Psy nie są wyłącznie mięsożercami, lubią również żywność pochodzenia roślinnego, taką jak owoce i warzywa. Jednak należy pamiętać, aby do karmienia czworonożnego przyjaciela nigdy nie podchodzić beztrosko. Choć wiemy, że owoce są dla czworonoga cennym źródłem witamin oraz minerałów, nie wszystkie roślinne surowce są dla niego bezpieczne. W takim razie, czy pies może jeść jabłka? W tym artykule zebraliśmy najważniejsze informacje na temat połączenia pies – jabłko.
Właściciele psów często zadają sobie to pytanie – czy pies może jeść jabłko, skoro tak bardzo je lubi? Faktem jest, że jabłka zawierają cenne witaminy, w szczególności z grupy A, C i K oraz minerały takie jak: żelazo, wapń, fosfor, potas, magnez, cynk. Bogate są również w przeciwutleniacze, wykazujące silne działania ochronne oraz pektynę, która odgrywa ważną rolę we wspomaganiu trawienia. Wszystkie te substancje pomagają zapobiegać problemom zdrowotnym, wspomagają działanie układu trawiennego, a ponadto wpływają korzystnie na skórę, sierść oraz pazury psa. Większość czworonożnych przyjaciół uwielbia smak jabłek, nic dziwnego – są soczyste, lekko kwaśne z nutą słodyczy.
Czy pies może jeść jabłko? Tak! Jabłka w diecie psa
Owoce są nie tylko zdrowe, ale także mogą pomóc w chorobach. Zawarte w jabłkach cenne przeciwutleniacze mogą zapobiegać problemom zdrowotnym, takim jak: nowotwory, cukrzyca i choroby układu krążenia. Zawarte głównie w skórce pektyny niosą ratunek w problemach żołądkowo – jelitowych. Przy biegunce pektyna pomaga wiązać płyny, a przy zaparciach pomaga rozluźnić stolec. Ponadto zdrowa przekąska w postaci kawałka jabłka korzystnie wpływa na zęby pupila, pomaga ograniczyć ilość bakterii w jamie ustnej, ale także usunąć przebarwienia i oczyścić zęby.
Jak podawać psu jabłka?
Zasadniczo psy mogą jeść wszystkie rodzaje jabłek, zarówno ze skórką, jak i bez. Warto podkreślić, że w skórce jabłka znajduje się najwięcej substancji odżywczych, dlatego spożywanie go w takiej postaci jest jeszcze zdrowsze. Najistotniejsze jednak jest to, że czworonożny przyjaciel powinien jeść jedynie dojrzałe, nieuszkodzone jabłka, bez obić i wgnieceń. W szczególności należy pamiętać o usunięciu całego gniazda nasiennego, ponieważ nasiona jabłek zawierają cyjanowodór, który jest toksyczny dla psów. Ponadto rdzeń jabłka może utknąć w gardle psa i doprowadzić do zadławienia.
Psu z problemami z uzębieniem (najczęściej w starszym wieku), najlepiej podawać jabłka pocięte na małe kawałki lub starte na tarce.
Ile jabłek może zjeść pies?
Mimo, że psy uwielbiają jeść jabłka, nie powinny zjadać ich zbyt dużo. Idealnie proporcie obejmują do 10 % owoców i warzyw surowych lub gotowanych w dziennym posiłku . W przypadku ras małych psów oraz szczeniąt porcja nie powinna przekraczać 1/4 małego jabłka dziennie. Ponieważ każdy pies inaczej reaguje na jabłka, warto znaleźć właściwą dawkę przysmaku dla swojego pupila. Rozpoczynamy od podania małej porcji i obserwujemy jak zareaguje organizm podopiecznego. Jeśli pies dobrze toleruje jabłko w diecie, możemy wtedy zwiększyć jego ilość.
