Samojed (Samoyed) to średniej wielkości, biały, elegancki szpic. Z natury łagodny, bardzo towarzyski i przyjacielski. Rasa ta wywodzi się od Samojedów – plemienia zamieszkującego Syberię i północną Rosję. Pierwotnie pełnił rolę pracującego zespołowo psa zaprzęgowego i myśliwskiego, obecnie spełnia przede wszystkim funkcje psa rodzinnego i do towarzystwa.
Charakterystyczną cechą psów tej rasy (już od szczenięcia) jest czujność. Uważnie nasłuchują różnych dźwięków i żywo na nie reagują ( najczęściej szczekając). Zainteresowanie otoczeniem łączą z radosnym, łagodnym i towarzyskim usposobieniem. Bardzo przywiązują się do opiekuna, dopominają się bliskiego kontaktu z domownikami i chętnie uczestniczą w różnych formach aktywności rodzinnej. Pomimo, że nie wymagają tak intensywnych treningów jak inne rasy zaprzęgowe, potrzebują regularnego, dość intensywnego ruchu na świeżym powietrzu,, nawet kilku godzin dziennie. Samoyed nie lubi samotności, pozostawiony na dłuższy czas sam w domu może wykazywać destrukcyjne skłonności. Zostawiając go w domu musimy wziąć pod uwagę, że będzie demonstrował niezadowolenie poprzez głośne szczekanie. Przedstawiciel tej rasy źle znosi przymus, niesprawiedliwe traktowanie oraz agresywny, ostry ton opiekuna. Szybko i chętnie się uczy, lecz wymaga cierpliwego łagodnego, wieloetapowego szkolenia, konsekwentnego wychowania i wczesnej socjalizacji, zwłaszcza z małymi psami, kotami i innymi zwierzętami domowymi.
Samoyedy uznawane są za zdrową i mocną rasę. Śnieg, mróz i niskie temperatury to aura, w której czują się najlepiej. W upalne, gorące dni zazwyczaj szukają cienia, chłodniejszego, przewiewnego miejsca. Nie należy narażać je na długie ekspozycje słoneczne i najlepiej zrezygnować ze spacerów w najgorętszej porze dnia.
Oto sugerowane rozmiary, jakie będą pasować na dorosłe psy tej rasy. Zostały dobrane na podstawie długoletniego doświadczenia w szyciu akcesoriów oraz najczęstszych wyborów innych opiekunów psów tej rasy. Pamiętaj, tylko zmierzenie da 100% pewność - każdy pies jest inny.
Przedstawiciele tej rasy wykazują skłonności do:
Dieta powinna być zbilansowana, dostosowana do wieku, aktywności i warunków, w których żyje pupil. Dobrze sprawdza się zarówno domowe jedzenie ,wzbogacane preparatami witaminowo –mineralnymi, jak i wysokogatunkowa (wysokokaloryczna jeśli pies intensywnie trenuje) gotowa karma dla dużych ras. Należy pamiętać o uzupełnianiu posiłków o substancje wspomagające rozwój stawów (glukozaminę), a w okresie intensywnego linienia substancje zawierające nienasycone kwasów tłuszczowe oraz preparaty z biotyną i cynkiem. Dorosły samoyed powinien być karmiony raz lub dwa razy dziennie. Jeśli jednak pupil ma tendencję do wzdęć i problemów żołądkowych mniej obfite, częstsze posiłki zazwyczaj pomagają zminimalizować ten problem.
Przedstawiciele tej rasy mogą poszczycić się połyskującym, gęstym podszerstkiem, który zapewnia im przede wszystkim doskonałą ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Ta przepięknie prezentująca się szata wymaga jednak systematycznej pielęgnacji, Częste szczotkowanie to podstawa, zwłaszcza w okresie linienia czyli dwa razy w roku. Szczególnie w okresie intensywnego linienia należy zadbać codziennie o usunięcie wypadającej sierści, gdyż zaniedbania mogą doprowadzić do stanów zapalnych skóry. Po za tym okresem sierść samoyeda powinna być rozczesywana raz-dwa razy w tygodniu, tak aby nie uległa sfilcowaniu.
Najlepiej sprawdzi się szczotka z drucianymi zębami o idealnie gładko zakończonych długich szpilkach, które dobrze rozdzielają podszerstek. Należy pamiętać, że zarówno szczotkowanie, jak i wyczesywanie sierści powinno odbywać na „sucho”, wtedy włos nie elektryzuje się i nie łamie. Samoyeda kąpiemy zazwyczaj 3-5 razy w ciągu roku , w specjalnym szamponie do białej sierści. Przed kąpielą sierść psa musi być wyczesana i wyszczotkowana. Do czyszczenia sierści na sucho można użyć zapachowych pudrów w aerozolu.
Pochodzący ze wschodniej prowincji Chin matematyczny geniusz samoyed Potato, z łatwością dodaje, odejmuje, mnoży i dzieli. A następnie wyszczekuje samodzielnie obliczone wyniki zadań matematycznych.
Twój pies nie chce jeść? Brak apetytu u psa powinien być zawsze dla opiekuna sygnałem ostrzegawczym. Nagłe zniechęcenie do spożywania pokarmów może mieć różne podłoże, dlatego szczególnie ważna jest wnikliwa obserwacja reakcji pupila na jedzenie oraz zachowania w zwyczajowych porach karmienia. Ponieważ przedłużające się zaburzenie łaknienia może zwiastować chorobę, należy skonsultować się z weterynarzem, w celu podjęcia odpowiedniej terapii.
Bulterier to muskularny, dynamiczny pies o niebanalnym wyglądzie, w którym drzemie wulkan energii oraz olbrzymia wola do zabawy. Prawidłowo wychowany i socjalizowany od szczeniaka staje się wiernym, oddanym i czułym przyjacielem rodziny.
Podwyższona temperatura psa jest często pierwszym objawem sygnalizującym opiekunowi, że z pupilem dzieje się coś niedobrego. Pojawienie się gorączki jest zawsze niepokojącym symptomem, który należy traktować jako niebezpieczeństwo dla zdrowia psa.
