Kiedy planujemy wyjazd z ukochanym czworonożnym pupilem, warto przemyśleć każdy szczegół z odpowiednim wyprzedzeniem. Aby cieszyć się w pełni z udanego zagranicznego urlopu należy zadbać między innymi o właściwy dokument dla psa, czyli unijny paszport dla zwierząt domowych.
Unijny paszport dla psa jest niezbędnym dokumentem, który pozwala nam podróżować po terytorium krajów członkowskich UE ze zwierzętami domowymi. Potwierdza spełnianie ustanowionych wymagań przy przemieszczaniu się wskazanego psa pomiędzy państwami Unii Europejskiej lub powracającego z kraju unijnego do Polski. Zawiera dane właściciela oraz lekarza wystawiającego paszport, opis zwierzęcia, wszystkie wykonane szczepienia. Są tam również badania lekarskie, ewentualne zabiegi specjalne, adnotacje o profilaktyce przeciwpasożytniczej oraz informacje o transponderze. Poza wymogami formalnymi stanowi dodatkowy element bezpieczeństwa w przypadku zgubienia się podopiecznego lub konieczności podjęcia leczenia pupila podczas urlopu za granicą.
Paszport jest dokumentem potwierdzającym tożsamość naszego czworonoga. Wystawiany jest przez upoważnionego lekarza weterynarii, w dniu zgłoszenia się. Rejestr lekarzy uprawionych do wystawiania paszportów dla zwierząt domowych prowadzony jest przez Okręgowe Izby Lekarsko-Weterynaryjne. Jeśli lekarz opiekujący się naszym czworonożnym przyjacielem nie posiada takich uprawnień, możemy skorzystać z listy znajdującej się na stronie internetowej Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej i odnaleźć odpowiednią przychodnię. Opłata za wyrobienie paszportu dla psa wynosi 100 zł. Cena ta nie obejmuje kosztów wszczepienia tzw. transportera ani obowiązkowych szczepień.
Aby wyrobić paszport dla zwierząt domowych pies musi mieć wszczepiony mikrochip, czyli transponder oraz posiadać aktualne szczepienie przeciwko wściekliźnie. Należy pamiętać, że w przypadku pierwszego szczepienia, wykonanego u szczeniaka w wieku powyżej 12 tygodnia życia, uzyskuje ono ważność dopiero po upływie 21 dni od zaszczepienia. Natomiast kolejne szczepienia przeprowadzane są w regularnych odstępach i uzyskują ważność w dniu podania dawki przypominającej szczepionki. W przypadku psów, u których następuje kontynuacja szczepień przeciwko wściekliźnie, szczepienie zyskuje ważność w trybie natychmiastowym, o ile nie upłynął więcej niż rok od poprzedniego szczepienia. Jeśli ciągłość szczepień nie została zachowana, kolejną szczepionkę traktuje się jako pierwszą i trzeba odczekać 21 dni, by móc podróżować za granicę z czworonogiem.
Jeśli pies nie posiada transpondera, można zdecydować się na procedurę wszczepiania mikrochipa. Zabieg jest krótki (trwa kilkanaście sekund) i praktycznie bezbolesny. Przypomina zwykły zastrzyk, z użyciem trochę grubszej igły. Wykonuje go lekarz weterynarii, a całkowity koszt zabiegu wynosi od 50 do 250 zł. Należy jednak pamiętać, że podczas szczepienia przeciw wściekliźnie zwierzę musi zostać zidentyfikowane poprzez sprawdzenie numeru transpondera. Dlatego data szczepienia nie może być wcześniejsza, niż data tzw. chipowania.
Paszport jest dokumentem identyfikacyjnym wystawianym na potrzeby przemieszczania się psa pomiędzy państwami Unii Europejskiej. Uwzględnia następujące informacje:
Uwaga! Zgodnie z obowiązującymi przepisami niektóre kraje członkowskie UE wprowadziły ograniczenia dotyczące wwozu na swoje terytorium rasy psów powszechnie uznane za niebezpieczne. Poza tym należy pamiętać, że każdy kraj ma swoje własne przepisy regulujące te kwestie. Główny Inspektorat Weterynarii, na swojej stronie internetowej, publikuje aktualne informacje dotyczące wymogów poszczególnych państw.