Zazwyczaj, w przypadku kiedy zdrowy pies zje jedno jabłko z nasionami, nie dochodzi do zatrucia. Należy jednak uważnie obserwować pupila i jeśli pojawią się niepokojące objawy, trzeba bezzwłocznie skontaktować się z weterynarzem. W sytuacji, gdy pies zje zbyt dużo jabłek, na przykład podczas spaceru zjada owoce opadłe z drzewa, może dojść do poważnych zaburzeń żołądkowo-jelitowych, objawiających się skurczami żołądka, biegunką, wymiotami i ślinotokiem. Wówczas nie należy zwlekać z wizytą u lekarza weterynarii. Należy również pamiętać, że oznaki zatrucia mogą pojawiać się u pupila dopiero po kilku godzinach. Oprócz wcześniej wymienionych objawów, zatrucie może objawiać się w postaci zwiększonej częstości oddechów, rozszerzonych źrenic oraz spadku ciśnienia krwi. To poważne zagrożenie dla psa, nieleczone zatrucie cyjanowodorem może doprowadzić nawet do śmierci czworonożnego przyjaciela.
Ważna jest właściwa równowaga
Jabłka są znane nie tylko ze swojego smaku, ale także z niezwykłych wartości odżywczych. Zawierają cenne witaminy, składniki mineralne, stanowią również bogate źródło błonnika pokarmowego, w tym pektyn, antyoksydantów, a także kwercetyny. Podobnie jak u ludzi, jabłka mogą wspierać organizm czworonożnego przyjaciela i wzmacniać jego samopoczucie. Są zdrowe, smaczne i oferują spore korzyści, np. pomagają w leczeniu dolegliwości. To świetna wiadomość, że właściwie każdy pies może jeść jabłka. Jednak przed ich podaniem należy zawsze sprawdzić, czy owoc jest dojrzały i usunąć ze środka nasiona, które mogą zawierać toksyczny cyjanowodór. Choć jabłko to smaczna bomba witaminowa, nie należy przesadzać z ilością tych owoców w diecie. Podawane w nadmiarze mogą niekorzystnie wpływać na zdrowie i samopoczucie pupila.
Jabłka doskonale nadają się jako okazjonalna przekąska
Ponadto warto pamiętać, że każdy pies reaguje na jabłka w swoisty sposób, dlatego należy znaleźć właściwą dawkę, poprzez podanie początkowo niewielkiej porcji owocu i stopniowe zwiększanie ilości w przypadku, gdy organizm pupila dobrze reaguje na ten przysmak.
Dumny i mądry pudel toy ustępuje swoim większym kuzynom jedynie pod względem wzrostu. Poza tym puszysty czworonożny przyjaciel posiada wszystkie cechy, które wyróżnią wspaniałego psa rodzinnego. Jest przyjazny, wierny, towarzyski i wesoły. Odznacza się niesamowitą zdolnością uczenia się i wyjątkowymi umiejętnościami adaptacyjnymi.
Prawidłowe dopasowanie obroży dla psa jest ważne, aby zapewnić mu komfort i bezpieczeństwo. Oto kroki, które pomogą Ci prawidłowo wybrać, a następnie wyregulować obrożę. Przed zakupem obroży Pomiar obwodu szyi psa Użyj miarki krawieckiej aby zmierzyć obwód szyi psa. Mierz w miejscu, gdzie obroża będzie noszona, czyli na wysokości karku, blisko uszu i pod żuchwą. […]
Mastocytoma to patologiczny rozrost komórek tucznych, przybierający najczęściej formę guza występującego w skórze właściwej lub tkance podskórnej. Ten rodzaj guza należy do najczęstszych nowotworów skóry u psów, niemal co piąty to guz z komórek tucznych, czyli mastocyt. I choć dowiedziono, że pojawia się na skutek destrukcyjnego oddziaływania substancji uwolnionych przez mastocyty, do tej pory nie ustalono jednoznacznie przyczyny choroby. Wiadomo jednak, że na częstotliwość występowania mastocytomy u psów mają wpływ predyspozycje rasowe oraz wiek czworonożnego pacjenta. Nowotwór pojawia się zazwyczaj na tułowiu, kończynach lub głowie psa. Ponieważ mastocytoma często ma postać złośliwą i ciężko ją odróżnić od innych guzów skórnych, a samo wyczucie guzka nie daje jasnych informacji o jego rodzaju, istotna jest bezzwłoczna konsultacja z lekarzem weterynarii w celu określenia charakteru zmiany. Warto pamiętać, że wyrycie na wczesnym etapie groźnych nowotworów skóry może w znacznym stopniu zwiększyć szanse na wyzdrowienie pupila.