Chow chow to bardzo spokojny i niezwykle czujny pies o dumnej, pełnej godności postawie. Jest wiernym towarzyszem i świetnym stróżem. Obecnie stanowi popularną i intensywnie hodowaną na całym świecie rasę, która zaskarbiła sobie przyjaźń wielu gwiazd show biznesu i celebrytów.
Chow chow jest psem o zrównoważonym, silnym charakterze. Pewny siebie, dumny, odważny, nieustraszony, bywa uparty i niezależny. Lubi dominować. Spośród domowników wybiera zazwyczaj jedną osobę, której jest wierny i oddany. Z powodu wrodzonego uporu niechętnie poddaje się nauce, toleruje szkolenie tylko ze strony osoby, z którą jest zaprzyjaźniony. Nieodpowiednio wychowywany, może rozwijać się w niebezpiecznym kierunku i stać się trudny do okiełznania. Nie lubi głaskania, przytulania, pieszczot. To niezależny samotnik, spokojny, cichy. Uwielbia spacery i zabawę z właścicielem i jego rodziną, choć tylko wtedy, kiedy sam ma na to ochotę. Chow chow jest psem z silnie zakodowaną w genach potrzebą ochraniania. Dodatkowo niezwykła czujność, skupienie uwagi sprawiają, że jest idealnym stróżem.
Przedstawiciel tej rasy jest domatorem, preferuje ciszę i samotność, chętnie zostaje w domu sam. Pozostawiony na długie godziny nie nudzi się, nie powoduje zniszczeń. Zazwyczaj zachowuje się bardzo powściągliwie, szczeka niezwykle rzadko. Na spacerze nie wykazuje skłonności do ucieczek, choć często akcentuje niezależność w wyborze kierunku spaceru. Jego zdecydowana, niezależna, silna natura wymaga odpowiednich metod wychowawczych.
Oto sugerowane rozmiary, jakie będą pasować na dorosłe psy tej rasy. Zostały dobrane na podstawie długoletniego doświadczenia w szyciu akcesoriów oraz najczęstszych wyborów innych opiekunów psów tej rasy. Pamiętaj, tylko zmierzenie da 100% pewność - każdy pies jest inny.
Chow chow to odporna, wytrzymała rasa. Gęsta sierść i gruby podszerstek zapewniają mu świetną ochronę przed niekorzystnymi czynnikami zewnętrznymi, zwłaszcza zimnem oraz wilgocią. Natomiast w upalne dni psy tej rasy szybko łapią zadyszkę, meczą się, szukają zacienionych, chłodnych miejsc.
Wśród najczęściej występujących schorzeń można wymienić:
Bujna sierść długowłosego chow chowa wymaga regularnego, najlepiej codziennego szczotkowania. Zwłaszcza w okresie linienia ( jesienią i wiosną) należy dbać o intensywną pielęgnację włosa, przeczesując go metalowym grzebieniem, szczotką drucianą lub szczotką z twardego włosia. Sierści nie należy szczotkować na sucho, gdyż włos się elektryzuje i niszczy. Przed wyczesywaniem należy spryskać ją odpowiednią, antystatyczną odżywką. Ze względu na często występujące skłonności do nadmiernego łzawienia, należy regularnie przecierać oczy szmatką lub gazą. Ponieważ sierść chow-chowa ma właściwości samoczyszczące wskazane są tylko okazjonalne kąpiele, podczas których musimy zwrócić szczególną uwagę na dokładne wypłukanie szamponu. Dużym wyzwaniem pozostaje także żmudne suszenie. Znacznie łatwiejsza w pielęgnacji jest sierść krótkowłosych chow chow, choć w tym przypadku należy codziennie dbać o fałdy na głowie, które trzeba przecierać mokrą szmatką. Gładką, krótką sierść powinniśmy czesać 2-3 razy w tygodniu.
Psy tej rasy wymagają wysokiej jakości, zbilansowanego pożywienia. Dzienną dawkę karmy należy podzielić na mniejsze porcje i podawać kilka razy w ciągu dnia. Domowe posiłki powinniśmy uzupełniać odpowiednią dla tej rasy dawką suplementów. Szczególnie należy zwrócić uwagę na suplementację, która pozwoli utrzymać w dobrym stanie ich bujną sierść. W zróżnicowanych posiłkach powinno przeważać mięso. Bezwzględnie należy unikać podawania kości piszczelowych. Należy pamiętać także o zapewnieniu pupilowi stałego dostępu do wody.
Oprócz chow chow niebieskie języki posiadają również kameleony i żyrafy.
Właściciele czworonogów dobrze wiedzą, że każdy pies ma tendencję do gryzienia, jest to część psiej natury. Prawdziwy problem pojawia się jednak wtedy, gdy skłonność do niszczenia zatacza coraz większe kręgi, a pupil powoduje duże szkody i bałagan. Warto więc podjąć wszelkie działania, aby ograniczyć do minimum te niszczycielskie zapędy. Jak oduczyć psa gryzienia?
Chihuahua – najmniejszy pies świata jest wesołym zawadiaką o wielkim sercu. Aż trudno uwierzyć, że w tak małym ciałku drzemią tak duże pokłady wrażliwości i olbrzymi temperament.
Aportowanie jest bardzo silnie zakorzenione w naturze psów, dotyczy to zwłaszcza ras myśliwskich. Dla czworonogów o silnym instynkcie posiadania przedmiotów, wykazujących skłonności do współdziałania nauka aportowania może stać się pretekstem do świetniej zabawy, kształtującej współpracę i wpływającej na zacieśnienie więzi pomiędzy psem a opiekunem. Jest doskonałą okazją do przyswajania nowych psich umiejętności, uczy posłuszeństwa, skupienia, ćwiczy pamięć i wzmacnia kondycję. Zatem jak nauczyć psa aportować?
