeniami. Głowa shih tzu jest duża, okrągła, z krótkim, płaskim i szerokim pyszczkiem. Pies tej rasy ma gęste futro na bokobrodach i samej brodzie. Nos ma przeważnie parę cm długości, a dziurki w nosie są szeroko otwarte. Posiada duże, okrągłe zazwyczaj ciemne oczy, płytko osadzone, w dość dużym rozstawie. Uszy są duże, zwisające, mocno owłosione. Grzbiet jest prosty, a klatka piersiowa szeroka. Nosi wysoko, dumnie uniesiony ogon. Nogi ma krótkie i umięśnione., łapy posiadają mocne opuszki i są obficie owłosione na całej długości. Warto wspomnieć, że pomiędzy dwoma odmianami rasy: europejską i amerykańską, występują różnice. Odmianę amerykańską charakteryzuje większa delikatność w wyglądzie, natomiast przedstawiciele rasy europejskiej są masywniejsi.

Charakter i usposobienie

Shih tzu ma umiarkowany temperament, jest czuły, zrównoważony, a zarazem dystyngowany. Posiada przyjazne, pogodne usposobienie. Lubi leniuchować, dlatego gdy zostanie sam w domu prawdopodobnie nie będzie niszczył rzeczy, tylko pójdzie spać. Nie oznacza to jednak, że lubi samotność, jak każdy pies potrzebuje opieki i towarzystwa. Lubi być głaskany, choć zazwyczaj sam decyduje, kiedy nadeszła pora na przytulanie. Chociaż shih tzu jest oddany i wierny, to od czasu do czasu przypomina właścicielowi, że jest także niezależny. Ponieważ jest łagodny, bystry i przyjaźnie nastawiony do ludzi stanowi świetne towarzystwo. Może być doskonałym przyjacielem dla starszych dzieci. Zazwyczaj nie wywołuje konfliktów, dobrze znosi też obecność innych zwierząt domowych. Potrafi się dostosować do każdych warunków. Może dzielić nawet małe mieszkanie z innym psem czy kotem. Jest energiczny, żwawy, lubi ruch, zabawy na świeżym powietrzu oraz niezbyt długie spacery.

Prawidłowe żywienie

Przedstawiciele rasy shih tzu mogą wykazywać tendencję do tycia. Ilość i jakość pożywienia trzeba kontrolować. Należy unikać podawania pupilowi smakołyków, zwłaszcza między posiłkami. Świetnie sprawdza się sucha, dobrze zbilansowana karma. W przypadku piesków w wieku do 3-go miesiąca życia karmę przed podaniem należy namoczyć i odstawić do napęcznienia. Szczenięta początkowo powinno się karmić cztery razy dziennie, następnie należy stopniowo zmniejszać liczbę posiłków, do dwóch w ciągu doby. Ogromnie ważne jest to, aby w pożywieniu znalazły się wszystkie niezbędne składniki odżywcze. W sytuacji, kiedy pupila karmi się pożywieniem domowym, nie zjada całej porcji suchej karmy lub występują u niego problemy z układem pokarmowym może pojawić się konieczność suplementowania witamin i minerałów. Należy jednak pamiętać, że przed podaniem jakichkolwiek środków należy się skonsultować z weterynarzem.

Właściciele tej rasy zgodnie przyznają, że shih tzu są wspaniałymi towarzyszami, zarówno dla osób starszych jak i dla rodzin z dziećmi. Są inteligentne, wesołe, wierne, ale chodzą też własnymi ścieżkami i niełatwo je sobie podporządkować. Nie wymagają bardzo doświadczonego opiekuna, jednak należy pamiętać, że psy te potrzebują systematycznej, starannej pielęgnacji, dbałości o sierść i zbilansowanego pożywienia. Chorują zazwyczaj na zwężenie się łzowych kanalików oraz różne skórne alergie. Są również wrażliwe na upały, dlatego w tym okresie należy zapewnić im szczególną opiekę.

Może Ci się spodoba:

• Pies dla alergika. Czy alergik może mieć psa? Może! Sprawdż jakiego!
• Buldog francuski – mały pies o wielkim sercu
• Jack Russell Terrier – mały wojownik
• Jak nauczyć psa komendy zostań? Nauka komend od podstaw
• Terier rosyjski