Pekińczyk – energiczny, mały lew

Budowa ciała pekińczyka

Pekińczyk jest małym psem, o lwim wyglądzie. Zgodnie z klasyfikacją FCI  należy do grupy 9 – psy ozdobne i do towarzystwa, sekcji 8- chin japoński i pekińczyk. Jego harmonijna, przysadzista sylwetka wpisuje się w kształt prostokąta, co oznacza, że długość liczona od kłębu do nasady ogona jest większa od wysokości w kłębie. Posiada  płaski profil, szeroko osadzone, duże, ciemne oczy, szeroką kufę z mocną żuchwą, krótki szeroki nos oraz duże i rozwarte nozdrza. Jego szyja jest krótka i gruba. Przylegające do głowy małżowiny uszne, osadzone są w poziomie czaszki. Posiada krótki tułów z wyraźną talią, a wysoko osadzony ogon jest lekko zagięty nad grzbietem do jednego z boków. Kończyny przednie  są krótkie, mocne i grube. natomiast tylne dobrze umięśnione, z umiarkowanym kątowaniem stawu kolanowego. Waga psów dochodzi do 5 kg, a suk waha się od 3 do 5 kg. Psy osiągają wysokość w kłębie 15-25 cm, natomiast suki 14-24 cm.

Pekińczyk ma długie, proste, włosy. Jego sierść tworzy twardy, okrywowy włos i gęsty, miękki podszerstek. Na uszach, tylnych kończynach, ogonie oraz  palcach posiada dłuższe pióra, a obfita grzywa opadająca poniżej barków tworzy kryzę wokół szyi. Występuje w wielu odmianach umaszczenia, dopuszczalne są także różnego rodzaju znaczenia.

Pekińczyk – zdrowie

Wśród typowych dla tej rasy schorzeń znajdują się: 

• stany zapalne oczu (otarcia rogówki, owrzodzenie rogówki)
• wypadanie gałki ocznej
• zapadnięcie tchawicy
• wady rozwojowe serca 
• zadyszka, trudności z oddychaniem 
• wrodzone zwichnięcie stawu łokciowego
• przepuklina pępkowa i pachwinowa
• alergie pokarmowe 
• dwurzędowość rzęs
• dyskopatia

Warto pamiętać że problemy z oddychaniem nasilają się u pekińczyka w upalne  i deszczowe dni. Należy wtedy zrezygnować z męczących spacerów.

Pielęgnacja

Pekińczyk wymaga starannej pielęgnacji, regularnego szczotkowania i czesania, szczególnie w okolicach klatki piersiowej, boków oraz podbrzusza. W przeciwnym razie włos będzie się filcował i kolejne zabiegi staną się dla pupila po prostu bolesne. Poza tym skołtuniona sierść sprawia, że skóra nie oddycha, a co za tym idzie nie pełni swojej funkcji. Szczególnie ważne  jest regularne przemywanie oczu specjalnymi preparatami oraz sprawdzanie otworów nosowych i czyszczenie (chusteczką higieniczną) płytki nosowej. Uwagi wymagają także zęby, które należy regularne czyścić, aby zapobiec ich przedwczesnemu wypadaniu. Pekińczyka nie należy kąpać zbyt często, w większości przypadków wystarczy przetrzeć sierść mokrą szmatką, wytrzeć łapki. Do kąpieli (raz na 4 miesiące) warto zastosować dobrej jakości szampon, przeznaczony dla psów długowłosych. Pamiętajmy, aby czesać pupila dopiero po wysuszeniu sierści. 

Usposobienie i charakter

Pekińczyk to mały pies o stanowczym, niezależnym charakterze. Bywa uparty, zadziorny i porywczy. Gdy nie darzy kogoś szacunkiem, w ostentacyjny sposób ignoruje jego polecenia i zachowuje się wyniośle. W wychowaniu psa tej rasy ważna jest żelazna konsekwencja, cierpliwość oraz zrozumienie jego osobowości. Nie można oczekiwać od niego absolutnego posłuszeństwa. Warto stawiać mu jednak granice i szkolić w przyjazny, mądry i rozważny sposób. 

