Owczarek kaukaski jest przedstawicielem pasterskiej rasy psów stróżujących, wywodzącym się z rejonu gór Kaukazu. Od wieków był używany do ochrony domostw przed intruzami oraz zwierząt gospodarskich przed różnymi drapieżnikami. Trudno jest przejść obojętnie obok tego majestatycznego, silnego i pewnego siebie czworonoga. Jego sylwetka robi ogromne wrażenie, wzbudzając zachwyt i respekt.
Owczarek kaukaski jest znany od czasów starożytnych, a jego geny można odnaleźć w wielu współcześnie występujących rasach czworonogów na świecie. Po raz pierwszy oficjalnie zadebiutował na wystawie psów w latach 30. XX wieku w Niemczech. Wielu kynologów twierdzi, że pies ten jest bliskim krewnym owczarków bałkańskich i mastifów azjatyckich. Pierwotne przeznaczenie kaukaza jedynie do zadań pastersko-ochronnych sprawiało, że w jego hodowli cechy charakteru nie miały większego znaczenia.
Pierwsza wzmianka o tym dużym psie, używanym przez armię cara armeńskiego Tigrana II, pochodzi z I wieku p.n.e. Prace selekcyjne nad rasą rozpoczęto w byłym ZSRR w latach dwudziestych XX wieku, w czasie której wyhodowano obowiązkowe cechy takie jak: siła fizyczna, niezależność, odwaga, wyostrzony słuch, dobry wzrok oraz gęsta i wodoodporna szata. Wszystkie te cechy pozwalają na używanie owczarków kaukaskich w każdych warunkach klimatycznych, także tych najsurowszych. W latach 80. ubiegłego stulecia owczarek kaukaski trafił do Polski i szturmem podbił serca wielu miłośników psów. Obecnie jednak w naszym kraju rasa ta straciła nieco na popularności.
Oto sugerowane rozmiary, jakie będą pasować na dorosłe psy tej rasy. Zostały dobrane na podstawie długoletniego doświadczenia w szyciu akcesoriów oraz najczęstszych wyborów innych opiekunów psów tej rasy. Pamiętaj, tylko zmierzenie da 100% pewność - każdy pies jest inny.
Owczarek kaukaski wyróżnia się ogromną, niedźwiedzią posturą, która jest doskonale zharmonizowana z jego silną osobowością. Według klasyfikacji FCI zalicza się do psów rasy pasterskiej, rodziny molosowatych, tzn. do grupy II, sekcji 2.2, nr wzorca 338. Owczarek kaukaski charakteryzuje się mocną i zwartą budową, o silnym umięśnieniu i mocnych kościach. Posiada także grube i gęste futro. Dorosły samiec swoimi wielkimi gabarytami może przypominać niedźwiedzia. Psy tej rasy są większe, masywniejsze, ale mają krótszy tułów od suk. Prawidłowo zbudowany samiec dorasta do 75 cm w kłębie, przy wadze dużo ponad 50 kilogramów. Można spotkać samca ważącego nawet 90 kg. Wysokość suczki waha się pomiędzy 64 a 70 cm, a jej minimalna waga to 45 kilogramów. Kaukaz żyje około 10 – 12 lat.
W wielu hodowlach można znaleźć owczarka kaukaskiego różnorodnego umaszczenia, ale wzorzec FCI wyłącza niepożądane barwy: czarną, wątrobianą (brązową), błękitną. Dotyczy to zarówno dorosłego kaukaza, jak i szczeniaka. Podobnie, różna może być także długość jego sierści: krótka, długa oraz półdługa. Długowłosy kaukaz posiada charakterystyczną kryzę, frędzle i portki. Pies krótkowłosy ma natomiast bardzo gęstą i dość krótką sierść, o długości nie mniejszej niż 5 cm. Typ pośredni kaukaza to pies długowłosy pozbawiony kryzy, frędzli oraz portek. Sierść owczarka kaukaskiego jest w zasadzie prosta, bardzo gruba oraz obfita.
Owczarek kaukaski prezentuje typowe cechy psa pasterskiego. Jest lojalny i nieustraszony, cechuje go silna wola. Jednocześnie wykazuje wielką opiekuńczość wobec swoich domowników i troskę o ochraniane mienie. Kaukaz jest także wyjątkowo niezależnym, czujnym czworonogiem. Na każdy niepokojący szmer reaguje donośnym szczekaniem.
Ponieważ pies rasy kaukaskiej jest bardzo masywnym i energicznym czworonogiem, wymaga regularnych ćwiczeń. Lubi wyzwania i wykonywanie zadań (choćby ochronę mienia). W przeciwnym
wypadku może popaść w depresję, stać się niespokojny, co w konsekwencji może wpłynąć na niego destrukcyjnie. Wobec swoich bliskich owczarek kaukaski wykazuje przyjazne, spokojne i łagodne usposobienie. Jest bardzo przywiązany do wszystkich domowników i lubi spędzać z nim czas. Pomimo gigantycznych rozmiarów, pies ten w oczach członków swojej rodziny uznawany jest za słodkiego i kochanego misia.
