PL 
EN
Kiedy pies kaszle i krztusi się, może to być spowodowane różnymi przyczynami. Zazwyczaj jest to odruchowa reakcja organizmu na oczyszczenie dróg oddechowych z wydzielin, ciał obcych, patogenów lub drażniących substancji. Może się jednak zdarzyć, że kaszel u psa wskazuje na problem zdrowotny, który wymaga szybkiej reakcji opiekuna.
Kaszel jest fizjologicznym odruchem bezwarunkowym, mimowolną reakcją obronną organizmu. Uważna obserwacja objawów i towarzyszących im okoliczności może dostarczyć pierwszych wskazówek do wstępnej diagnozy. Kaszel u psów może mieć różne podłoże.
Jeśli pies nagle zakaszle lub krztusi się, najczęstszą przyczyną tej reakcji jest ciało obce, które utknęło w jego gardle. Może się to zdarzyć podczas jedzenia, spaceru lub zabawy w ogrodzie, a winowajcą okazuje się na ogół kawałek drewna po zabawie gałęzią, odłamek kości z jedzenia lub kłos trawy. Czworonożny przyjaciel zwykle usuwa je silnym kaszlnięciem. Sytuacja staje się poważniejsza w chwili, gdy pupil pomimo kasłania nie potrafi wyksztusić zalegającego przedmiotu lub kaszle krwią. Wówczas konieczna jest wizyta w gabinecie weterynarza, który podejmie właściwą interwencję. Szybki kontakt z weterynarzem potrzebny jest również w przypadku każdej z wymienionych niżej chorób.
Często zdarza się, że kaszel u psa związany jest ze schorzeniami układu oddechowego. Podobnie jak u ludzi, choroby te mają podłoże wirusowe lub bakteryjne. Rozróżnia się dwa rodzaje kaszlu: suchy i mokry. Określenie typu kaszlu jest ogromnie ważne, gdyż poszczególne rodzaje wymagają odmiennej terapii. Kaszel suchy charakteryzuje się brakiem wydzieliny. Ponadto napady kaszlu są bardzo trudne do opanowania, kaszel dokucza pupilowi zarówno w dzień jak i w nocy, jego głos brzmi grubo i szorstko. Suchy kaszel często wiąże się z bolesnością gardła i cierpieniem. Najczęściej wiąże się z infekcją (zwłaszcza grypą) lub stanem zapalnym w obrębie dróg oddechowych. Mokry kaszel u psów jest oznaką infekcji bakteryjnej, szczególnie w połączeniu z gorączką. Jeśli mokry kaszel nie jest leczony lekami, może rozwinąć się w zapalenie płuc z ropną plwociną. Psy z zapaleniem płuc są osowiałe, apatyczne i mają niewielki apetyt.
Zaawansowanej chorobie serca z obrzękiem płuc towarzyszy również mokry, przewlekły kaszel. Pies zwraca plwocinę śluzową, którą opiekunowie zwykle opisują jako wymioty połączone z dość słabym kaszlem. Choroby serca (zwłaszcza powiększenie mięśnia sercowego, czyli kardiomiopatia rozstrzeniowa) mogą również sprzyjać suchemu kaszlowi, zwłaszcza podczas aktywnością fizycznej. W takim przypadku kaszlowi na ogół towarzyszy gromadzenie się płynu w płucach, duszność, osłabienie, a nieraz utrata przytomności. Podopieczny kaszle przede wszystkim w nocy, a brzmi to jak gulgotanie. Ryzyko występowania tego schorzenia rośnie wraz z wiekiem i jest szczególnie wysokie u starszych psów.
Nadwrażliwość na alergeny może prowadzić do objawów w postaci suchego kaszlu u psa. W tym przypadku kluczowe staje się ustalenie w jakich okolicznościach następuje nasilenie reakcji alergicznej.
Następnie, w gabinecie weterynaryjnym należy wymienić wszystkie sytuacje, w których pojawia się kaszel u psa. Bardzo często wystarczają proste rozwiązania np. użycie oczyszczacza lub nawilżacza powietrza. Jednakże w przypadku alergii konieczne jest leczenie, ponieważ zaniedbania w tej kwestii mogą prowadzić do astmy.