Technicznie rzecz biorąc, do momentu, gdy zabraknie miejsca na kolejne wpisy o szczepieniach przeciwko wściekliźnie lub odrobaczeniach. Standardowy paszport dla zwierząt ma 11 okienek na wpisy o szczepieniach przeciwko wściekliźnie, co oznacza, że wystarcza na okres 11 lat, pod warunkiem regularnych i bezbłędnych zapisów (chyba że zdarzy się pomyłka, wtedy trzeba będzie je wpisać ponownie). Kiedy dokument się zapełni, konieczne będzie wydanie nowego i ponowna opłata.
Jeśli Twój futrzak ma paszport z kraju spoza Unii Europejskiej i stale przebywa w Polsce, prawdopodobnie będzie trzeba założyć nowy. Najlepiej skonsultować tę kwestię z lekarzem weterynarii lub miejscową Izbą Lekarsko-Weterynaryjną, aby uzyskać pełne informacje.
W takiej sytuacji należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza weterynarii. On założy nowy paszport za stosowną opłatą. W systemie WET Systems należy również unieważnić poprzedni dokument i wydać nowy.
Uprawniony lekarz weterynarii może zaktualizować dane właściciela w paszporcie, istnieją na to dwie dedykowane sekcje w dokumencie. Oczywiście wszelkie zmiany muszą zostać również wprowadzone do systemu WET Systems.
Grozi kara za nieposiadanie odpowiednich dokumentów, takich jak paszport. Warto zaznaczyć, że sankcje nie dotyczą wyłącznie braku dokumentu. Obejmują także sytuacje, w których brakuje aktualnego szczepienia, wymaganego odrobaczenia/zaświadczenia, lub gdy paszport zawiera jakiekolwiek nieprawidłowości.
Podróż myszy, chomików, szczurów czy szynszyli przez granice państw nie wymaga posiadania paszportu. Niemniej zawsze warto sprawdzić, czy kraj docelowy nie nakłada osobnych przepisów lub wymagań prawnych dotyczących tej grupy zwierząt. Zwierzęta akwakultury, z kolei, potrzebują odpowiednich świadectw zdrowia wystawionych przez urzędowego lekarza weterynarii. Zdarzają się okoliczności, w których przepisy dotyczące przemieszczania się zwierząt towarzyszących są zawieszone. Tak było na początku marca, gdy doszło do kryzysu militarnego na Ukrainie.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami w przypadku wyjazdu z psem poza kraje Unii Europejskiej konieczna jest legalizacja paszportu. Procedurę dokonuje powiatowy lekarz weterynarii na podstawie dokumentów składających się z: wniosku o legalizację, oryginału paszportu, informacji o stanie zdrowia oraz danych identyfikacyjnych psa. Podstawowym dokumentem dla psów wyjeżdżających poza obręb Unii Europejskiej jest więc świadectwo zdrowia wraz z wpisanym aktualnym szczepieniem przeciwko wściekliźnie. Jednak szczegółowe przepisy różnią się w zależności od kraju, do którego pies podróżuje. Na szczęście wiele państw, zwłaszcza tych sąsiadujących z UE, respektuje unijny paszport dla zwierząt domowych.
Jeśli twój pupil podróżuje bez ciebie, na przykład z przewoźnikiem, konieczne jest posiadanie upoważnienia. Wzór tego dokumentu można znaleźć na stronie Głównego Inspektoratu Weterynaryjnego.
Odrobaczanie zwierząt, zwłaszcza w celu zwalczania tasiemca Echinococcus multilocularis, jest kluczowe. Preparat odrobaczający (najlepiej zawierający prazykwantel) należy podać psu nie wcześniej niż 120 godzin i nie później niż 24 godziny przed przekroczeniem granicy. Ta procedura jest szczególnie ważna przy podróżach do Szwecji, Norwegii i Wielkiej Brytanii.
W niektórych krajach wymagane jest podanie odpowiednich preparatów przeciwkleszczowych przed podróżą. W krajach Trzeciego Świata konieczne jest wykonanie badania klinicznego przez lekarza weterynarii najpóźniej 48 godzin przed wyjazdem, aby potwierdzić zdrowie zwierzęcia. Wynik badania należy wpisać do paszportu zwierzęcia oraz do programu WET Systems.
