Nie ma osoby, która by nie znała owczarka niemieckiego. Pies tej rasy jest jednym z najbardziej popularnych czworonogów na świecie. Kto nie pamięta Szarika z serialu „Czterej Pancerni i pies”, psa Cywila, czy komisarza Alexa? Wielu właścicieli z dumą wyraża się o tym psie. Jest on doskonałą kombinacją wysokiej inteligencji, wierności oraz temperamentu.
Owczarek niemiecki często nazywa się wilczurem, z uwagi na wygląd przypominający wilka. Oficjalnie rasę tą zarejestrowano w 1989 roku, choć protoplaści owczarków niemieckich żyli na terenie Niemiec prawdopodobnie już w VII wieku. Do określenia wzorca owczarka niemieckiego przyczynił się rotmistrz Max von Stephanitz. W czasie dużej wystawy hodowlanej w miejscowości Karlsruhe jego uwagę zwrócił jeden z prezentowanych czworonogów, który był odmianą owczarka pracującego – silnym i wytrzymałym psem. Von Stephanitz nabył tego psa do swojej hodowli. Nadał mu imię Horand von Grafrath i zarejestrował pod numerem 1, w księdze hodowlanej owczarków niemieckich.
W XIX wieku hodowla owczarków niemieckich ukierunkowana była na ukształtowanie rasy użytkowej do wszechstronnego zastosowania. Hodowcy opracowali lojalnego, wytrwałego i posłusznego psa, który może towarzyszyć funkcjonariuszom policji w codziennej pracy lub być używany do celów wojskowych.
Oto sugerowane rozmiary, jakie będą pasować na dorosłe psy tej rasy. Zostały dobrane na podstawie długoletniego doświadczenia w szyciu akcesoriów oraz najczęstszych wyborów innych opiekunów psów tej rasy. Pamiętaj, tylko zmierzenie da 100% pewność - każdy pies jest inny.
Zgodnie z klasyfikacją FCI nr 166, owczarek niemiecki zalicza się do grupy psów pasterskich (owczarskich), średniej i dużej wielkości. Charakteryzuje się zwartą i proporcjonalną sylwetką oraz dobrym umięśnieniem. Pies ten osiąga wysokość w kłębie 60 – 65 cm (samiec) oraz 55 – 60 cm (suczka). Waga czworonoga wynosi odpowiednio: 30 – 40 kg oraz 22 – 32 kg.
Kończyny przednie oglądane z każdej strony powinny być proste, a widziane z przodu – idealnie równoległe oraz dobrze umięśnione. Tylne kończyny powinny być trochę odstawione do tyłu, a oglądane z tyłu – równolegle względem siebie. Pies tej rasy biega niskim kłusem harmonijnie i stabilnie. Tylnie kończyny zapewniają mu daleki zasięg, a przednie wystarczający wykrok. W czasie chodu owczarek ma uszy skierowane w przód, a ogon lekko uniesiony.
Głowa owczarka niemieckiego jest proporcjonalna i klinowata, z czołem lekko zaokrąglonym na boki. Grzbiet nosa jest prosty i zawsze czarny, a szczęki silne. Oczy tego psa kształtem przypominają migdał. Zawsze są ciemne i osadzone lekko ukośnie. Jego szpiczaste uszy są skierowane do przodu i nie powinny być załamane. U szczeniaka jedno uszko może być oklapnięte. Nie stanowi to wady, gdyż w czasie dorastania powinno się wyprostować.
Owczarek niemiecki ma mocno umięśnioną szyję, skierowaną pod kątem 45° w stosunku do linii grzbietu. Zęby tego czworonoga, zgodnie ze wzorcem FCI, powinny być ciasno ułożone i głęboko osadzone w szczęce. Owczarek niemiecki ma zgryz nożycowy (siekacze górnej szczęki znajdują się ciasno przed siekaczami żuchwy). Jego grzbiet jest prosty i dobrze umięśniony. Zad jest wydłużony, płynnie łączy się z nasadą ogona. Klatka piersiowa jest dość szeroka, przy wyraźnie zaznaczonym długim mostku. Jego ogon dosięga co najmniej stawu skokowego. Jest prosty i szablasty w czasie chodzenia. Kiedy pies okazuje radość unosi lekko ogon do linii grzbietu. Owczarek niemiecki ma silne łapy i szerokie lędźwie, dzięki czemu pokonuje długie dystanse bez większego zmęczenia.
