Bullmastiff jest jednym z najbardziej czujnych i opiekuńczych psów. Imponująca sylwetka tego mocnego i muskularnego psa skrywa kochającego oraz dobrodusznego czworonożnego towarzysza, który zachwyca spokojem i słynie z silnego przywiązania do swoich bliskich.
Bullmastiff jest stosunkowo młodą rasą psów, jej historia sięga XIX wieku. Rozpowszechniona na terenach wiejskich w Anglii, została stworzona poprzez krzyżowanie buldoga staroangielskiego z mastiffem staroangielskim. Bullmastiff, znany ze swojej odwagi, siły i lojalności wobec swoich właścicieli, wykorzystywany był pierwotnie jako pies stróżujący, głównie do ochrony posiadłości przed kłusownikami i intruzami. Miał służyć jako aktywny i defensywny pomocnik nadzorcy, opiekujący się rozległymi obszarami angielskich właścicieli ziemskich.
Na przestrzeni dziesięcioleci, w wyniku ciągłej selekcji hodowlanej, stopniowo kształtował się obecny wygląd bullmastiffa. Angielski Związek Kynologiczny (Kennel Club) uznał tę rasę pod koniec 1924 roku, a od 1955 roku jest oficjalnie uznawany przez Międzynarodową Federację Kynologiczną. Według FCI bullmastiff ma numer wzorca – 157 i został zakwalifikowany do grupy II – pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, w sekcji 2 – molosowate.
Wygląd
Bullmastiff jest proporcjonalnie zbudowanym psem o imponującym wyglądzie. Jego sylwetka jest muskularna, mocna, zwarta. Samiec osiąga 64 – 69 cm wysokości w kłębie i waży od 50 do 59 kg, suka bullmastiffa może mierzyć 61 – 66 cm i ważyć od 41 do 50 kg.
Sierść przedstawicieli tej rasy jest gładka i składa się z gęstego podszerstka i krótkiego, twardego włosa okrywowego. Umaszczenie najczęściej występuje w rudym odcieniu, pręgowanym lub płowym. Bullmastiff posiada wyraźnie zarysowany stop oraz dużą, szeroką czaszkę, która sprawia wrażenie kwadratowej. Ma silne żuchwy i mocne zęby. Małe, zwisające, wysoko osadzone uszy w kształcie litery V przylegają do głowy. Charakterystyczną cechą wyglądu bullmastiffa jest czarna maska na pysku oraz gładkie czoło, które marszczy się w fałdy w chwili podekscytowania, zaciekawienia lub gdy coś wzbudza jego niepokój. Szyja jest mocno umięśniona, a szeroka klatka piersiowa rozciąga się głęboko pomiędzy prostymi, mocnymi przednimi kończynami. Tylne kończyny są dobrze umięśnione i umiarkowanie kątowane. Wysoko osadzony, zwężający się ku końcowi ogon noszony jest w pozycji prostej lub zagiętej.
Usposobienie
Wzorzec bullmastiffa podkreśla silny instynkt obronny psa, dzięki czemu osoby, którymi się opiekuje, zawsze mogą czuć się bezpiecznie w jego obecności. Rasa charakteryzuje się żywym i aktywnym temperamentem oraz dużą wytrzymałością. Bullmastiff znany jest również ze swojej spokojnej i niezawodnej osobowości. Wykazuje głęboką lojalność, czułość i przywiązanie do swojej rodziny. Dzięki konsekwentnemu i pełnemu miłości wychowaniu wyrasta na cierpliwego i towarzyskiego kompana. Dodatkowo warto wspomnieć o jego dobrych zdolnościach adaptacyjnych, które sprawiają, że czworonożny przyjaciel doskonale odnajduje się, zarówno na wsi, jak i w mieście.
Pielęgnacja
Ponieważ bullmasiffy mają krótką sierść, ich pielęgnacja nie należy do skomplikowanych. Czworonożny przyjaciel gubi duże ilości sierści jedynie w okresie linienia (wiosną i jesienią), jednak włosy nie wbiją się w dywan lub tapicerkę, dlatego łatwo je posprzątać. Najczęściej wystarczy szczotkować sierść pupila raz w tygodniu (w okresie linienia 3-4 razy w tygodniu), a w przypadku niewielkich zabrudzeń regularnie przecierać sierść wilgotną szmatką. Zabieg ten jest bardzo ważny, gdyż psy tej rasy wykazują skłonności do schorzeń skórnych, zwłaszcza stanów zapalnych obszaru bruzd skórnych na głowie. Kąpiele, z użyciem delikatnego szamponu dla ras krótkowłosych, zaleca są jedynie, gdy czworonożny przyjaciel jest naprawdę brudny. Dodatkowo należy systematycznie kontrolować i w razie potrzeby czyścić uszy i okolice oczu, a także dbać o prawidłowy stan uzębienia psa.
