PL 
EN
Jack russell terrier to wytrzymały, odważny, niezwykle aktywny pies o silnym charakterze. Ten sprytny zawadiaka ujmuje wszystkich zabawnym, pogodnym usposobieniem. Pomimo silnego instynktu myśliwskiego jest wspaniałym, oddanym towarzyszem, wrażliwym i czułym przyjacielem rodziny.
Jack russell terrier pochodzi z Anglii. Był tam hodowany z przeznaczeniem do polowań na lisy. Dzięki swoim krótkim nogom, szczupłej sylwetce i nadzwyczajnej szybkości odnosił sukcesy jako pies myśliwski i szybko zyskał dużą popularność w całym kraju. Swoją nazwę zawdzięcza brytyjskiemu hodowcy psów – pastorowi Johnowi Jackowi Russellowi, który rozpoczął ukierunkowaną hodowlę terierów w 1819 roku. Za protoplastę rasy jack russell terrier uchodzi suka o imieniu Trump . Priorytetowym celem wielebnego Russella było wyhodowanie mniejszego, sprytniejszego psa o nieustraszonym charakterze, predestynowanego do wytrwałej gonitwy i płoszenia z nory lisa. Wyhodowana odmiana teriera została nazwana „working terrier”, czyli terier pracujący.
Około 1880 roku do Australii przybyły fpierwsze psy, będące bezpośrednimi potomkami małych terierów Johna Russella. W 1972 roku powstał pierwszy Jack Russell Terrier Club of Australia. Jednak dopiero w 1991 roku Australijska Rada Kynologiczna uznała jack russell teriera za odrębną rasę. Na początku lat 80. ubiegłego wieku Brytyjski Kennel Club zajął się opracowywaniem wstępnego standardu rasy. Obecnie wzorzec został ujęty pod nr 345. Według klasyfikacji FCI jack russell terrier należy grupy 3: teriery, sekcji 2: teriery małe i podlega uznaniowo próbom pracy.
Oto sugerowane rozmiary, jakie będą pasować na dorosłe psy tej rasy. Zostały dobrane na podstawie długoletniego doświadczenia w szyciu akcesoriów oraz najczęstszych wyborów innych opiekunów psów tej rasy. Pamiętaj, tylko zmierzenie da 100% pewność - każdy pies jest inny.
Jack russell terrier to jedna z ras psów należąca do grupy terierów, Wysokość dorosłego osobnika wynosi od 25 do 30 cm, a waga od 5 do 6 kg. Ma zwarte i muskularne ciało. Budowa jest mocna, krepa. Prosty grzbiet i mocno umięśnione tylne nogi idą w parze z dość głęboko osadzoną klatką piersiową i zdecydowanie zaznaczonym mostkiem. Jego kończyny są nieco dłuższe niż u innych terierów, dzięki czemu jack russell terrier może z powodzeniem ścigać zdobycz. Głowa umiarkowanej szerokości, posiada dobrze zaznaczony, lecz nie wydatny stop. Trufla nosowa jest czarna, kufa mierzona od nosa do stopu jest nieco krótsza niż mózgoczaszka. Małe oczy w kształcie migdała oznaczają się bystrym, przeszywającym spojrzeniem.
Jack russell terrier posiada bardzo ruchliwe uszy w kształcie odwróconej litery V, które składają się do przodu. Prosty ogon w ruchu pozostawiony jest do góry, w spoczynku może lekko opadać. Przedstawiciele tej rasy mają podwójną sierść: głównie białą z czarnymi, rudymi znaczeniami lub czarno-podpalanymi znaczeniami. Okrywa jest szorstka (twardy włos) i odporna na warunki atmosferyczne. Występuje w trzech odmianach: krótkowłosej (włos krótki, przylegający do ciała, półtwardy, szczecinowaty), złamanej (włos średniej długości, układający się w jednym kierunku, twardy), szorstkowłosej (włos dosyć długi, ułożony w różnych kierunkach).
