Dog argentyński (Dogo Argentino) – nieustraszony towarzysz
Dog argentyński (oryginalnie zwany Dogo Argentino) to silny, nieustraszony i waleczny pies, o potężnej posturze. Jednocześnie jest wrażliwym, lojalnym i oddanym towarzyszem rodziny.
Dog argentyński (Dogo Argentino) – nieustraszony towarzysz
Wygląd zewnętrzny
FCI sklasyfikowała doga argentyńskiego w grupie II, sekcji 2.1 – jako psa molosa typu mastif. Dog argentyński jestmuskularnym, dużym i silnym psem, o imponujących wymiarach. Dorosłe męskie osobniki mogą ważyć od 40 do 45 kg, a suki 35 – 40 kg. Psy osiągają wysokość 60 – 68 cm, a samice 60 – 65 cm.
Dog argentyński ma szeroką głowę, z lekko wypukłą czaszką. Jego krótki pysk, z lekko zadartym nosem, zapewnia mu doskonały węch. Oczy są ciemne, owalnego kształtu i rozmieszczone równomiernie pod wystającymi brwiami. Uszy trójkątne, lekko układające się na boki. Ogon doga argentyńskiego jest silny, prosty i zwężający się ku końcowi. Skóra, napięta na całym ciele, uwidacznia muskulaturę czworonoga. Jego plecy są delikatne uniesione i łączą się z klatką piersiową oraz ramionami, tworząc strukturę podobną do budowy kulturysty.
Sugerowane rozmiary i szerokości akcesoriów dla psa tej rasy:
Oto sugerowane rozmiary, jakie będą pasować na dorosłe psy tej rasy. Zostały dobrane na podstawie długoletniego doświadczenia w szyciu akcesoriów oraz najczęstszych wyborów innych opiekunów psów tej rasy. Pamiętaj, tylko zmierzenie da 100% pewność - każdy pies jest inny.
Umaszczenie doga argentyńskiego jest całkowicie białe, ze sporadycznymi czarnymi plamkami przy oku, uszach lub pysku (wzorzec dopuszcza nie więcej niż 10% powierzchni przebarwień). Włos czworonoga tej rasy jest krótki, prosty i gładki.
Dog argentyński – pochodzenie rasy
Historia rasy doga argentyńskiego rozpoczęła się prawie sto lat temu, w regionie Cordoba (w Argentynie), dzięki wysiłkom braci Nores Martinez. Trudności podczas polowań oraz problemy z ochroną stad przed atakującymi dzikami i pumami, skłoniły braci do wyhodowania psa, który spełniałby ich oczekiwania. Opracowali program hodowli selektywnej, krzyżując przez ponad 20 lat (prawie wymarłe) bojowe psy z Cordoby z osobnikami wielu innych ras. W ten sposób stworzono masywne, atletyczne i wytrzymałe psy, które wykazywały mentalność sfory, ale obdarzone były zrównoważonym temperamentem. Silne i wytrwałe psy doskonale sprawdzały się w polowaniu na dużą zwierzynę i mniejsze drapieżniki. Biały kolor sierści dogów argentyńskich pomagał im wyróżniać się podczas polowań, a ich odwaga w walce z groźnymi drapieżnikami zapewniła hodowcom i myśliwym wielki sukces.
W 1947 opublikowano pierwszy standard doga argentyńskiego. FCI uznała doga z Argentyny w 1973 roku. W 2020 roku American Kennel Club wpisał tę rasą na listę, nadając jej nr 195.
Zachowanie i charakter
Doga argentyńskiego można scharakteryzować jako wytrzymałego i silnego psa, o powściągliwym usposobieniu. Sprowokowany przez nieznajomych, potrafi jednak walczyć bezpardonowo. Wrodzony instynkt łowcy i obrońcy powoduje, że przedstawiciel tej rasy zazwyczaj nie toleruje innych osobników tej samej płci na swoim terytorium.
Pomimo swojej imponującej postury, dog argentyński jest przyjazny i lojalny wobec swojego właściciela i członków rodziny. Pies ten buduje mocne relacje z domownikami i lubi bardzo ich towarzystwo oraz pieszczoty. Jest całkowicie oddany swojemu opiekunowi i jest wobec niego bardzo lojalny.
Ten imponujący czworonóg najlepiej czuje się w towarzystwie ludzi aktywnych, którzy rozwiną jego zdolności sportowe. Pies jest energiczny i lubi zabawę. Wymaga sporej ilości zajęć ruchowych na powietrzu oraz w wodzie, żeby utrzymać doskonałą kondycję. Należy mu zapewnić również dużo ćwiczeń umysłowych, aby zaspokoić chęć do pracy i polowania. Dog argentyński jest inteligentnym, bardzo pojętnym uczniem. Podczas polowania jest skupiony, cichy i odważnie ściga zwierzynę.
Potrzeby życiowe
Dog argentyński najlepiej czuje się w środowisku, w którym ma dużą przestrzeń do wędrowania i uprawiania sportu oraz szkolenia, czyli w gospodarstwie lub domu z ogrodem. Wymaga aktywnego, cierpliwego i konsekwentnego opiekuna, który potrafi zapewnić mu właściwą socjalizację, odpowiednią dawkę aktywności ruchowej i stymulacji umysłowej, a także przyjazne szkolenie. Poza tym pies ten potrzebuje towarzystwa i sporej uwagi. Nie lubi samotności, a dłuższe odosobnienie może spowodować u niego niepożądane, destrukcyjne zachowania.
Dog argentyński – pielęgnacja
Utrzymanie w dobrym stanie sierści doga argentyńskiego nie jest trudne. Jego białą sierść należy przecierać rękawicą lub czesać szczotką z włosiem, najlepiej raz w tygodniu. W okresie linienia zabieg ten warto wykonywać częściej, gdyż zrzucane krótkie i twarde włosy wbijają się łatwo w miękkie materiały ubrań, koców czy dywanów. Psa tej rasy kapiemy jedynie, gdy się ubrudzi.
Podobnie jak u innych ras, zęby doga argentyńskiego powinno się regularnie czyścić. Jego pazury rosną dość szybko, więc wymagają przycinania średnio raz w miesiącu (zależy to od poziomu aktywności psa). Ponad to dog ma tendencję do gromadzenia się woskowiny w uszach, dlatego należy je systematycznie czyścić.
Dog argentyński i jego zdrowie
Dog argentyński uznawany jest za zdrowego psa. Długość życia przedstawicieli tej wynosi 9 – 15 lat. Największym problemem zdrowotnym, z którym boryka się ta rasa jest głuchota ( około10 % populacji ). Podobnie jak wiele dużych i silnych ras psów, dog może cierpieć na dysplazję łokci i stawów biodrowych. Ma także skłonności do wzdęć, jaskry i niedoczynności tarczycy.