Dieta i żywienie
Na każdym etapie życia bullmastiff wymaga odpowiednio zbilansowanej diety, która zagwarantuje mu optymalne odżywianie. Należy pamiętać, aby ilość i skład posiłków dostosować do wieku, stanu zdrowia i poziomu aktywności pupila. Pokarm powinien być bogaty w:
białko (70%), będące źródłem energii;
tłuszcze (nienasycone tłuszcze omego 3 i 6), wspierające m.in. układ odpornościowy;
węglowodany, pomagające w trawieniu;
witaminy, mikro oraz makroelementy, w szczególności te pozytywnie wpływające na mięśnie, stawy, kości, zęby oraz oczy.
Odpowiednim pokarmem dla tej rasy będzie pełnowartościowa karma dedykowana rasom dużym i olbrzymim. Podając pupilowi posiłki przygotowywane w domu warto zadbać o suplementację odpowiednich substancji odżywczych, dostępnych w specjalnie skomponowanych preparatach (odżywkach). Szczególnie istotny jest wapń i fosfor oraz glukozamina, chondroityna, a także witaminy z grupy A, E,D i K.
Zdrowie i typowe problemy zdrowotne bullmastiffów
Niestety specyficzne schorzenia genetyczne nie ominęły tej rasy. W szczególności należą do nich:
Dwurzędowość rzęs. To schorzenie dziedziczne, które objawia się dodatkowym rzędem rzęs wyrastającym z górnej lub dolnej powieki psa. Nachylające się w kierunku rogówki rzęsy drażnią zewnętrzną błonę oka, powodując łzawienie, przekrwienie oczu, bolesność okolic oczu, a po pewnym czasie uszkodzenie rogówki. Najczęściej zaleca się zabieg chirurgiczny.
Ektropium. Ta wada wrodzona polega na nietypowym ustawieniu powiek, tzn. wywijaniu się brzegu powiek w stosunku do powierzchni oka. W konsekwencji brzeg powieki odstaje od gałki ocznej i odsłonięta rogówka narażona jest stale na podrażnienia oraz stany zapalne. W lżejszych przypadkach zalecane są preparaty nawilżające oczy, w poważniejszych stosuje się rozwiązania chirurgiczne.
Entropium. To schorzenie objawiające się zawinięciem powieki (zazwyczaj dolnej) w kierunku gałki ocznej. Wada powoduje ciągłe podrażnianie zewnętrznej błony śluzowej oka i w następstwie łzawienie oraz stany zapalne, a nieleczona nawet utratę wzroku.
Skręt żołądka. To bardzo poważny stan, który zagraża życiu zwierzęcia. Oznacza obrót żołądka wzdłuż jego długiej osi o ponad 180°. Objawia się przede wszystkim: wypuszczaniem gazów, nieskutecznymi próbami wywołania wymiotów, dusznością, silnym wzdęciem brzucha i wyraźnym pogorszeniem samopoczucia psa. Choroba wymaga natychmiastowej interwencji lekarza weterynarii i przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego.
Bullmastiff jako towarzysz rodziny
Dzięki wspaniałym cechom osobowości i wrodzonym predyspozycjom bullmastiffa, wszyscy jego bliscy zyskują kochanego, wiernego, niezawodnego towarzysza. Spokojny i zrównoważony charakter tego czworonoga czyni go idealnymi psem rodzinnym. Bullmastiffy lubią dzieci, są wobec nich bardzo cierpliwe. Nie mniej jednak, ze względu na ich spore gabaryty, podczas wspólnych zabaw warto zachować czujność i mieć na oku zarówno pociechy, jak i pupila. Poza tym na ogół dobrze dogadują się z innymi zwierzętami domowymi. aleca się ostrożność podczas ich pierwszych interakcji oraz wczesną socjalizację w tym zakresie.
Wskazówki dotyczące treningu bullmastiffa
Jak w przypadku każdej rasy, wczesna socjalizacja i właściwe szkolenie bullmastiffa jest kluczowe dla bezpieczeństwa i prawidłowego rozwoju pupila, a także niezbędne dla udanego współistnienia z otoczeniem. Bardzo istotne jest konfrontowanie kudłatego przyjaciela (już w szczenięcym wieku) z jak największą liczbą nieznanych osób, miejsc i doświadczeń, aby mógł nauczyć się prawidłowo reagować na różne sytuacje.
