Airedale terrier to ceniony na całym świecie pies rodzinny, który również doskonale sprawdza się w roli psa przewodnika czy ratownika. Jest energicznym lojalnym towarzyszem o zrównoważonym spokojnym usposobieniu. Cechuje go inteligencja i zdolność uczenia się, a także przyjazny charakter.
Największy z terierów – airedale terier wywodzi się z hrabstwa Yorkshire w Anglii. Jego nazwa pochodzi od miejscowości Airedale, gdzie wystawiano tzw „waterside” teriery. Rasa powstała prawdopodobnie ze skrzyżowania terierów angielskich, otterhundów i seterów szkockich (gordonów). Wiadomo, że angielscy rolnicy i myśliwi z Doliny Aire hodowali airedale teriery w XIX wieku z przeznaczeniem do polowań, zwłaszcza na wydry rzeczne, a także do zaganiania owiec oraz walk psów, które były wówczas bardzo popularne. Wykorzystywane były również jako psy stróżujące.
W krótkim czasie doceniono znakomity węch tych czworonogów. Z tego powodu airedale terrier był szeroko używany w Afryce, Indiach i Kanadzie do tropienia, a ponadto w celach poszukiwawczych. Służył jako pies służbowy w armii brytyjskiej i rosyjskiej. Rasa była również często wykorzystywana przez Czerwony Krzyż w trakcie działań wojennych. Airedale terrier był również modnym, towarzyszem angielskich dam z wyższych sfer. Obecnie poza domowym zaciszem widoczny jest w psich sportach takich jak agility, czy psich sportach turniejowych. W 1886 roku angielski Kennel Club oficjalnie uznał rasę airedale terrier. Zgodnie z klasyfikację FCI rasa należy do grupy 3, sekcji 1- teriery duże i średnie.
Airedale terrier to odważny i inteligentny pies o wesołym usposobieniu. Jak typowy terier jest niezwykle energiczny i czerpie przyjemność z każdej przygody. Jest bardzo ufny w stosunku do ludzi, przyjazny i nieustraszony, bezproblemowo dogaduje się z dziećmi, co czyni go wspaniałym psem rodzinnym. Jest doskonałym stróżem, zawsze zachowuje czujność i z oddaniem pilnuje swojego terytorium. Pomimo silnej osobowości airedale teriery są chętne do współpracy i ochoczo poddają się szkoleniu. Lubią długie spacery i wszelkie formy aktywności sportowej. Ponieważ psy tej rasy dość szybko się nudzą, oprócz zaspokojenia potrzeby ruchu, każdy airedale terier wymaga również dużo ćwiczeń umysłowych. W przeciwnym razie szuka własnych wyzwań. Wtedy może się zdarzyć, że przekopie ogródek sąsiada lub pójdzie sam na spacer, aby zwrócić na siebie uwagę. Airedale jest jedynym terierem, który jest uznanym psem służbowym, tropiącym, obronnym.
Oto sugerowane rozmiary, jakie będą pasować na dorosłe psy tej rasy. Zostały dobrane na podstawie długoletniego doświadczenia w szyciu akcesoriów oraz najczęstszych wyborów innych opiekunów psów tej rasy. Pamiętaj, tylko zmierzenie da 100% pewność - każdy pies jest inny.
Airedale Terrier jest największym przedstawicielem ras terierów angielskich. Ten umięśniony, aktywny pies imponuje zwartymi proporcjami i zgrabnymi, eleganckimi ruchami. Samce osiągają wysokość w kłębie od 58 do 61 centymetrów, suki od 56 do 59 centymetrów i masę ciała od 20 do 30 kilogramów. Typowe dla rasy ułożenie uszu i ogona, który zawsze jest wysoko noszony, dają wrażenie determinacji, zapału i oczekiwania. Proporcjonalna głowa z ciemnymi, małymi oczami i czarnym nosem ma ledwo zaznaczony stop między górną częścią czaszki a kufą. Małe uszy w kształcie litery V są skierowane do przodu. Muskularna szyja przechodzi w krótki, prosty grzbiet, nad którym jest osadzony średniej długości ogon (noszony w kształcie sierpa). Proste i dobrze umięśnione nogi oraz głęboka klatka piersiowa podkreślają zwartą, prawie kwadratową sylwetkę.