Świadectwo zdrowia jest wymagane w kilku sytuacjach, zwłaszcza gdy podróżuje więcej niż 5 zwierząt jednego właściciela w celach niehandlowych. Wtedy zwierzęta muszą mieć co najmniej 6 miesięcy. Dokument ten wystawia powiatowy lekarz weterynarii. Przykładowo, grupy psów lub kotów podróżują na wystawy lub zawody sportowe. Świadectwo zdrowia jest również wymagane podczas podróży do krajów Trzeciego Świata i z powrotem. Zazwyczaj wystawia je urzędowy lekarz weterynarii w danym kraju, szczególnie jeśli szczepienie przeciw wściekliźnie zostało wykonane w kraju Trzeciego Świata.
Świadectwo TRACES (Trade Control and Expert System) to wewnętrzne świadectwo zdrowia danego zwierzęcia, potrzebne głównie przy przemieszczaniu się zwierząt z przewoźnikiem lub w celach handlowych.
Niektóre kraje wymagają badania serologicznego krwi, aby przekroczyć ich granice. Badanie to pokazuje obecność przeciwciał przeciwko wściekliźnie, co daje pewność, że zwierzę nie przeniesie tej choroby do kraju. Wynik tego badania jest podstawą przekroczenia granicy większości państw członkowskich Unii Europejskiej z terenów spoza Unii oraz podczas podróży z krajów Trzeciego Świata. Wynik jest certyfikowany i podpisany przez konkretne zwierzę, wraz z numerem jego czipa. Badanie to wykonuje się zazwyczaj nie wcześniej niż 3 tygodnie po szczepieniu przeciwko wściekliźnie. Wynik jest wymagany przy powrocie do kraju, nawet jeśli nie był wymagany przy wyjeździe. Lista państw zwolnionych z tego wymogu znajduje się w rozporządzeniu UE 577/2013 w załączniku nr II.
Jeśli zwierzę ma już pozytywny wynik badania, jest on wpisany do paszportu i do programu WET Systems, a kolejne szczepienia przeciwko wściekliźnie są wykonywane regularnie, badanie nie musi być powtarzane przy każdym przekraczaniu granicy.
Weterynaryjna kontrola graniczna dotyczy zwierząt przewożonych bez właściciela (z przewoźnikiem), grup zwierząt liczących więcej niż 5 osobników oraz przewozu zwierząt w celach handlowych. Kontrola ta dotyczy głównie przywozu do państw Unii Europejskiej zwierząt z krajów Trzeciego Świata. Odbywa się w wyznaczonych punktach kontrolnych na granicach (BCP).
Warto zwrócić uwagę na indywidualne wymogi niektórych krajów. Szczegółowe informacje dotyczące pozostałych wymogów w poszczególnych państwach członkowskich można znaleźć na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Weterynaryjnego. Na przykład niektóre państwa zakazują importu psów uznanych za rasy agresywne lub wymagają odpowiednich zaświadczeń w tej sprawie. Od 2018 roku Norwegia zakazała importu psów bez właściciela, psów ze schronisk i domów tymczasowych.
Seter irlandzki jest jedną z najpopularniejszych ras psów myśliwskich. Zachwycający, mahoniowy odcień sierści nadaje temu psu szczególnego uroku. To niezwykle przyjazny, aktywny, czuły i lojalny towarzysz. Cechuje go inteligencja, wyjątkowa cierpliwość i oddanie.
Nauka komendy „zostaw” zajmuje czołowe miejsce w edukacji każdego psa. Stanowi jedno z najistotniejszych poleceń, które jest pomocne w wielu sytuacjach, tak w domu, jak i poza nim. Służy do nauki samokontroli i może zapobiec niepożądanemu zachowaniu pupila. Za jej pomocą możemy miedzy innymi powstrzymać czworonożnego przyjaciela przed zjedzeniem czegoś, co mogłoby mu zaszkodzić. Jak nauczyć psa komendy do mnie?
Inteligentny, posłuszny, wesoły, tak w dużym skrócie można określić usposobienie psa Goldendoodle. Jest idealnym towarzyszem, zarówno dla rodzin z małymi dziećmi, jak i seniorów. Uwielbia poznawać nowych przyjaciół, jest zawsze serdeczny, otwarty i pełen miłości. Goldendoodle jest również cenionym psem terapeutycznym. Dzięki swojej dobrodusznej naturze potrafi wspierać stabilność emocjonalną, zwalczać niepokój i redukować poziom stresu u ludzi.