Pekińczyk lubi ciszę, spokój i porządek. Nie toleruje hałaśliwych, energicznych dzieci, rozgardiaszu i chaosu. Lubi przebywać w pobliżu domowników, ale ceni też sobie przestrzeń osobistą. Wobec obcych zachowuje dystans, jest nieufny, potrafi być nawet wojowniczy. Natomiast  w stosunku do opiekuna jest wierny, kochający i oddany. Uwielbia pieszczoty, choć sam decyduje kiedy i komu na nie pozwoli. Na jego uczucie trzeba sobie po prostu zasłużyć.

W kontaktach z innymi psami bywa waleczny, potrafi także stanąć w obronie właściciela. Choć lubi spacery, nie nadaje się do długich, męczących wypraw, wzmożonej aktywności fizycznej czy uprawiania psich sportów. Związane jest to  przede wszystkim z uwarunkowaniami w budowie anatomicznej ciała.

Zalety pekińczyka

• wierny
• odważny, śmiały
• pewny siebie
• powściągliwy
• amator spokojnego trybu życia
• bardzo inteligentny
• nie wymaga częstych, długich spacerów oraz wielkiego mieszkania i  ogrodu
• szybko przywiązuje się do właściciela
• nie jest szczekliwy

Wady pekińczyka

• uparty
• niecierpliwy
• wyniosły
• krnąbrny
• obficie gubi sierść
• chrapie

Pekińczyk – żywienie

U dorosłego pekińczyka dzienne porcje  (najlepiej dwie) powinny się składać z najwyższej jakości rozdrobnionego pokarmu. W diecie należy uwzględnić mięso oraz dodatki w postaci m.in.: ryżu, makaronu, białego sera, gotowanych warzyw, owoców, orzechów, kiełków nasion. Od czasu do czasu menu można urozmaicić  podrobami, które są źródłem wapnia i zawierają dużo żelaza. Należy także pamiętać o suplementacji witamin i minerałów. Warto zadbać o to, aby pies był karmiony w tym samym miejscu i o tej samej porze.

Ciekawostki

• Legenda głosi, że pekińczyki towarzyszyły Buddzie, a w razie niebezpieczeństwa zamieniały się w lwy. 
• Na cesarskim dworze w Chinach kradzież pekińczyka była karana śmiercią.

Najczęściej zadawane pytania

1. Skąd pochodzi rasa Pekińczyk?
   Pekińczyk pochodzi z Chin, gdzie był uważany za psa cesarskiego. Towarzyszył rodzinie królewskiej w pałacach. Jego historia sięga tysięcy lat.
2. Jak wygląda Pekińczyk?
   Pekińczyk ma długą, gęstą sierść i krótką kufę. Jego sylwetka jest niewielka, a spojrzenie dumnie wyrażone. Ogon zakręca się na grzbiecie.
3. Czy Pekińczyk nadaje się do mieszkań?
   Pekińczyk świetnie odnajduje się w mieszkaniu. Nie potrzebuje długich spacerów, ale uwielbia bliskość opiekuna. Ważna jest jego pielęgnacja.
4. Czy Pekińczyk dobrze dogaduje się z dziećmi?
   Pekińczyk bywa niezależny, ale potrafi być czuły wobec starszych dzieci. Lubi spokojne otoczenie i przewidywalne zachowania. Wymaga delikatności.
5. Jak długo żyje Pekińczyk?
   Pekińczyki żyją zazwyczaj od 12 do 15 lat. Dobra opieka i pielęgnacja pomagają wydłużyć ich życie. Zdrowa dieta ma duże znaczenie.

Może Ci się spodoba:

• Chow Chow – pies pełen dumy i godności
• Kangal, symbol siły, odwagi i dumy
• Owczarek kaukaski – wzbudzający zachwyt olbrzym
• Mastif Tybetański – urodzony obrońca