Sierść owczarka niemieckiego jest dwuwarstwowa, składająca się z podszerstka i włosa okrywowego. Podszerstek jest miękki, delikatny i gęsty. Pełni funkcję izolacji. Natomiast włos okrywowy jest sztywny i gruby. Chroni psa przed zranieniem, stanowiąc jego dodatkową izolację. Przedstawiciele tej rasy występują w dwóch odmianach: krótkowłosej (Stockhart) oraz długowłosej (Longstockhart). Obie charakteryzują się czarnym umaszczeniem z podpaleniami w kolorze: rudym, brązowym lub szarym.
Włosy okrywowe owczarka krótkowłosego przylegają do skóry, są gęste i twarde. Na głowie, uszach i na przednich stronach łap porastają krótsze włosy. Są one dłuższe i gęstsze na szyi i na tylnych stronach kończyn przednich. Natomiast na udach włosy są gęste i długie. Włosy okrywowe owczarka długowłosego są długie, miękkie i nie przylegają do skóry. Na kończynach i uszach są dłuższe. Ogon tej odmiany psa pokryty jest gęstym i zwisającym włosiem. Podobnie szyja, ma długie i bardziej obfite włosie. Natomiast głowę, wnętrze uszu, przednie strony kończyn oraz łapy pokrywają krótsze włosy. Na udach, w ich tylnej stronie, włosy formują charakterystyczne „portki”.
Owczarek niemiecki jest psem bardzo inteligentnym, lojalnym i posłusznym. Cechuje go spokój i zrównoważony charakter. Jest pewny siebie, odważny i zawsze gotowy bronić swojego właściciela. Bywa nieufny w stosunku do obcych. Zazwyczaj potrzebuje czasu, aby nawiązać nowe znajomości. Wyczuwając pozytywne nastawienie nowopoznanych osób, potrafi odwzajemnić się przyjaźnią. Owczarek niemiecki szybko się uczy i chętnie współpracuje z właścicielem.
Nie jest typem samotnika i doskonale czuje się w rodzinie wieloosobowej, w której są dzieci. Z reguły akceptuje inne zwierzaki, zwłaszcza gdy był z nimi oswajany od szczenięcia. Szybko przywiązuje do właściciela, tworząc z nim silną więź. Jest dobrym strażnikiem zacisza domowego. Przed zakupem psa tej rasy warto wziąć pod uwagę, że owczarek jest psem energicznym i źle czuje się w ciasnym mieszkaniu. Potrzebuje dużej przestrzeni, gdzie może rozładować nadmiar energii. Czworonóg ten kocha zabawę, różnego rodzaju aktywność fizyczną, połączoną z właściwym treningiem.
Szata owczarka niemieckiego wymaga stałej pielęgnacji. Pies ten bardzo obficie linieje- na ogół dwa razy w roku, niezależnie czy jest przedstawicielem odmiany krótkowłosej, czy długowłosej. Wtedy jego bardzo gęsty podszerstek potrafi wychodzić garściami. Dlatego też w okresie linienia należy go szczotkować dwa razy dziennie. W pozostałym czasie sierść psa wymaga również pielęgnacji, ale
wystarczy ją szczotkować co 3 dni. Należy pamiętać o czyszczeniu uszu oraz o wycinaniu sierści spomiędzy poduszek. Nie można zapomnieć o przycinaniu pazurów, chyba że pies sam je ściera na długich spacerach. Kąpiele można ograniczyć jedynie do niezbędnej konieczności, gdy pupil bardzo się ubrudzi.
Owczarek niemiecki wykazuje dużą wytrzymałość na warunki atmosferyczne. To zdrowa i odporna rasa, choć ma tendencję do niektórych schorzeń. Najczęściej spotyka się bolesny skręt żołądka, którego nie wolno bagatelizować. Taki skręt może doprowadzić nawet do śmierci czworonoga. Kolejnym schorzeniem, które może trapić owczarka niemieckiego jest mielopatia degeneracyjna rdzenia kręgowego, która objawia się stopniowym paraliżem. Chorują na nią najczęściej psy powyżej 5 roku życia. Jej pierwszym objawem jest stopniowe osłabienie tylnych kończyn. Po kilku miesiącach dochodzi do porażenia zadu, zaniku mięśni i problemów z trzymaniem moczu i kału.
W kolejnym etapie zmiany mogą rozszerzyć się na kończyny przednie. Pies traci zdolność do samodzielnego poruszania się w ciągu 4-6 miesięcy od rozpoznania choroby. Poza tym owczarki niemieckie ze względu na swoje gabaryty oraz tempo wzrostu obarczone są dużym ryzykiem występowania chorób układu ruchowego. Dotyczy to przede wszystkim dysplazji stawów biodrowych, młodzieńczego zapalenia kości, „zespołu końskiego ogona” (zwyrodnieniowe zwężenie lędźwiowo-krzyżowe), spondylozy (przewlekła choroba kręgosłupa związana ze starzeniem się psa) i zapalenie krążka międzykręgowego oraz kręgów.