Owczarek kaukaski bardzo dobrze dogaduje się z dziećmi, szczególnie z tymi, z którymi wychowywał się razem, od szczeniaka. Jest wobec nich bardzo delikatny oraz toleruje także ich hałaśliwe zachowanie. Należy mieć jednak na uwadze ogromne gabaryty kaukaza, zapobiegać przed przypadkowym uderzeniem łapą lub przygnieceniem, gdyż może dojść do poważnego zranienia maluchów.
Owczarek kaukaski charakteryzuje się dużą siłą i dobrym zdrowiem, co jest kluczowe podczas hodowli tej rasy. Rzadko bywa pacjentem przychodni weterynaryjnych, jedynie z powodu dysplazji stawu biodrowego – co jednak jest problemem charakterystycznym dla wszystkich czworonogów dużych ras. Mając na uwadze jego stosunkowo małą ruchliwość i tendencję do nadwagi, warto dbać o jego stawy. Należy stosować odpowiednią dietę, urozmaiconą suplementami witaminowymi i minerałami. Warto zapewnić mu także optymalną dawkę ćwiczeń. Pies tej rasy jest także podatny na rozszerzenie i skręt żołądka.
Należy zaznaczyć, że owczarek kaukaski, dzięki wrodzonej odporności na choroby oraz doskonałemu przystosowaniu do niekorzystnych warunków pogodowych, zdobył opinię rasy mało wymagającej. Pies ten nie jest polecany do mieszkań w blokach. Jego gruba sierść i podszerstek zapewnia mu komfort podczas przebywania na powietrzu, bez względu na warunki atmosferyczne. Dlatego też kaukaz najlepiej czuje się na podwórku i to właśnie tam lubi spędzać najwięcej czasu, nawet jeśli mieszka z właścicielami w domu.
Przedstawiciel tej rasy nie wymaga także szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Osobniki z dłuższą sierścią wymagają regularnego, cotygodniowego wyczesywania sierści. W czasie linienia należy szczotkować owczarka codziennie, dzięki czemu brud i kurz zostaną usunięte wraz z wypadającą sierścią. Należy pamiętać o regularnym obcinaniu pazurów psa oraz sprawdzaniu i czyszczeniu uszu. Warto również zadbać o systematyczne czyszczenie zębów.
Owczarek kaukaski nie jest psem dla każdego i jest w tym wiele prawdy. Zdecydowanie wymaga doświadczonego opiekuna, który będzie w stanie zapanować nad jego niezależnością. Jeśli kaukaz zostanie dobrze wychowany, odwdzięczy się lojalnością i wielką przyjaźnią. Szkolenie owczarka kaukaskiego wymaga silnego, doświadczonego lidera. Wprawdzie jest bardzo inteligentny i łatwo przyswaja polecenia, lubi jednak podkreślać swój autonomiczny charakter. Potrzebuje zdecydowanego nauczyciela, który z dużą cierpliwością i konsekwencją będzie realizował szkolenie. Trening należy rozpocząć od wyrabiania cech posłuszeństwa, po czym stopniowo, w łagodny sposób przechodzić do kolejnych zadań.
Człowiek od wieków wykorzystywał doskonały węch psa do poszukiwań i polowań. Węch stanowi najbardziej rozwinięty zmysł czworonoga, za sprawą specyficznej budowy jego nosa. Oznacza to, że z jednej strony ten super zmysł może stanowić wielki atut, z drugiej pewne zapachy mogą być dla niego nieprzyjemne i stanowić duży dyskomfort. Dlatego z troski o swojego pupila warto dowiedzieć się jakiego zapachu nie lubią psy?
Nie ma osoby, która by nie znała owczarka niemieckiego. Pies tej rasy jest jednym z najbardziej popularnych czworonogów na świecie. Kto nie pamięta Szarika z serialu „Czterej Pancerni i pies”, psa Cywila, czy komisarza Alexa? Wielu właścicieli z dumą wyraża się o tym psie. Jest on doskonałą kombinacją wysokiej inteligencji, wierności oraz temperamentu.
Świerzb jest chorobą pasożytniczą o wysokim stopniu zaraźliwości. Schorzenie wywoływane jest przez świerzbowce. Podstawowym objawem związanym z inwazją świerzbowca jest bardzo silny świąd, który nie ma charakteru sezonowego. Pasożyt atakuje miedzy innymi ludzi oraz zwierzęta domowe, tj.: psy, koty, króliki, świnki morskie. Na zachorowanie najbardziej narażone są młode osobniki, chociaż choroba może przytrafić się w każdym wieku. Warto więc dowiedzieć się, jak chronić swojego pupila i siebie przed tym groźnym schorzeniem.
