Chow Chow – pies pełen dumy i godności

Chow chow – wzorzec rasy

• Pochodzenie: Chiny.
• Użytkowość: pies stróżujący i do towarzystwa. 
• Patronat: Wielka Brytania.
• Według klasyfikacji F.C.I: grupa 5- szpice i rasy pierwotne, sekcja 5 – szpice azjatyckie i rasy pokrewne.
• Wielkość: psy 48-56 cm, suki 46-51 cm.
• Waga: psy 25-32 kg, suki 20-27 kg.
• Cecha charakterystyczna: czarno-niebieski język, podniebienie oraz dziąsła.
• Głowa: duża, proporcjonalna w stosunku do całego ciała. Odległość od łokcia do podłoża powinna się równać odległości od kłębu do łokcia. Charakterystycznie zmarszczone czoło.
• Grzbiet: równy, mocny, krótki. 
• Klatka piersiowa: głęboka i szeroka.
• Ogon: wysoko osadzony, zdecydowanie uniesiony.
• Nos: szeroki, duży, czarny.
• Oczy: owalne, średnie, ciemne, migdałowego kształtu, czyste. Kolor harmonizujący z kolorem umaszczenia.
• Uszy: grube, małe, nieznacznie zaokrąglone na końcach. Sztywno uniesione, nieruchome, proste i  rozstawione szeroko. 
• Szata: 
  • włos długi: bardzo gęsty ( szczególnie wokół szyi, gdzie tworzy grzywę), prosty, obfity,
  • włos krótki: bujny, gęsty, prosty, odstający. 
• Maść: jednolita- czarna, niebieska, ruda, cynamonowa, ecru, biała; cieniowana, bez plam lub łat (dopuszczalny spód ogona oraz tył ud jaśniejszego koloru). 
• Długość życia: 9-12 lat

Charakter Chow chow

Chow chow jest psem o zrównoważonym, silnym charakterze. Pewny siebie, dumny, odważny, nieustraszony, bywa uparty i niezależny. Lubi dominować. Spośród domowników wybiera zazwyczaj jedną osobę, której jest wierny i oddany. Z powodu wrodzonego uporu niechętnie poddaje się nauce, toleruje szkolenie tylko ze strony osoby, z którą jest zaprzyjaźniony. Nieodpowiednio wychowywany, może rozwijać się w niebezpiecznym kierunku i stać się trudny do okiełznania. Nie lubi głaskania, przytulania, pieszczot. To niezależny samotnik, spokojny, cichy. Uwielbia spacery i zabawę z właścicielem i jego rodziną, choć tylko wtedy, kiedy sam ma na to ochotę. Chow chow jest psem z silnie zakodowaną w genach potrzebą ochraniania. Dodatkowo niezwykła czujność, skupienie uwagi sprawiają, że jest idealnym stróżem.

Zachowanie

Przedstawiciel tej rasy jest domatorem, preferuje ciszę i samotność, chętnie zostaje w domu sam. Pozostawiony na długie godziny nie nudzi się, nie powoduje zniszczeń. Zazwyczaj zachowuje się bardzo powściągliwie, szczeka niezwykle rzadko. Na spacerze nie wykazuje skłonności do ucieczek, choć często akcentuje niezależność w wyborze kierunku spaceru. Jego zdecydowana, niezależna, silna natura wymaga odpowiednich metod wychowawczych.

Zdrowie

Chow chow to odporna, wytrzymała rasa. Gęsta sierść i gruby podszerstek zapewniają mu świetną ochronę przed niekorzystnymi czynnikami zewnętrznymi, zwłaszcza zimnem oraz wilgocią. Natomiast w upalne dni psy tej rasy szybko łapią zadyszkę, meczą się, szukają zacienionych, chłodnych miejsc.

Wśród najczęściej występujących schorzeń można wymienić:

• entropiom, czyli wywinięcie powieki oka do wewnątrz, 
• dysplazje stawu biodrowego i łokciowego, przerosty stawu skokowego,
• distichiasis, czyli podwójny rząd rzęs,
• choroby zwyrodnieniowe stawów,
• problemy z więzadłami, w tym zerwanie więzadła krzyżowego,
• alergie skórne, choroby dermatologiczne,
• zwichnięcie rzepki.

Pielęgnacja

Bujna sierść długowłosego chow chowa wymaga regularnego, najlepiej codziennego szczotkowania. Zwłaszcza w okresie linienia ( jesienią i wiosną) należy dbać o intensywną pielęgnację włosa, przeczesując go  metalowym grzebieniem, szczotką drucianą lub szczotką z twardego włosia. Sierści nie należy szczotkować na sucho, gdyż włos się elektryzuje i niszczy. Przed wyczesywaniem należy spryskać ją odpowiednią, antystatyczną odżywką. Ze względu na często występujące skłonności do nadmiernego łzawienia, należy regularnie przecierać oczy szmatką lub gazą. Ponieważ sierść chow-chowa ma właściwości samoczyszczące wskazane są tylko okazjonalne kąpiele, podczas których musimy zwrócić szczególną uwagę na dokładne wypłukanie szamponu. Dużym wyzwaniem pozostaje także żmudne suszenie. Znacznie łatwiejsza w pielęgnacji jest sierść krótkowłosych chow chow, choć w tym przypadku należy codziennie dbać o fałdy na głowie, które trzeba przecierać mokrą szmatką. Gładką, krótką sierść powinniśmy czesać 2-3 razy w tygodniu.

Chow chow – żywienie

Psy tej rasy wymagają wysokiej jakości, zbilansowanego pożywienia. Dzienną dawkę karmy należy podzielić na mniejsze porcje i podawać kilka razy w ciągu dnia. Domowe posiłki powinniśmy uzupełniać odpowiednią dla tej rasy dawką suplementów. Szczególnie należy zwrócić uwagę na suplementację, która pozwoli utrzymać w dobrym stanie ich bujną sierść.  W zróżnicowanych posiłkach powinno przeważać mięso. Bezwzględnie należy unikać podawania kości piszczelowych. Należy pamiętać także o zapewnieniu pupilowi stałego dostępu do wody.

Ciekawostka

Oprócz chow chow niebieskie języki posiadają również kameleony i żyrafy.

---

Może Ci się spodoba:

• Pies się trzęsie? Zobacz dlaczego!
• Pekińczyk – energiczny, mały lew
• Kangal, symbol siły, odwagi i dumy
• Bernardyn – oddany, cierpliwy i łagodny olbrzym