Pchły u psa. Stadia rozwoju psiej pchły (Ctenocephalides canis)
Pchły u psa są niewielkich rozmiarów pasożytem zewnętrznym, dzikich oraz domowych ssaków. Ich żywicielami mogą być m.in.: psy, koty, króliki, szczury, lisy. Same mogą być żywicielem pośrednim dla pasożytniczych robaków, takich jak: dwuporowy tasiemiec (Dipylidium caninum) lub nicień (Acanthocheilonema reconditum). Cykl życiowy Ctenocephalides canis składa się z czterech etapów : jajo, larwa (trzy stadia larwalne), poczwarka oraz dorosła postać. Jajo pchły ma długość od 0,1 do 0,5 mm , jest owalne, gładkie, w kolorze biało-perłowym. W optymalnych warunkach , czyli w temperaturze 25°C i wilgotności względnej 75%, wyklucie jaj następuje w ciągu 3-4 dni. W mniej sprzyjających okolicznościach może trwać do tygodnia.
Wyklute z jaj larwy są białe, podłużne i posiadają liczne włoski. Dobrze rozwinięte żuchwy wykorzystują do połykania bogatych w krew odchodów, zgromadzonych przez dorosłe samice. W dogodnych warunkach larwy potrzebują około 10 dni, aby przejść przez trzy stadia larwalne i przekształcić się w poczwarki. Zazwyczaj jednak okres ten trwa do 3 tygodni. W pierwszym stadium osiągają około 1,5 mm długości, natomiast w ostatnim stadium rozwojowym mają 4- 5 mm. Wtedy też larwy używają swoich gruczołów jedwabnych do budowy kokonu, który służy do ochrony poczwarki. Początkowo poczwarki są białe, później stają się ciemnobrązowe. Dorosłe osobniki wylęgają się z poczwarek zazwyczaj po tygodniu. Mają 2,0 – 3,25 mm długości, pokrywa je twardy oskórek, ze szczecinkami lub ząbkami. Posiadają silnie rozwinięte odnóża, zapewniające im dużą skoczność oraz dobrze rozwinięty narząd gębowy kłująco-ssący.
Pchła psia w roli żywiciela pośredniego
Pchły psie mogą służyć jako żywiciel pośredni dla tasiemca dwuporowego lub psiego, tasiemca gryzoni i tasiemca karłowatego. Pchły w stadium larwalnym połykają jaja tasiemca, które wykluwają się jelitach. Tasiemiec nadal rozwija się, gdy pchła przechodzi do następnego dorosłego stadium. Pies może zarazić się tasiemcem, zjadając pchłę zawierającą cystę tasiemca. Do takiej sytuacji dochodzi zazwyczaj, gdy pupil sam się pielęgnuje.
Zakażony tasiemcem czworonóg najczęściej wykazuje objawy w postaci: drażliwości, niepokoju, utraty wagi, bezsenności oraz bólu brzucha. Zazwyczaj pojawia się świąd w okolicach odbytu, ropienie oczu, wymioty, biegunka, osłabienie. Ważnym wskaźnikiem infekcji są pojawiające się w kale segmenty organizmu tasiemca. Terapia nie jest skomplikowana i polega na przyjmowaniu odpowiednio dobranych leków przeciwpasożytniczych, w postaci tabletek lub zastrzyków. Pchła psia jest także głównym żywicielem nicienia . U psa, w konsekwencji ugryzienia przez pchłę zarażoną nicieniem, może rozwinąć się łagodny stan zwany filariozą. U czworonogów, które posiadają wrażliwą skórę, może się także rozwinąć się reakcja alergiczne na ślinę dorosłej pchły, objawiająca się plamami fioletowych grudek lub obrzękami ( najczęściej na w okolicy ogona). Stany zapalenie skóry po ukąszeniu pcheł leczy się na ogół maściami.
Pchły u psa – jak walczyć z pchłami?
Przed przystąpieniem do zwalczania pasożytów warto upewnić się, że mamy do czynienia z inwazją pcheł. Psy, podobnie jak inne zwierzęta, drapią się z różnych powodów. Oprócz charakterystycznych śladów po ugryzieniu, możemy zaobserwować czarne plamki na dywanie, posłaniu zwierzaka lub noszonych przez nas białych skarpetkach. Skuteczny program zwalczania pcheł w domu powinien być wielokierunkowy. Musimy zadbać zarówno o pupila, jak i jego środowisko. Należy zastosować kąpiele z użyciem środka owadobójczego. Następnie, w celu usunięcia dorosłych osobników, należy często i dokładnie czesać sierść psa metalowym grzebieniem.
Pamiętajmy jednak , aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek środka owadobójczego skonsultować się z weterynarzem w kwestii stanu zdrowia psa, zwłaszcza w przypadku rasy ze skłonnościami do alergii skórnej. Możemy zastosować szampony i spraye, miejscowe środki owadobójcze, regulatory wzrostu owadów (IGR) oraz doustne środki przeciwpasożytnicze, które wchłaniane są do krwiobiegu żywiciela i zabijają dorosłe pchły. Środki IGR można wykorzystać w środowisku larw pcheł, poprzez ich opryskiwanie lub w formie aplikacji na skórę psa(do stosowania miejscowego albo punktowego). Preparaty w znacznym stopniu utrudniają prawidłowy wzrost larw i w ten sposób zapobiegają przemianie larw w dorosłe osobniki. Równocześnie trzeba zadbać o miejsca, w których pupil śpi lub odpoczywa. Wszystkie dywany w domu należy bardzo dokładnie odkurzyć, legowisko, koce psa wyprać . W tych miejscach także warto zastosować środki owadobójcze.
Pchły u psa – jak im zapobiegać?
Na rynku dostępne są różnorodne preparaty, które zapewniają odpowiednie zabezpieczenie przeciwpasożytnicze : spot- on ( aplikacja na kark), spraye, tabletki oraz obroże. Ważne jest, aby ta ochrona dobrana była do indywidualnie potrzeb pupila. Należy przede wszystkim zwrócić uwagę na bezpieczeństwo, dopiero w drugiej kolejności na skuteczność działania. Musimy uwzględnić stan zdrowia, wiek, masę ciała, rodzaj aktywności fizycznej, stan sierści oraz indywidualne predyspozycje pupila. Ogromnie ważne jest przestrzeganie zaleceń w odpowiednim stosowania substancji oraz dyscyplina w podawaniu następnych dawek preparatu.
Może Ci się spodoba:
