Kaszak u psa jest łagodną zmianą nowotworową o charakterze torbieli. Zwykle przyjmuje postać wypukłego guzka i jest bezbolesny. Większość opiekunów nie zauważa tego rodzaju zmian, ponieważ cysty na ogół osiągają wielkość ziarnka gorczycy i rosną powoli. Mogą jednak urosnąć do rozmiarów orzecha włoskiego, jeśli nie zostaną rozpoznane i poddane leczeniu.
Kaszaki u psa są łagodnymi torbielami gruczołów łojowych, rzadziej mieszków włosowych. Rozmieszczone na całej skórze gruczoły łojowe wytwarzają sebum, które rozprowadza się po skórze jako naturalna obrona przed przesuszeniem skóry, brudem i patogenami. Czasami zdarza się, że gruczoły łojowe psa ulegają zatkaniu, na przykład z powodu zaschniętego łoju lub martwych komórek skóry. Jeśli tak się stanie, sebum wytwarzane przez gruczoły łojowe nie może już swobodnie rozchodzić się po skórze. W następstwie łój zaczyna gromadzić się u ujścia gruczołu, tworząc miękki lub twardy guzek. W środku cysty znajduje się żółtawa masa łojowa oraz zrogowaciały naskórek. Jeśli w otaczających kaszak tkankach rozwija się stan zapalny zawartość guzka jest ropna, cuchnąca. W niektórych przypadkach na środku kaszaka można zauważyć czarny punkt, który powstaje za sprawą zaczopowania przewodu mieszka włosowego.
Kaszak u psa jest wyraźnie oddzielony od reszty tkanki, a pod wpływem nacisku przesuwa się w niewielkim zakresie. Na ogół zmiana ta nie odróżnia się kolorystycznie od skóry zwierzęcia, jedynie w niektórych przypadkach ma nieco ciemniejszy odcień. Rzadko wokół guzka możemy zauważyć przerzedzenie włosa oraz lekkie zaczerwienienie skóry. Za wyjątkiem stanu zapalnego, kaszaki zazwyczaj nie są bolesne, mogą jednak powodować dyskomfort w miejscach nacisku obroży czy szelek.
Kaszaki na skórze pupila nie zawsze są łatwe do wykrycia, zwłaszcza te niewielkie. Właściwie mogą pojawić się niemal w każdym miejscu na ciele. Najczęściej jednak kaszaka u psa można znaleźć na karku, grzbiecie, głowie (kufie lub powiece). Różnią się znacznie wielkością, niektóre przypominają ziarenko gorczycy, podczas gdy inne osiągają rozmiar kurzego jajka. Tego typu zmiany skórne są często wyczuwalne podczas głaskania. Bez względu na to, jak nieszkodliwy i mały może się nam wydawać guzek skórny, warto pokazać go lekarzowi weterynarii przy najbliższej wizycie kontrolnej. Badanie u weterynarza zazwyczaj obejmuje ocenę zmiany, w razie potrzeby nakłucie cysty i wykonanie badania histopatologicznego, którego wynik determinuje dalsze zalecenia.
Ponieważ kaszaki u psa zwykle nie bolą i na ogół są zlokalizowane w mało kłopotliwych miejscach, najczęściej nie są leczone. Jeśli jednak kaszak jest bardzo duży, znajduje się w niewygodnym miejscu i przeszkadza psu w funkcjonowaniu, należy rozważyć jego usunięcie. Ponadto warto pamiętać, że martwe komórki skóry wraz z łojem stanowią idealne środowisko dla bakterii, które bardzo łatwo przenikają przez skórę. Chętnie osiedlają się w cystach, wywołując tam ciężkie, niezwykle bolesne ropne stany zapalne. Zmiany te nie tylko mogą znacznie obniżyć jakość życia psa, lecz także przerodzić się w zmiany skórne o charakterze złośliwym. W niektórych przypadkach małe kaszaki znikają samoistnie, jednak najczęściej po pewnym czasie pojawiają się ponownie w tym samym miejscu. Wszystkie te czynniki również przemawiają za koniecznością podjęcia leczenia.
Kaszaka nie można zmniejszyć lub usunąć okładami, ponieważ nagromadzonych w cystach mas łojowych nie da się rozpuścić. Z kolei próby nakłuwania, czy wyciskania torbieli wiążą się z ryzykiem przeniesienia bakterii z powierzchni skóry do wnętrza guzka. W następstwie możemy spowodować nadkażenie oraz rozwój stanu zapalnego. Ponadto do usunięcia kaszaka nie wystarczy samo wyciśnięcie nagromadzonego łoju. Torebka otaczająca torbiel pozostaje i po krótkim czasie ponownie się wypełnia. Całkowite usunięcie kaszaka odbywa się w gabinecie weterynaryjnym. Zabieg przeprowadzany jest najczęściej przy znieczuleniu miejscowym, rzadziej ogólnym. Po nakłuciu lub nacięciu cysta zostaje zdrenowana, następnie lekarz usuwa torebkę kaszaka. W ten sposób prawdopodobieństwo nawrotu zmiany skórnej zostaje zminimalizowane. W przypadku ropnego stanu zapalnego konieczna jest antybiotykoterapia, która zalecana jest po wygojeniu stanu zapalnego i usunięciu torbieli.
Z badań wynika że na tworzenie się kaszaków mogą mieć wpływ zmiany, które zachodzą w organizmie psa w okresie dojrzewania, kiedy znacznie nasila się praca gruczołów łojowych. Pewną rolę mogą odgrywać również predyspozycje genetyczne oraz rany i otarcia, za którymi idą uszkodzenia mieszka włosowego. W takim przypadku trudno więc mówić o profilaktyce. Zaleca się regularne szczotkowanie podopiecznego, które sprzyja rozprowadzaniu sebum w skórze i poprzez stymulację pracy gruczołów łojowych może zapobiec ich zatykaniu. Warto również zadbać o optymalne dopasowanie szelek lub obroży, aby uniknąć powstawania punktów ucisku na szyi i karku czworonożnego przyjaciela.
Jeśli opiekujesz się czworonożnym przyjacielem od dłuższego czasu, zazwyczaj rozpoznajesz bezbłędnie dawane przez pupila sygnały, że musi wyjść na spacer. Repertuar zwiastunów może być szeroki, od niespokojnego kręcenia się po pokoju, wpatrywania się, skrobania w drzwi, przynoszenia smyczy, aż do szczekania, piszczenia i wycia. Jeśli jednak Twój podopieczny jest domownikiem od niedawna, nie zawsze udaje się rozpoznać lub w porę zauważyć oznakę potrzeby załatwienia swoich potrzeb fizjologicznych. Wtedy z pomocą przychodzą specjalne akcesoria, za pomocą których można z łatwością jak nauczyć psa sygnalizowania swoich potrzeb.
Wybór smyczy zależy od preferencji właściciela psa i jego stylu spacerowania, jednak dla psa o wadze 25 kg lub większego, zaleca się stosowanie smyczy o długości m.in. 2 metry i szerokości 2,5 cm. Najlepszym wyborem będzie smycz wykonana z mocnego, ale jednocześnie miękkiego materiału, takiego jak taśma poliestrowa czy taśma gumowana. Smycz powinna być solidna i […]
W Polsce psy towarzyszą nam w domach od wieków. Są one naszymi najlepszymi przyjaciółmi, towarzyszami zabaw, wspaniałymi opiekunami dla dzieci, a także idealnymi partnerami do aktywności fizycznej. Jednakże, wybór odpowiedniej rasy psa dla siebie i swojej rodziny może być trudnym zadaniem, biorąc pod uwagę szeroki wybór ras dostępnych na rynku. W tym artykule skupimy się […]