To przewlekła choroba układu oddechowego, która w znacznym stopniu ogranicza drożność tchawicy. Typowym objawem tego schorzenia jest świszczący oddech i suchy kaszel u psa, pojawiający się zwłaszcza w sytuacjach podekscytowania. Choroba dotyka w szczególności małe i miniaturowe rasy (np. chihuahua i yorkshire terier).
Uwaga: Kaszel u psów nie brzmi tak samo jak u ludzi. Często przypomina mieszankę odruchu krztuszenia się oraz kichania wstecznego, czyli silnego, napadowego wdychania powietrza przez nos.
Jeśli kaszel u psa trwa dłużej niż kilka dni lub towarzyszą mu niepokojące objawy np. gorączka, wymioty, należy jak najszybciej udać się na wizytę do lekarza weterynarii. W przypadku infekcji powszechne jest leczenie antybiotykami lub lekami przeciwwirusowymi i przeciwgorączkowymi. Jeśli pupil cierpi z powodu reakcji alergicznej, weterynarz zazwyczaj przepisuje odpowiednie preparaty antyhistaminowe. Natomiast choroba serca wymaga dogłębnej diagnozy (w tym prześwietlenia płuc i USG), a leczenie uzależnione jest od rodzaju i zaawansowania schorzenia oraz wieku i ogólnego stanu zdrowia zwierzęcia. Na wybór metod terapii zapadnięcia tchawicy wpływają przede wszystkim badania kliniczne oraz krwi, echo serca, USG jamy brzusznej i RTG klatki piersiowej. Jedną z najnowocześniejszym metod leczenia tego schorzenia jest plastyka wszczepienia stentów ITS.
W przypadku kaszlu warto postarać się o odpowiednią opiekę w domowym zaciszu. Przede wszystkim czworonożny przyjaciel potrzebuje odpoczynku, aby wyzdrowieć. Należy zabierać go tylko na krótkie spacery i pozwolić odpoczywać w ulubionym miejscu. Można też przeanalizować, czy kaszel nie jest spowodowany niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Możliwe, że pupil przemarzł lub przemókł na deszczu. W szczególności psy krótkowłose są pod tym względem bardzo wrażliwe. Stosowanie specjalnych preparatów w sprayu na gardło (w kaszlu suchym) lub syropu rozluźniającego flegmę w kaszlu mokrym może stanowić dobre rozwiązanie (po konsultacji z weterynarzem). WAŻNE, aby nie podawać psu samodzielnie leków z apteczki. Ponadto warto nawilżać powietrze w pomieszczeniach, gdy jest zbyt suche.
Pamiętajmy, że:
Dobroduszny i potężny obrońca, tak na ogół postrzegany jest dog kanaryjski przez miłośników tej rasy. Lecz ten wspaniały pies oczarowuje również swoim spokojnym i zrównoważonym charakterem, imponującym wyglądem i niezwykłą elegancją ruchów.
Twój pupil rozumie już podstawowe polecenia i teraz przyszedł czas na poszerzenie repertuaru psich trików. Wspólne treningi mogą być zabawnym doświadczeniem zarówno dla Ciebie, jak i dla zwierzęcia. Dają szansę na zacieśnienie więzi i odkrycie czegoś nowego. Pokażemy Ci jak w kilku prostych krokach nauczyć swojego czworonożnego przyjaciela komendy „obrót”.
Terier rosyjski kojarzony jest zazwyczaj z rozważnym intelektualistą o rozwiniętym instynkcie obronnym i powściągliwym charakterze. Reprezentuje rasę psów użytkowych wyhodowanych przez radzieckich hodowców. To idealny towarzysz, strażnik, ratownik i poszukiwacz, który odziedziczył po swoich przodkach wiele pozytywnych cech. Po sznaucerze olbrzymim wykazuje odwagę, zrównoważony charakter oraz imponujący wygląd, jest inteligentny, wytrwały i posłuszny jak airedale terier, a nieustraszoną naturą przypomina rottweilera.