Wytrzymałość, pracowitość, wszechstronne uzdolnienia oraz posłuszeństwo to cechy, które predestynują owczarka do pełnienia różnych funkcji użytkowych: w policji, straży granicznej, wojsku, ratownictwie górskim i medycznym. Psy tej rasy doskonale radzą sobie w roli: przewodnika, ratownika, tropiciela i psa pasterskiego. Osiągają także sukcesy w różnych psich sportach oraz jak wspomniano na wstępie, świetnie odnajdują się na planie filmowym.
Jaka jest historia rasy owczarek niemiecki?
Owczarek niemiecki, znany również jako wilczur, ma bogatą historię, która sięga końca XIX wieku w Niemczech. Rasę tę rozwinął Max von Stephanitz, który dążył do stworzenia idealnego psa pasterskiego. Owczarki niemieckie szybko zyskały na popularności dzięki swojej inteligencji, siłom oraz zdolnościom roboczym.
Jakie są główne cechy charakteru owczarka niemieckiego?
Owczarki niemieckie są inteligentne, wierne i temperamentne. Są to psy bardzo oddane swoim właścicielom, a także odważne i gotowe do ochrony. Dzięki wysokiej inteligencji łatwo przyswajają nowe komendy i są chętne do pracy.
Czy owczarek niemiecki jest dobrym psem rodzinnym?
Tak, owczarek niemiecki może być doskonałym psem rodzinnym, pod warunkiem, że odpowiednio go wyszkolono i socjalizowano już od młodego wieku. Są to psy lojalne i ochronne wobec członków rodziny, ale ich silny instynkt ochronny wymaga właściwej socjalizacji, aby zapobiec nadmiernie ochronnemu zachowaniu.
Jakie są wymagania dotyczące aktywności fizycznej owczarka niemieckiego?
Owczarki niemieckie są bardzo aktywnymi psami i wymagają regularnej aktywności fizycznej. Zaleca się długie spacery, bieganie, a także zabawy wymagające umysłowej stymulacji. Ich potrzeby aktywności są wysokie, co czyni je idealnymi towarzyszami dla osób aktywnych i rodzin z dużym podwórkiem.
Jak dbać o sierść owczarka niemieckiego?
Owczarki niemieckie mają gęstą, podwójną sierść, która wymaga regularnej pielęgnacji. Szczotkowanie co najmniej raz w tygodniu pomaga w usunięciu luźnych włosów i zapobieganiu kołtunom. W okresach linienia, które zazwyczaj występują dwa razy w roku, mogą wymagać częstszego szczotkowania.
Świerzb jest chorobą pasożytniczą o wysokim stopniu zaraźliwości. Schorzenie wywoływane jest przez świerzbowce. Podstawowym objawem związanym z inwazją świerzbowca jest bardzo silny świąd, który nie ma charakteru sezonowego. Pasożyt atakuje miedzy innymi ludzi oraz zwierzęta domowe, tj.: psy, koty, króliki, świnki morskie. Na zachorowanie najbardziej narażone są młode osobniki, chociaż choroba może przytrafić się w każdym wieku. Warto więc dowiedzieć się, jak chronić swojego pupila i siebie przed tym groźnym schorzeniem.
Bichon frise to nieduży pies , który wyróżnia się bardzo efektownym wyglądem. Za sprawą ślicznej i kręconej białej sierści przypomina nieco pluszową maskotkę, stworzoną do pieszczot. Jest pogodnym i wesołym czworonogiem, chętnie spędza czas z ludźmi oraz innymi domowymi zwierzakami. Uwielbia spacery, lubi zabawy i grę w piłkę, a także naukę różnych sztuczek. To doskonały pies do towarzystwa i wspaniały przyjaciel rodziny.
Wszyscy znają powiedzenie „żyć jak pies z kotem”, które na ogół oznacza starcie dwóch żywiołów i wieczne kłótnie, z powodu dzielących ich różnic. Psu i kotu trudno osiągnąć porozumienie, choć nie jest to niemożliwe. Taka przyjaźń też się zdarza ! Przy właściwym podejściu do procesu udomawiania, możemy swoje zwierzaki przyzwyczaić do siebie i sprawić, że ich relacja nie będzie kłopotliwa. Zatem jak przyzwyczaić psa do kota?