Poza tym, że bullmastiff charakteryzuje się spokojną, kochającą osobowością i z natury jest dobroduszny, należy pamiętać, że odznacza się również silnym instynktem obronnym oraz dużą siłą fizyczną. Z tego powodu, dla utrzymania kontroli nad psem, zapewnienia dobrej komunikacji i bezpiecznego funkcjonowania, jego szkolenie powinno rozpocząć się od nauki podstawowych poleceń: „siad”, „zostań”, „do nogi” i „waruj” oraz nauki chodzenia na smyczy.
Oprócz treningu posłuszeństwa, istotne aspekty szkolenia bullmastiffa stanowią: regularne ćwiczenia fizyczne i wyzwania umysłowe oraz zabawy. Bullmastiff jest inteligentny i szybko się uczy, potrafi jednak czasami okazać siłę charakteru. Dlatego opiekun musi wykazać konsekwencję w wychowaniu, opartym na metodach pozytywnego wzmocnienia.
Podsumowanie
Bullmastiff jest wspaniałym przyjacielem i obrońcą, inteligentnym, lojalnym i kochającym towarzyszem. Istotne jest jednak zapewnienie mu równowagi pomiędzy intensywną aktywnością fizyczną, odpowiednim szkoleniem a odpoczynkiem. Ponadto harmonijne życie z bullmastiffem wymaga zbudowania więzi opartej na miłości, szacunku i pozytywnych emocjach. Wszystkie te elementy, wsparte regularnymi wizytami u weterynarza oraz właściwą opieką (pielęgnacja, dieta, profilaktyka zdrowotna, zapewnienie optymalnych warunków do życia), są kluczowe dla zdrowia i dobrego samopoczucia bullmastiffa.
Najczęściej zadawane pytania
Jaka jest historia rasy Bullmastiff?
Bullmastiff to stosunkowo młoda rasa, która powstała w XIX wieku w Anglii poprzez krzyżowanie buldoga staroangielskiego z mastiffem staroangielskim. Wykorzystywano je jako psy stróżujące do ochrony posiadłości przed kłusownikami i intruzami.
Jakie są charakterystyczne cechy wyglądu Bullmastiffa?
Bullmastiff to proporcjonalnie zbudowany, muskularny pies o wysokości w kłębie od 61 do 69 cm i wadze od 41 do 59 kg. Posiada krótką, gładką sierść, czarną maskę na pysku, mocne żuchwy oraz szeroką klatkę piersiową.
Jakie jest usposobienie Bullmastiffa?
Bullmastiff jest znany ze swojego silnego instynktu obronnego, lojalności i przywiązania do rodziny. Jest spokojny, cierpliwy i dobrze się adaptuje, co czyni go idealnym psem rodzinnym.
Jak Bullmastiff radzi sobie w rodzinie?
Bullmastiff to kochający i lojalny towarzysz, który dobrze dogaduje się z dziećmi i innymi zwierzętami domowymi. Ze względu na jego dużą siłę fizyczną, należy zachować ostrożność podczas zabawy z dziećmi.
Dlaczego warto wybrać Bullmastiffa jako towarzysza?
Bullmastiff to inteligentny, lojalny i kochający pies, który doskonale sprawdza się jako stróż i towarzysz rodziny. Wymaga jednak odpowiedniego szkolenia, pielęgnacji i zbilansowanej diety, aby zapewnić mu zdrowie i dobre samopoczucie.
Ziemniaki są doskonałym źródłem energii, białka, błonnika pokarmowego, witamin i innych składników odżywczych. Ponadto, wbrew powszechnej opinii, zawierają niewiele kalorii. Głównie z tych powodów, odpowiednio przygotowane, służą zdrowiu i sylwetce człowieka. Jednak czy ziemniaki są równie zdrowe dla psa? Natura rzeczy tkwi przede wszystkim w zrozumieniu potrzeb żywieniowych czworonożnego przyjaciela i właściwym przygotowaniu posiłku.
Bokser znany jest ze swojego żywiołowego, radosnego usposobienia. Lecz co tak naprawdę kryje się za jego zniewalającym spojrzeniem? Czuły i zrównoważony pies rodzinny, ambitny psi sportowiec czy nieprzekupny stróż? Bez wątpienia ten inteligentny pies wyróżnia się w wielu obszarach i jest niezwykle wszechstronnym czworonożnym towarzyszem.
Wielu właścicieli psów błędnie postrzega kastrację jako skuteczny sposób na szybkie rozwiązanie problemów behawioralnych u agresywnych czworonogów lub czynnik zmniejszający ryzyko zachorowania na nowotwory i inne groźne schorzenia. Wokół tematu narosło wiele mitów. Sprawdźmy więc jakie są rzeczywiste skutki kastracji u psów?