Jack russell terrier ma niespożyte pokłady energii, lubi zabawę, żarty, wygłupy. Jest żywiołowy, radosny i dynamiczny. Może pełnić funkcję psa pracującego, świetnie sprawdzi się także jako towarzysz, choć z pewnością nie odnajdzie się w roli pieska salonowego. To zdecydowanie pies myśliwski – łowca! Jest bystry, spostrzegawczy, ma niesamowity węch i sporą determinację, dzięki czemu wspaniale sprawdza się przy tropieniu zwierzyny. Jeśli uda się nawiązać z nim współpracę, staje się użytecznym pomocnikiem myśliwego. Pomimo myśliwskich skłonności i sporego poczucia niezależności, uwielbia życie rodzinne. Z natury jest przyjazny, miły i czuły. Choć w życiu codziennym, zwłaszcza podczas spacerów, zawsze trzeba brać pod uwagę jego osobowość i w lesie raczej nie należy spuszczać go ze smyczy.
Wyszkolenie psów tej rasy nie należy do najłatwiejszych. Bardzo dużo zależy od metody, którą wybierze opiekun. Im bardziej atrakcyjne okaże się szkolenie, tym łatwiej i chętniej jack russell terrier mu się podda. Kluczową rolą w nauce zdecydowanie odgrywają: konsekwencja, cierpliwe podejście i sprawiedliwe traktowanie. Podzielone na krótkie etapy szkolenie powinno być ukierunkowane przede wszystkim na skupienie uwagi i budowanie pozytywnych skojarzeń z nauką. Dobre rezultaty dają jedynie przyjazne, pozytywne metody i stosowanie nagród. Wprowadzanie do treningu form zabawy sprawia, że jack russell terrier łatwiej poddaje się ćwiczeniom i szybciej przyswaja nowe umiejętności. Wato również stale podtrzymywać zainteresowanie pupila nauką, np. za pomocą atrakcyjnych, oryginalnych wyzwań, zdrowych przekąsek i pochwał.
Decydując się na opiekę nad jackiem russellem trzeba zdawać sobie sprawę, że jego skłonność do szczekania i nadmiernej ekscytacji (zwłaszcza gdy się nudzi) może przysporzyć opiekunowi wiele problemów. Pies ten potrzebuje codziennej fizycznej i umysłowej stymulacji, zwłaszcza takiej, w której ćwiczenia węchowe odgrywają główną rolę. Dlatego dobrze, jeśli właściciel posiada odpowiednią wiedzę teoretyczną i pełną świadomości potrzeb psa tej rasy.
Ten polujący, wysportowany, wytrzymały i dynamiczny pies ma ogromną potrzebę ruchu. Nie wystarczą mu krótkie spacery po osiedlu, wymaga codziennych, długich wypraw wzbogaconych intensywną aktywnością. Niekoniecznie potrzebuje dużego domu z ogrodem, wymaga jednak dynamicznych właścicieli z zacięciem sportowym. Sprawdzi się świetnie jako towarzysz podczas joggingu. Uwielbia zabawę z dziećmi, lecz w przypadku kontaktu z maluchami należy wziąć pod uwagę jego niespożytą energię i zadziorność.
Kształcenie jacka russella nie jest łatwe, dlatego opiekun, który wybierze psa tej rasy powinien być konsekwentny i asertywny. Prawidłowo wychowany pupil staje się wspaniałym psem rodzinnym – przyjaznym, otwartym, oddanym i lojalnym. Jest jeszcze jedna ważna kwestia, przy wyborze tej rasy należy wziąć pod uwagę, że sierść tego teriera uczula, szczególnie odmiana gładkowłosa, która zostawia w otoczeniu więcej materiału biologicznego. Regularne zabiegi pielęgnacyjne jedynie w niewielkim stopniu zmniejszają reakcję wywoływaną u alergików.