Uwagę zwraca gęsta, szorstka, miejscami lekko pofalowana sierść, która przylega do ciała. Włosy, nieznacznie dłuższe na głowie i kończynach, tworzą uroczą brodę i lekko pomarszczone „pończochy”. Podszerstek, który jest bardzo gęsty, krótki i bardziej miękki niż włos okrywowy, zapewnia dobrą ochronę przed trudnymi warunkami atmosferycznymi. Airedale teriery występują w dwukolorowym umaszczeniu. Podstawowym kolorem futra jest jasnobrązowy (rudy), a na grzbiecie, szyi oraz czubku ogona biegnie czarne lub ciemnoszare siodło.
Ponieważ airedale terriery zrzucają niewielkie ilości wierzchniej warstwy okrywy włosowej, konieczne jest regularne przycinanie twardej, szorstkiej sierści w celu usunięcia martwego włosa. Zabiegi te powinny być przeprowadzane mniej więcej co 3-4 miesiące, aby utrzymać połysk włosa okrywowego. Ponadto, rasa jest dość łatwa w pielęgnacji. Po intensywnym spacerze wystarczy sierść pupila przetrzeć mokrą szmatką, a w razie konieczności również wytrzeć łapy.
Chociaż airedale terriery są psami bardzo wytrzymałymi, rasę dotykają niektóre choroby dziedziczne. Z tego powodu rzetelni hodowcy, aby zminimalizować zagrożenie rozprzestrzeniania się tych problemów zdrowotnych, zwracają szczególną uwagę na właściwie ukierunkowany dobór zwierząt hodowlanych.
Podobnie, jak w przypadku większości dużych ras psów, u airedale terrierów dość często występują:
Średnia długość życia przedstawicieli tej rasy wynosi od 10 do 12 lat.
Wśród przedstawicieli rasy największą popularność zdobył pierwszy pies prezydenta USA Hardinga o imieniu Laddie Boy. Czworonożny przyjaciel towarzyszył prezydentowi, zarówno przy oficjalnych wydarzeniach, jak i mniej formalnych, np. w trakcie meczów golfowych. Warren Harding na dowód więzi z pupilem kazał wykonać 1000 małych figurek z brązu swojego airedale teriera. Rozdał je swoim znajomym.
Podobnie jak pudel, airedale terrier jest odpowiedni dla osób uczulonych na sierść zwierząt. Może być również adekwatnym czworonożnym przyjacielem dla osób szczególnie wrażliwych na zapachy. Jeśli regularnie się go czesze i przycina, nie rozsiewa typowego psiego zapachu, nawet podczas upalnego lata lub gdy jest mokry.
Zdjęcie użyte we wpisie: Zuni1520, CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons
Trzustka, która znajduje się w górnej części jamy brzusznej, między żołądkiem a jelitem cienkim, pełni w organizmie dwie ważne funkcje. Narząd ten wytwarza hormony, które regulują poziom glukozy we krwi – insulinę i glukagon. Ponadto produkuje i dostarcza do jelita cienkiego enzymy trawiące tłuszcze, białka i węglowodany. Zapalenie trzustki to schorzenie, które występuje stosunkowo często u psów. Chorobę, która może przybrać postać ostrą lub przewlekłą, należy traktować bardzo poważnie, pamiętając, że każde łagodne zapalenie trzustki może rozwinąć się w ciężką postać, a nawet doprowadzić do śmierci czworonożnego przyjaciela.
Odpoczynek stanowi istotny element naszej egzystencji. Wzmacnia odporność, pomaga zregenerować ciało i duszę oraz poprawia jakość życia. I to samo dotyczy psów! Niezależnie od tego, czy jest to mały szczeniak, czy dorosły czworonożny przyjaciel – psy również potrzebują odpoczynku. W stanie relaksu chłoną wcześniejsze doświadczenia i nabierają nowych sił do dalszych wyzwań. Co jednak zrobić, jeśli nasz pupil nie chce odpoczywać? To właśnie na nas – opiekunach spoczywa obowiązek nauczenia pupila odpoczynku oraz zadbania o stworzenie mu optymalnych warunków do wyciszenia, odprężenia i snu. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się jak nauczyć psa odpoczywać i dlaczego to takie ważne?
Cześć! Wiemy jak trudno samodzielnie zorientować się w tych wszystkich paskach, sprzączkach, klamrach i odpowiednim dopasowaniu szelek i obroży do psa. Chcemy Ci w tym pomóc! Tutaj znajdziesz informacje o prawidłowym dostosowaniu akcesoriów do sylwetki psa :) Strona jest stale rozbudowywana o nowe treści Jak wyregulować szelki? Dotyczy szelek guard, sport, balance Prawidłowe zapięcie szelek […]