Krótka sierść czworonoga jest łatwa w pielęgnacji. Gęsta, szorstka sierść powinna być wyczesywana grzebieniem lub szczotką regularnie raz w tygodniu (podczas linienia codziennie). Należy dbać o przycinanie pazurów (co 3-4 tygodnie) i częste czyszczenie oczu i uszu (co 2 tygodnie). Ze względu na skłonności do tworzenia się kamienia nazębnego jack russell terrier wymaga regularnej kontroli jamy ustnej i czyszczenia zębów. Częstotliwość mycia zębów u pupila warto ustalić z lekarzem weterynarii. Po spacerach, zwłaszcza w lesie, należy sprawdzać dokładnie skórę psa. Jack russell terrier nie wymaga częstych kąpieli. Na co dzień, po intensywnych spacerach, wystarczy przetrzeć sierść mokrą szmatką.
Ze względu na skłonność do alergii skórnej, do kąpieli najlepiej wykorzystać szampon hypoalergiczny.
Jack russell terrier uważny jest za krzepką, silną i stosunkowo długowieczną rasę. Decydując się na zakup psa tej rasy trzeba jednak wziąć pod uwagę swoiste predyspozycje do niektórych schorzeń, wśród nich:
Poza wymienionymi wyżej chorobami jack russell terier, podobnie jak inne teriery, ma skłonność do ataksji oraz mielopatii. Oba schorzenia neurologiczne wywołują zazwyczaj zaburzenia ruchowe, drętwienie i drżenie mięśni. Psy tej rasy dotyka również (głuchota – jednostronna lub całkowita), zwłaszcza osobniki z białym umaszczeniem bez znaczeń. Warto pamiętać, że jack russell terrier należy do jednej z tych ras psów, u których zalecane jest wykonywane badania na możliwość dziedziczenia niektórych chorób. Należy również przestrzegać terminarza obowiązkowych szczepień i dostosować się do rad weterynarza w zakresie szczepień dodatkowych, np. szczepienie przeciwko leptospirozie czy boreliozie.
Średnia długość życia przedstawicieli rasy wynosi 13- 16 lat.
Karma powinna być dobrze zbilansowana, pełnowartościowa, wysokiej jakości dostosowana do wagi, wieku i codziennej aktywności psa. Właściwie nie ma większego znaczenia, czy będzie to karma sucha, mokra, czy samodzielnie przygotowywane surowe lub gotowane posiłki. Pupilowi wystarczą dwa posiłki dziennie, mniej więcej o stałej porze. Jednorazowa dawka karmy suchej nie powinna przekraczać 80 g. Z powodu dużego apetytu, pies nie powinien mieć stałego dostępu do jedzenia. Dobrym pomysłem jest wzbogacanie posiłków o niewielkie dawki oleju roślinnego lub biotyny. Szczegółowe wytyczne dotyczące diety warto skonsultować z lekarzem weterynarii, który weźmie pod uwagę ogólny stan zdrowia, stopień aktywności fizycznej i wiek pupila.
Kleszcze to małe pajęczaki, z podgromady roztoczy, które mogą przenosić chorobotwórcze drobnoustroje, groźne zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt. Z roku na rok populacja tych pasożytów gwałtownie wzrasta, rośnie też odsetek kleszczy zarażonych niebezpiecznymi patogenami. Warto więc bliżej poznać zagrożenie, aby w przyszłości móc sobie z nim poradzić. Kleszcz u psa to zawsze nieproszony gość z którym trzeba się szybko rozprawić! Trzeba jednak wiedzieć jak!
Rottweiler uważany jest za jedną z najstarszych ras, jego historia sięga czasów rzymskich podbojów. Dawniej pomagał w ochronie stada i pełnij rolę stróża. Dzisiaj jest towarzyszem i obrońcą rodziny.
Niektóre psy na widok smyczy stają się nerwowe, wpadają w panikę, uciekają, chowają się po kątach. Na spacerach próbują się wyswobodzić, szarpią i ciągną. W takiej sytuacji nie należy załamywać rak. Jak nauczyć psa chodzić na smyczy? Potrzebne jest pozytywne nastawienie, samozaparcie, konsekwencja i sporo cierpliwości.